Τα βράδια ονειρεύομαι πως γυρνάς

Λένε πώς όταν ονειρεύεσαι κάποιον συνεχώς, αυτός σε σκέφτεται. Λένε πώς τα όνειρα είναι σημάδια που ενώνουν μ’ έναν μαγικό τρόπο τις ζωές των ανθρώπων. Τις τελευταίες μέρες σ’ ονειρεύομαι συνεχώς. Μπαίνεις μες στα όνειρά μου και θερίζεις όλες τις άλλες μου σκέψεις. Ακόμη κι εκεί, χωρίς να το θέλω είσαι πρωταγωνιστής, όπως είσαι και στη ζωή μου. Ούτε την ώρα που κοιμάμαι δεν μπορώ ν’ απελευθερωθώ απ’ το πάθος μου για σένα κι απ’ τον πόνο της απουσίας σου.

Εκεί, τουλάχιστον, μέσα στ’ όνειρά μου τα πράγματα είναι καλύτερα απ’ την πραγματικότητα. Γιατί εκεί ονειρεύομαι τον γυρισμό σου. Κι έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι καμία μαγεία δεν υπάρχει στα όνειρα. Καμία πνευματική σύνδεση κι ανώτερη δύναμη. Είναι απλά το μυαλό μου, που μου παίζει παιχνίδια. Μπορεί, όμως, να είναι κι ο μοναδικός τρόπος που βρήκε το μυαλό μου για να με κρατάει ζωντανή. Να σ’ ονειρεύεται.

Φοβάμαι το βράδυ να κλείσω τα μάτια για να κοιμηθώ και κάθομαι κρατώντας αγκαλιά το μαξιλάρι, μέχρι που τελικά οι δυνάμεις μου τελειώνουν κι αποκοιμάμαι. Φοβάμαι, γιατί δε θέλω πάλι να κοιμηθώ κι όταν ξυπνήσω να μην είμαι στην αγκαλιά σου. Δεν μπορώ να σε χάνω συνεχώς και στον ξύπνιο και στον ύπνο μου.

Ναι, στα όνειρά μου είσαι μαζί μου. Επιστρέφεις, μου λες πως μ’ αγαπάς. Μου χαϊδεύεις τα μαλλιά και μου μιλάς. Δε θυμάμαι ποτέ τα λόγια σου. Δεν έχουν σημασία κιόλας. Θυμάμαι μόνο το πρόσωπό σου φωτεινό, τα χέρια σου να κινούνται. Σαν να με συμβουλεύεις για κάτι. Ή μήπως με προετοιμάζεις για τη φυγή σου; Τίποτα εκτός απ’ το τώρα δεν έχει σημασία παρά μόνο το ότι είσαι μαζί μου.

Στα όνειρά μου, κάνουμε έρωτα ξανά και ξανά. Και δε φεύγεις ποτέ. Μένεις μέχρι να ξημερώσει. Κι είναι, γαμώτο, λες κι όλα συμβαίνουν στ’ αλήθεια. Επανέρχομαι απότομα στην πραγματικότητα όταν ξυπνάω κι είμαι για λίγο συγχυσμένη. Πριν λίγα δευτερόλεπτα σ’ άγγιζα και σε φιλούσα. Πάλι ήταν όνειρο; Σκουπίζω τα σάλια μου που έτρεξαν στο μαξιλάρι και το σώμα μου καταϊδρωμένο σέρνεται στην κουζίνα για ένα ποτήρι νερό.

Υπάρχουν φορές που εύχομαι στον ύπνο μου τ’ όνειρο να μην τελειώσει ποτέ. Κι ας μην ανοίξω ποτέ ξανά τα μάτια μου. Θέλω να μείνω εκεί που είμαι ευτυχισμένη. Στ’ όνειρο μαζί σου.

Όμως, τώρα πια είμαι σίγουρη. Στο δικό σου μυαλό δεν υπάρχω πουθενά. Αλλιώς θ’ απαντούσες στα μηνύματά μου. Θα έκανες μία προσπάθεια να με δεις, να μου μιλήσεις. Εσύ δε με θες πια κι εγώ έχω κολλήσει σ’ αναμνήσεις και σ’ όλα αυτά που θα ήθελα να ζούσαμε. Εσύ μ’ έχεις ήδη ξεχάσει κι εγώ κάνω όνειρα τρελά ότι μια μέρα γυρίζεις μετανιωμένος κι ερωτευμένος μαζί μου.

Καμία μαγεία μεταξύ μας. Καμία ελπίδα πια ότι θα γυρίσεις. Μόνο το μυαλό μου που έχει σαλτάρει και ψάχνει από κάπου να πιαστεί. Και βρήκε το όνειρο. Εκεί που σε λούζει το φως κι η αγάπη υπάρχει άφθονη. Και σκέφτομαι ότι αν υπήρχε θεός, θα έβαζε τέλος στο μαρτύριό μου και θα σ’ έφερνε επιτέλους στ’ αλήθεια κοντά μου.