Το καλοκαίρι θέλουμε χειμώνα και το χειμώνα καλοκαίρι

Αρχές Ιουλίου και τα 45αρια στο θερμόμετρο κοντεύουν να γίνουν ρουτίνα. Πότε φορούσαμε σκουφιά και γάντια και νοσταλγούσαμε το καλοκαίρι και τώρα σκουπίζουμε τον ιδρώτα από το μέτωπό μας, κοιτάζουμε το λογαριασμό της ΔΕΗ και παρακαλούμε τον χειμώνα να επιστρέψει;

Έτσι δεν είναι; Το χειμώνα, καθισμένοι και τυλιγμένοι με τις κουβέρτες στον καναπέ, ανεβάζουμε #flashback φωτογραφίες στο Instagram από τις περασμένες καλοκαιρινές μας αναμνήσεις, μετράμε αντίστροφα τις μέρες για να ξεφορτωθούμε τα κασκόλ και τα σακάκια και να απλώσουμε ξανά τις κορμάρες μας στις παραλίες, ενώ το καλοκαίρι ο καύσωνας μας χτυπάει κατακέφαλα και λησμονούμε τις νύχτες που αγκαλιαζόμασταν κάτω από τα σεντόνια για να ζεσταθούμε.

Τελικά, εμείς οι άνθρωποι είμαστε ανάποδοι, ακόμη και σε ό,τι αφορά τον καιρό. Το χειμώνα μας λείπει το καλοκαίρι και το καλοκαίρι επιθυμούμε το χειμώνα. Και άντε να βγάλουμε άκρη. Και δώστου τα αστεία δημοσιεύματα και οι βρισιές στο facebook, μια για το κρύο που κράτησε λίγο παραπάνω και μια για τη ζέστη που μας έλιωσε το σωματάκι.

Και ρωτάω τώρα εγώ; Γιατί δεν μπορούμε απλά να ζούμε τη στιγμή και την κάθε εποχή χωρίς να γκρινιάζουμε μια για τη ζεστή και μια για το κρύο; Είναι αναπόφευκτο. Και τα δύο θα τα ζήσουμε κάθε χρόνο. Και τα δυο θα ‘ρθουν και θα φύγουν και μάλιστα κατ’ επανάληψη, ωσότου είμαστε ζωντανοί. Είναι ανάγκη να καθόμαστε πάνω από τον υπολογιστή για ν’ αναπολούμε το χειμώνα τις ξάπλες στην παραλία και το καλοκαίρι τα παιχνίδια στο χιόνι;

Αν με ρωτάτε εμένα, οι καλύτερες εποχές είναι το φθινόπωρο και η άνοιξη, κι αυτές δυστυχώς λόγω του ότι γαμήσαμε ως άνθρωποι τον πλανήτη, έχουν συρρικνωθεί και τείνουν να εξαφανιστούν. Έτσι έχουν τα πράματα. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου επέκτεινε τα καλοκαίρια μας και έφερε θερμοκρασίες Σαχάρας, ενώ οι χειμώνες έγιναν βαριοί κι ασήκωτοι. Λογικό είναι λίγο να γκρινιάζουμε όταν τα ποδαράκια μας τις κρύες μέρες δε ζεσταίνονται με τίποτα κι όταν το κλιματιστικό γίνεται το κολλητήρι μας στις ζέστες, όμως λίγο το έχουμε παρακάνει.

Ξυπνάμε το πρωί και τσουπ στο facebook για να ποστάρουμε πόσο μας έχει κάψει η ζέστη τον Αύγουστο ή πόσο παγωμένα είναι τα χεράκια μας τον Φλεβάρη. Είναι σα να βλέπουμε online διαγωνισμό για το ποιος θα γράψει «την πιο έξυπνη ατάκα για τον καιρό» κι ο πιο σαχλός κερδίζει. Η αλήθεια μόνο με τον αυτοσαρκασμό επιβιώνει ο άνθρωπος στα δύσκολα κι απ’ αυτόν ευτυχώς έχουμε μπόλικο στα κοινωνικά δίκτυα. Αν μη τι άλλο μέσα στις τόσες σάχλες που διαβάζουμε καθημερινά, γελάμε και λίγο.

Ας απολαύσουμε, λοιπόν, τη στιγμή. Κάθε εποχή έχει τα ωραία και τ’ άσχημά της και κάθε εποχή όπως έρχεται, φεύγει και πάλι απ’ την αρχή. Κι αν ώρες ώρες νιώθουμε ότι δεν αντέχουμε άλλο, ας κάνουμε το χειμώνα καλοκαίρι και το καλοκαίρι χειμώνα, γιατί όλα ο άνθρωπος καρδιά μου τα μπορεί.