Παρασκευή βράδυ και δεν έχεις βγει, οπότε σκρολάρεις αφηρημένα στο Instagram και βλέπεις stories για να ξοδέψεις την ώρα σου. Πέφτεις πάνω σε ένα ενδιαφέρον τυπάκι, πατάς αντίδραση στο story του και πας παρακάτω. Μετά από λίγο έρχεται το πρώτο μήνυμα και κάπως έτσι ξεκινάει μια συζήτηση. Περνάνε μια-δυο μέρες, ξαναεπικοινωνείτε με κάποιο τρόπο. Αρχίζει να σου αρέσει ο τρόπος που μιλάει, το τι λέει και μέσα στην επόμενη εβδομάδα σου έρχεται σαν κεραμίδα στο κεφάλι η αποκάλυψη πως περιμένεις πώς και πώς το όνομά του να εμφανιστεί στα εισερχόμενά σου.
«Ώπα», λες «κάτι γίνεται εδώ». Το ενδιαφέρον σου γίνεται εντονότερο. Αρχίζεις να ανεβάζεις περισσότερα stories, γιατί σκέφτεσαι πως δίνεις με αυτόν τον τρόπο περισσότερες αφορμές για να σου στείλει, για να ξεκινήσει μια νέα συζήτηση. Και τη λαχταράς αυτή τη νέα συζήτηση, θέλεις να μάθεις το πρόσωπο απέναντι όλο και πιο καλά. Και το κερασάκι στην τούρτα είναι πως και το «ενδιαφέρον τυπάκι» ψήνεται να σε γνωρίσει περισσότερο, φαίνεται θετικό κι ανοιχτό στις προτάσεις σου. Αρχίζετε να βγαίνετε και δημιουργείται ένα ευχάριστο, χαλαρό κλίμα.
Και την επόμενη μέρα που λέει ο λόγος, δίχως λόγο και αιτία, αντιδράς στο story κάποιου άλλου, νέου προσώπου ή πιάνεις τη συζήτηση με έναν παλιό συμμαθητή από το δημοτικό θέλοντας «απλώς» να θυμηθείτε τα παλιά και ταυτόχρονα βάζεις στον πάγο το «ενδιαφέρον τυπάκι» που άρχισε να σου αρέσει και το ένιωσες και το συνειδητοποίησες. Γιατί καλέ μου άνθρωπε, που λέει και ο Βέγγος, άρχισες να μιλάς και να στέλνεις σε άλλους; Ένιωσες ίσως πως κατέκτησες αυτό που ήθελες να κατακτήσεις και πας παρακάτω; Ήταν τόσο απλό για εσένα; Σου έφτασε αυτό; Ή είσαι τόσο σίγουρος πως μπορείς να παίζεις 2-3 ανθρώπους στα δάκτυλά σου δίχως συνέπειες;
Από την άλλη ίσως φοβάσαι. Ίσως φοβήθηκες αυτά που ένιωσες κι αυτά που μπορεί να νιώσεις αργότερα. Αισθάνθηκες πως δέθηκες απότομα και βίαια με το «ενδιαφέρον τυπάκι» και σε τρόμαξε αυτή η συνειδητοποίηση. Δεν είσαι για τέτοια εσύ. Δεν την πατάς εύκολα εσύ. Δεν μπορείς να διαχειριστείς τέτοια συναισθήματα και τέτοιες καταστάσεις εσύ. Αρχίζει να βγαίνει ένα νόημα τώρα.
Η συμπεριφορά σου μετά τη συνειδητοποίηση ίσως είναι μια ασπίδα προστασίας. Δεν είσαι παρά ένας ευάλωτος, έξυπνος άνθρωπος που προσπαθεί να κρατηθεί μακριά από «κακοτοπιές», όπως θεωρεί αυτός καλύτερα. Φοβάσαι που την πατάς με το «ενδιαφέρον τυπάκι». Δεν ξέρεις πού θα βγει η όλη φάση. Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Άρα, πρέπει να προστατευτείς από μια πιθανή πτώση με τα μούτρα.
Και πώς επιλέγεις να προστατευτείς; Κρατάς τις κεραίες σου ανοιχτές. Δίνεις χώρο και χρόνο σου σε άλλους ανθρώπους. Δεν πρέπει να πέσεις με τα μούτρα στο «ενδιαφέρον τυπάκι». Συνομιλείς με άλλους, ακόμα κι αν αυτοί οι άλλοι σου φαίνονται βαρετοί ή έστω λιγότερο ενδιαφέροντες. Κι εφόσον κατέστρεψες την αποκλειστικότητα, η σχέση σας δεν είναι σχέση. Κατάφερες να την κάνεις κάτι αόριστο, ένα «απλά βγαίνουμε». Κατάφερες να μετατρέψεις το «αρχίζω να την πατάω μαζί σου» σε «μου αρέσει που βγαίνουμε». Πιο ασφαλές, πιο άνοστο, πιο διπλωματικό, μέχρι να σιγουρευτείς για τις προθέσεις του και το ότι το μεταξύ σας πάει λίγο καλύτερα από καλά.
Όντως έξυπνη τακτική, πρέπει να το παραδεχτώ. Κάνε μου μια χάρη όμως και πες μου αν πέτυχε. Έχω μεγάλη περιέργεια. Βέβαια, πριν μου πεις, πρέπει να σιγουρευτούμε πως όντως αυτή είναι η τακτική σου. Τι είσαι τελικά; Ένας γεμάτος έπαρση player ή ένα έξυπνος ερωτευμένος που φοβάται και το παίζει safe;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Χρυσούλα Τ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
