Μη θεωρείς δεδομένα τα άτομα που βρίσκονται σταθερά στη ζωή σου

Η ζωή και η έννοια του χρόνου χωρίς δόμηση αποτελεί χάος, γι’ αυτό το λόγο οι άνθρωποι δημιούργησαν την ώρα, την ημέρα, το μήνα και το χρόνο. Με αυτόν τον τρόπο, κατασκευάστηκε το πρόγραμμα και η ρουτίνα, για τη δική μας διευκόλυνση, ώστε να υπάρχει συνοχή και πιθανώς καλύτερη απόδοση στις δραστηριότητές μας. Δυστυχώς όμως, ο τρόπος χρήσης αυτών των δημιουργημάτων έχει αλλοιωθεί σε τέτοιο βαθμό που έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρούμε πάρα πολλά πράγματα δεδομένα.

Δηλαδή θεωρούμε δεδομένο ότι μετά τη δουλειά θα γυρίσουμε σπίτι μας και ότι την επόμενη μέρα θα ξαναπάμε στη δουλειά μας. Πολλές φορές θεωρούμε δεδομένη την αγάπη του συντρόφου μας, αλλά και των γονιών μας. Παρ’όλα αυτά, υπάρχουν πιθανότητες να μας τύχει κάτι απρόοπτο και να μη φτάσουμε ποτέ στη δουλειά μας. Χρειάζονται μόνο μερικά δευτερόλεπτα για να προκληθεί ένα αιφνίδιο πρόβλημα ή να συμβεί κάτι στα αγαπημένα μας πρόσωπα, όμως θεωρούμε ότι είναι υπερβολικό να σκεφτόμαστε έτσι. Είναι όντως υπερβολικό όμως;

Σύμφωνα με τους γνώστες των θετικών επιστημών, η ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά σειρά πιθανοτήτων. Ένας ατελείωτος λαβύρινθος συνεχόμενων γεγονότων που καθορίζονται από τα ποίκιλλα ερεθίσματα που λαμβάνουν αδιάλειπτα. Επομένως, ακόμα και η παραμικρή δράση, θα φέρει αντίδραση, η οποία μπορεί να είναι καθοριστική για τη σειρά των γεγονότων που θα ακολουθήσει.

Οι γνώστες των ναυτιλιακών επαγγελμάτων, που έρχονται αντιμέτωποι με πολλές αντίξοες συνθήκες στο εργασιακό τους περιβάλλον λειτουργούν υπολογίζοντας και καταγράφοντας κάθε πιθανό σενάριο που θα μπορούσε να εμφανίσει πρόβλημα.Έτσι, ακόμα κι αν τις περισσότερες φορές δε συμβαίνει τίποτα δυσάρεστο, είναι πάντα προετοιμασμένοι για ό,τι προκύψει, ώστε να αποφύγουν τα χειρότερα.

Άρα δεν είναι καθόλου υπερβολικός αυτός ο τρόπος σκέψης, αρκεί βέβαια να υπάρχει μέτρο, ώστε να μην αγγίζει την παράνοια. Ευχήσου τα καλύτερα, προετοιμάσου για τα χειρότερα. Το πρόβλημα όμως πηγάζει από αλλού. Για ποιο λόγο έχουμε μάθει να θεωρούμε με τόση ευκολία δεδομένα τα αγαπημένα μας πρόσωπα;

Βάσει των ψυχολογικών προσεγγίσεων υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους παρατηρείται αυτό το φαινόμενο. Σύμφωνα λοιπόν με μια απ’ την θεωρίες μπορεί να οφείλεται στο γεγονός πως όταν κάποιος ή κάτι είναι σταθερό και μόνιμο στη ζωή μας, όταν υπάρχει σε αυτή για χρόνια, μάς δημιουργείται η πεποίθηση πως θα συνεχίσει να είναι εκεί για πάντα. Στην ουσία πείθουμε τον εαυτό μας ότι βρίσκεται σε ισχύ μια κατάσταση που είναι ψευδής, αφού δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που παραμένει ολόιδιο με την πάροδο του χρόνου.

Παρ’ όλα αυτά είναι αξιοσημείωτο πως ενώ το γνωρίζουμε μεν, δρούμε εν αγνοία δε. Βλέπουμε τους γονείς μας να μεγαλώνουν, ξέρουμε πως τα παιδιά μας αναπτύσσονται με γοργούς ρυθμούς και δεν τα προλαβαίνουμε, διακρίνουμε αλλαγές πάνω μας -σωματικές και ψυχικές- κι όμως όλα αυτά τα προσπερνάμε. Βέβαια το να θεωρείς κάποιον δεδομένο, δε σημαίνει απαραίτητα ότι έπαψες να τον αγαπάς, αλλά ίσως να έχεις ξεχάσει την αξία του και το σημαντικό ρόλο του στη ζωή σου.

Για παράδειγμα, όταν το αγαπημένο σου πουλόβερ που το έχεις χρόνια, το λατρεύεις μεν, γιατί είναι συνδεδεμένο με πολλά βιώματα και αναμνήσεις, αλλά όταν αντικρίζεις τα νέα σου ρούχα με μοντέρνα σχέδια και έντονα χρώματα -κάτι καινούριο και διαφορετικό που σου τραβά την προσοχή – θα απορροφηθείς τόσο πολύ που θα ξεχάσεις τελείως το αγαπημένο σου πουλοβεράκι και θα παραμείνει στο συρτάρι της ντουλάπας έως ότου να το θυμηθείς.Όταν όμως έρθει η στιγμή της αναζήτησης ή όταν το ανακαλύψεις εντελώς τυχαία και αντιληφθείς ότι έχει καταστραφεί πλέον από την πολυφαγία του σκόρου, θα είναι πλέον αργά, και δε θα υπάρχει τρόπος να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση.

Κάπως έτσι γίνεται και με τους ανθρώπους. Δεν παύουμε να τους αγαπάμε μεν, τους παραμελούμε δε. Η αδιαφορία μας όμως δεν τους αφήνει ανέγγιχτους, καθώς πληγώνονται από όσα κάνουμε και κυρίως όσα δεν κάνουμε. Άλλοτε είμαστε εμείς αυτοί που πληγωνόμαστε περισσότερο από  δικά μας λάθη κιόλας, καθώς ένα τηλεφώνημα για μια κακή είδηση φέρνει τα πάνω κάτω. Κι αν υπάρχει κάτι χειρότερο από μια κακή κατάσταση, αυτό είναι να μην μπορείς να κάνεις τίποτα για να τη διορθώσεις. Και έτσι μένεις μόνος με τις σκέψεις σου, με τα υποθετικά σενάρια να σου κάνουν παρέα.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δείξεις στους ανθρώπους που αγαπάς πως είσαι εκεί γι’ αυτούς. Δικαιολογίες φορτωμένου προγράμματος και απόστασης δεν παίζουν κανένα ρόλο, καθώς πάντα υπάρχει κάποιος τρόπος και αν ψάξει κανείς θα τον βρει. Όπως και να έχει, στο χέρι μας είναι. Αυτό που θέλει μεγάλη προσοχή από την άλλη, είναι ποια άτομα  αξίζουν πραγματικά το χρόνο και την προσοχή μας, καθώς κάποια είναι εδώ για καφέ και κάποια άλλα για όνειρα.