Γεμίσαμε εραστές κι αδειάσαμε από ερωτευμένους

Πότε ερωτεύθηκες τελευταία φορά; Και; Ήταν ο έρωτας έτσι όπως τον θυμόσουν ή ένιωθες σαν κάτι να έχει αλλάξει; Τι να έχει αλλάξει; Η διάρκειά του, ας πούμε. Σου ‘ρθε ο «ταμπλάς» ουρανοκατέβατος ένα βράδυ, μετά από ένα βλέμμα, μια κίνηση, μια γλυκιά κουβέντα και τη στιγμή που σκεφτόσουν πόσο όμορφα θα ήταν να ξεκινήσει αυτός ο έρωτας, βρέθηκες να τον ζεις ήδη, ε;

Προσπεράσατε το σημείο του φλερτ, μιας κι αυτό είχε προηγηθεί μέσω μηνυμάτων στα social και προσπεράσατε και το «Να σε γνωρίσω λίγο καλύτερα. Να μάθω  κάποια πράγματα για σένα». Και να σε ρωτούσε «Τι θες να μάθεις για μένα;» δε θα έβρισκες κάτι να ρωτήσεις, αφού ήξερες σχεδόν τα πάντα! Λίγες βόλτες στο προφίλ του ανθρώπου που σ’ ενδιαφέρει κι έχεις μάθει τους κολλητούς του, το όνομα του αξιαγάπητου σκύλου του, ακόμη και τα στέκια του. Και κάπως έτσι βρέθηκες «τυχαία» στο μαγαζί που εκείνος συχνάζει, αλλά εσένα δε σε είχε δει ποτέ πριν σ’ αυτό!

Μια έξυπνη ατάκα έφερε μια άλλη, η τρίτη μπίρα έφερε την τέταρτη κι αυτή η έντονη έλξη που ένιωσες, έφερε το σεξ. Και πολύ καλά έκανε! Δεν είναι κακό να κάνεις σεξ με κάποιον που επιθυμείς. Κακό, είναι να κάνεις μόνο αυτό! Δηλώνεις πως ερωτεύτηκες και συμβιβάζεσαι μόνο στη σαρκική επαφή, μ’ έναν άνθρωπο που επιθυμείς να κάνεις πολλά περισσότερα μαζί του.  Σε αυτό δε διαφέρει από όλους τους υπόλοιπους ο άνθρωπος που ξεχώρισες; Στο ότι μαζί του θες να ζήσεις ό,τι με κανέναν άλλον; Αυτό δεν είναι έρωτας; Ή τουλάχιστον αυτό ήταν απ’ όταν τον θυμάμαι εγώ…

Στις μέρες μας, ονομάζουμε έρωτα απλές σαρκικές έλξεις κι οκτώ στις δέκα φορές ο έρωτας αυτός, τελειώνει πιο γρήγορα κι απ’ όσο του πήρε να συμβεί. Ας ωριμάσουμε πια! Ας δώσουμε μια-δυο μέρες παράταση στον εαυτό μας πριν αναφωνήσουμε το «ερωτεύτηκα» ή ας αρχίσουμε να εξηγούμε στον εαυτό μας την αλήθεια. «Δεν είναι ο έρωτάς σου, είναι ο εραστής σου». Και δεν είναι κακό αυτό.

Γεμάτος ο κόσμος από ταιριαστά κορμιά. Από εραστές, άλλο τίποτα. Από ερωτευμένους έχουμε έλλειψη. Είναι εύκολο να βρεις την ηδονή και την κάβλα στο κρεβάτι. Δύσκολο είναι να βρεις τον άνθρωπο που θα στις προσφέρει πριν πέσεις σε αυτό. Όλα τα κρεβάτια μοιάζουν ίδια, αλλά δεν είναι. Είναι η ποιότητα του ύπνου στο καθένα, που κάνει τη διαφορά.

Όποιος έχει γαμηθεί από έρωτα -στην ψυχή είμαστε σίγουρα πολλοί, εννοούσα πριν μας την ξεσκίσουν- ξέρει καλά πως το καλύτερο πήδημα του κόσμου, δεν πρόκειται ποτέ να συναγωνιστεί εκείνη τη στιγμή που ενώνονται τα κορμιά δύο ερωτευμένων ανθρώπων. Το σεξ χωρίς συναίσθημα καλύπτει για λίγο την πείνα σου για έρωτα, αλλά δε σε «χορταίνει». Άλλο το σνακ, άλλο η τροφή!

Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό άραγε; Για ποιο λόγο ενώ όλοι αναζητούμε να ζήσουμε κάτι έντονο και δυνατό, τσιμπολογάμε συνέχεια σνακς για να χορτάσουμε, ενώ ο κόσμος είναι γεμάτος από κυρίως πιάτα; Λες γιατί «είναι ο έρωτας μια πράξη τολμηρή κι άντε να βρει καιρό η καρδιά να καταλήξει» που λέει κι ο Σταμάτης; Για ποιο λόγο φοβόμαστε τόσο αυτή την τολμηρή πράξη; Λέω «φοβόμαστε» γιατί άνθρωποι  υπάρχουν και μάλιστα είναι εκεί έξω έτοιμοι να τους αγαπήσεις και τώρα είναι πιο εύκολο από ποτέ να τους βρεις και να τους πλησιάσεις.

Ή μήπως αυτό, τελικά, να είναι το εμπόδιο στον έρωτα; Ο έρωτας τροφοδοτείται απ’ το μυστήριο, απ’ το μη εφικτό, απ’ τη δυσκολία και στην εποχή μας όλα μοιάζουν πιο εφικτά από ποτέ. Οι αποστάσεις μειώθηκαν νοητά και κυριολεκτικά, το μυστήριο χάθηκε και τη δυσκολία τη συναντάς σπάνια. Όλα εύκολα. Εύκολα ερωτεύεσαι, εύκολα το ζεις, εύκολα χωρίζεις κι απομακρύνεσαι…

Τόσο εύκολα, που το να δίνεις το όνομα «έρωτας» σε καβάτζες, αποτελεί προσβολή.  Τι; Δεν είναι έρωτας οι καβάτζες; Εκείνες το ξέρουν;