Το ταξίδι με τρένο είναι αλλιώς

Μέσα στο πέρασμα των χρόνων έχουν γραφτεί πιο πολλά τραγούδια και ποιήματα για τρένα, απ’ ό,τι έχει γραφτεί για όλα τα υπόλοιπα μεταφορικά μέσα μαζί. Τυχαίο; Δε νομίζω! Είναι λες κι υπάρχει μια κρυφή, άγραφη συμφωνία μεταξύ –σχεδόν– όλων ότι το τρένο είναι το πιο ρομαντικό κι όμορφο μέσο για να ταξιδεύει κανείς, ιδιαίτερα σε χώρες της Ευρώπης.

Κι έτσι για χάριν της ιστορίας, η Δίολκος ήταν ο πρώτος «σιδηρόδρομος» μήκους 6χλμ, που μετέφερε τα πλοία πέρα απ’ τον Ισθμό της Κορίνθου τον 6ο αιώνα π.Χ και τα φορτηγά μετέφεραν σκλάβοι μέσα στις ράγες. Τα πρώτα βαγόνια με έλξη από άμαξες εμφανίστηκαν στην Ελλάδα, τη Μάλτα και τα μέρη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Άρχισαν να λειτουργούν στην Ευρώπη απ’ το 1550 περίπου με ξύλινες ράγες. Απ’ τις ξύλινες ράγες περάσαμε τον 18ο αιώνα στον σιδηρόδρομο και την ατμομηχάνη. Μετά το 1950 άρχισε η κίνηση των συρμών και με ηλεκτρική ενέργεια. Σε ειδικά διαμορφωμένες γραμμές η ταχύτητα ξεπερνά τα 300 km/h.

Μπαίνοντας σ’ ένα βαγόνι, νιώθουμε ότι μεταφερόμαστε σε μια άλλη παλιά εποχή ή στο πλατό μιας αισθηματικής ταινίας. Βολευόμαστε σε μια θέση, κοιτάζοντας απ’ το παράθυρο τη φύση και τα κτήρια που περνάνε μπροστά από τα μάτια μας τόσο γρήγορα όσο περνάει κι όλη μας η ζωή. Κάποιες διαδρομές στην Ευρώπη είναι πραγματικά πανέμορφες και μας δίνουν την ευκαιρία να δούμε την εξοχή χωρών κι ανθρώπους που δε θα συναντούσαμε αν δεν χρειαζόμασταν να ταξιδέψουμε με τρένο, κατά τη διάρκεια των διακοπών μας ή της διαμονής μας σε μια πόλη.

Τα τρένα είναι τα πιο βολικά μέσα μεταφοράς και δεν κοστίζουν ακριβά. Είναι ευρύχωρα, άνετα και συνήθως ήσυχα. Δεν περνάμε από εξονυχιστικούς ελέγχους για να τα πάρουμε, δεν περιμένουμε σε ουρές και μπορούμε να πάρουμε το εισιτήριό μας ακόμη και την τελευταία στιγμή. Έχουμε στην τσάντα μας κολατσιό και ρόφημα για ν’ απολαύσουμε με την ησυχία μας στη διαδρομή και την αγαπημένη μας μουσική στο κινητό.

Για τους βιβλιοφάγους το τρένο γίνεται κινητή βιβλιοθήκη και για τους καλλιτέχνες –συγγραφείς, ποιητές, ζωγράφους– μία απ’ τις μεγαλύτερες πηγές έμπνευσης. Ο χρόνος σταματάει για λίγο, μας επιβάλλει να χαλαρώσουμε και να κάνουμε το μόνο πράγμα που μπορούμε να κάνουμε εκείνες τις λίγες ώρες, ν’ απολαύσουμε το ταξίδι μας.

Αν είμαστε τυχεροί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας θα έχουμε ενδιαφέροντες συνεπιβάτες από κάποια άλλη χώρα ή περιοχή, με τους οποίους θα πιάσουμε κουβέντα, θ’ ανταλλάξουμε ίσως facebook και θα πάρουμε πληροφορίες για τον πολιτισμό τους, την καθημερινότητά τους, αλλά και πράγματα περίεργα για τη ζωή τους. Πόσες ταινίες και βιβλία έχουν ως υπόθεση μια ρομαντική γνωριμία μεταξύ ξένων που καταλήγει σε μία μακροχρόνια φιλία ή έναν μεγάλο έρωτα.

Τα μοναχικά ταξίδια με τρένο βάζουν το μυαλό μας σ’ ένα βαγόνι αναμνήσεων, σκέψεων και δημιουργικότητας. Ταξιδεύοντας με φίλους μπορεί να έχει πολλή πλάκα, αφού είναι ευκαιρία για κουβέντα και διάφορα παιχνίδια. Με το αμόρε στη διπλανή θέση στριμωγμένο, όμως, η ώρα περνάει με αγκαλιές, κουβεντούλα και χουζουρέματα.

Πολλοί ονειρεύονται να ταξιδέψουν όλη την Ευρώπη μ’ ένα βαγόνι. Για κάποιους είναι όνειρο ζωής. Όσοι το κατόρθωσαν, το συστήνουν αναμφίβολα. Τα ταξίδια με τρένο θα είναι πάντα μια μικρή περιπέτεια, μια ρομαντική εμπειρία κι ευκαιρία χαλάρωσης.