Ελεγκτικός άνθρωπος, γνωστός και ως “Control Freak”. Δύο λέξεις που κάθε φορά που τις εντοπίζεις σε κάποιον συνάδελφο, σύντροφο, φίλο ή και γνωστό το σήμα κινδύνου χτυπά κόκκινο. Ο άνθρωπος ο χειριστικός είναι συχνά απωθητικός, μα πάνω από όλα αν δεν προσέξεις την επιρροή του πάνω σου μπορεί οδηγηθείς σε αποφάσεις που δεν είναι καθαρά δικές σου χωρίς να το καταλάβεις.

Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι στον κόσμο και σίγουρα αρκετοί απ’ αυτούς βρίσκονται και στη ζωή σου. Δύσκολα τους καταλαβαίνεις και τις περισσότερες φορές όταν το συνειδητοποιείς είναι ήδη αργά. Τόσο καιρό εθελοτυφλούσες και επέτρεψες να σε χειραγωγούν και τώρα ψάχνεις απεγνωσμένα τρόπους να βγουν αυτοί οι άνθρωποι από τη ζωή σου ή έστω να καταφέρεις να τους αποφύγεις όσο το δυνατόν περισσότερο. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που είμαστε εμείς οι ίδιοι ελεγκτικοί; Τι κάνουμε τότε; Είναι το ίδιο δύσκολο να το ξεπεράσεις όσο και να το αποφύγεις;

Δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεφύγεις από κάποια συνήθεια που έχει γίνει τρόπος ζωής, να αλλάξεις ένα στοιχείο του χαρακτήρα και της προσωπικότητάς σου -πόσο μάλλον όταν δεν το αντιλαμβάνεσαι ο ίδιος και το τονίζει μονάχα ο σύντροφος, ο φίλος ή κάποιο κοντινό σου πρόσωπο. Θέλεις να έχεις σε όλα το πάνω χέρι, να ξέρεις πως τα πάντα βρίσκονται υπό το δικό σου έλεγχο και να είσαι ενημερωμένος για την έκβασή τους. Όσο κι αν φαίνεται ότι εσένα η συγκεκριμένη κατάσταση σε ικανοποιεί, στην πραγματικότητα σου δημιουργεί ακόμα περισσότερο άγχος. Δεν μπορείς να αφήσεις τίποτα στην τύχη του, βρίσκεσαι διαρκώς σε εγρήγορση, ενώ τα άτομα γύρω σου συχνά σε χαρακτηρίζουν «ψυχαναγκαστικό», τελειομανή, αγχώδη.

Οι ελεγκτικοί ψάχνουν να βρουν το λάθος επανειλημμένα και δε θα διστάσουν να σου υποδείξουν έναν πιο ορθό ή ταχύτερο τρόπο για να πετύχεις το ίδιο αποτέλεσμα. Χαρακτηριστικό τους είναι πως σε κάθε λάθος αναλαμβάνουν την ευθύνη, γιατί συνήθως θεωρούν πως συνέβη, επειδή δεν είχαν οι ίδιοι προνοήσει και δε φρόντισαν να λάβουν τα μέτρα τους, ώστε να το προλάβουν. Κάποιοι απ’ αυτούς μπορεί να είναι και αρνητικοί απέναντι σε κάθε είδους κριτική -καλοπροαίρετη ή μη-, σε αντίθεση με τους ίδιους που τη λατρεύουν, ενώ πολλές φορές γίνεται ασυνείδητα και χωρίς διάθεση να σε προσβάλλουν. Θεωρούν πως σου υποδεικνύουν έναν τρόπο, χωρίς να έχουν σκοπό να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα, αλλά μονάχα να βελτιωθείς.

Βέβαια, αν τους προσέξουμε λιγάκι παραπάνω θα ανακαλύψουμε πως κρύβουν πολλά συναισθήματα που έχουν την ανάγκη να αποτυπώσουν σε πράξεις. Νιώθουν πιο ήρεμοι όταν ξέρουν ότι έχουν κάνει οι ίδιοι μια δουλειά, ότι έχουν πλήρη εποπτεία μιας κατάσταση και δεν ξέρουμε αν γι’ αυτό φταίει η έλλειψη εμπιστοσύνης προς άλλα πρόσωπα, η υπέρμετρη πίστη στον εαυτό τους και τις ικανότητές τους, το άγχος τους που δεν τους αφήνει να κοιμηθούν αν πρώτα δε βεβαιωθούν πως είναι όλα στην εντέλεια, ή λίγο απ’ όλα κι άλλα τόσα ακόμα. Δε θέλουν να είναι ελεγκτικοί, ούτε η συμπεριφορά τους υποδηλώνει πως δεν εμπιστεύονται εσένα προσωπικά. Σκεφτείτε πως ούτε ο ζηλιάρης σύντροφός σας θέλει να είναι ζηλιάρης. Υπάρχει όμως και σ’ αυτή την περίπτωση κάποιο συναίσθημα που τον οδηγεί σ’ αυτή τη συμπεριφορά. Το ίδιο συμβαίνει και με τον οξύθυμο, τον επικριτικό, τον επιθετικό. Υπάρχουν κρυμμένα συναισθήματα που απλώς εκφράζονται με ελάχιστα αποτελεσματικό τρόπο.

Το θετικό σε όλη την κατάσταση είναι πως αν σταθείς τυχερός και κάποιος σου επισημάνει νωρίς την ελεγκτικότητα που εκπέμπεις, δεν είναι ακατόρθωτο -είναι βέβαια δύσκολο- να την περιορίσεις. Εάν αρχίσεις και το παρατηρείς, σταδιακά θα το καταλαβαίνεις, και τότε ίσως να μπορέσεις να το ελέγξεις. Πάρε μια βαθιά ανάσα και προσπάθησε να χαλαρώσεις και να καταλάβεις πως δεν μπορείς να είσαι εσύ αρμόδιος για όλα, πως δε γίνεται τα πάντα να περνάνε από το χέρι σου, πως δεν υφίστανται σχέσεις και ζωή χωρίς λάθη κι αναποδιές -κι αυτό όχι μόνο δεν είναι κακό, αλλά είναι και απόλυτα φυσιολογικό- και πως καθένας έχει τη συμπεριφορά του και τις συνήθειές του. Να θυμάσαι πως αν γίνεις λιγότερο ελεγκτικός, το μεγαλύτερο καλό θα το κάνεις στον εαυτό σου παρά στα άτομα γύρω σου, αφού θα μπορέσεις να απολαύσεις ξέγνοιαστος περισσότερες καθημερινές στιγμές και χαρές της ζωής.

Συντάκτης: Στέλλα Μακρυανίδου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.