Γεννιέται ένα μικρό κοριτσάκι και θαρρείς πως κάποιος του ψιθύρισε το μυστικό από νωρίς. Με το που σταθεί στα δυο του πόδια, ξεκινά να φορά τα ρούχα της μαμάς του και να προβάρει στον καθρέπτη τις κινήσεις ή τα λόγια της. Θαυμάζει τα μεγαλύτερα κορίτσια που πάνε στο σχολείο κι ανυπομονεί να φθάσει στην ηλικία τους.
Τα μεγαλύτερα κορίτσια απ’ την άλλη, βρίσκονται ήδη νοερά στην ηλικία που το σχολείο πια έχει τελειώσει, έχουν περάσει τα 18 και τώρα πια μπορούν εκείνα να πάρουν τις αποφάσεις για τη ζωή τους. Τη ζωή που φαντάστηκαν, που επιθυμήσανε, που θα ζήσουν. Που θα είναι μεγαλύτερες! Κι οι μεγαλύτερες γυναίκες από εκείνα, λένε συνεχώς στον εαυτό τους «Σε λίγα χρόνια θα είσαι καλύτερη σ’ αυτό» γιατί ξέρουν πως αυτή είναι η αλήθεια.
Γυναίκα δε γεννιέσαι, γίνεσαι! Και μεγαλώνοντας γίνεσαι όλο και καλύτερη. Όχι, όχι! Μη με αντικρούσει η σκέψη σου με ιστορίες για ρυτίδες, κιλά κι ανασφάλειες. Είναι μάχη άνιση. Ας μιλήσουμε για τον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πάντα μια γυναίκα μεγαλώνοντας (ακόμη κι αυτά που σκέφτηκες πριν). Κι αυτό να είσαι σίγουρος πως αλλάζει με τα χρόνια.
Η γυναίκα είναι σαν το παλιό καλό κρασί. Θέλει το χρόνο της για ν’ αναδειχθεί η γεύση της! Μια γεύση που μέρα με τη μέρα θ’ αποκτά όλο και περισσότερη αξία. Από στολίδι, θα γίνεται θησαυρός γιατί θα είναι πιο ώριμη, πιο ήρεμη, πιο καθαρά σκεπτόμενη.
Γιατί εκτός απ’ την εξωτερική της ομορφιά, θα καλλιεργεί και την ομορφιά του πνεύματος και της ψυχής, αφού θα ‘χει μάθει πια ποιος είναι ο ρόλος της σ’ αυτή τη ζωή. Να εμπνέει! Την ίδια και τους γύρω της. Κι άλλη η έμπνευση θ’ αποτελεί στα 20 της χρόνια, άλλη στα 30 της κι άλλη στα 50 της.
Στο δρόμο απ’ το ένα χρονικό σημείο στο άλλο, θ’ ανακαλύπτει συνεχώς νέα πράγματα για εκείνη. Θα μεγαλώνει και θ’ αφήνει πίσω της τα ανούσια, εκείνα που επέλεξε με επιπολαιότητα και που δεν ήξερε πως αργότερα θα τα χαρακτήριζε λάθη. Έτσι όμως έμαθε. Κάνοντας λάθη! Και θα κάνει κι άλλα, αλλά αυτή τη φορά θα είναι λιγότερα γιατί η ζωή θα της μάθει να μην ενθουσιάζεται εύκολα, να δίνει σημασία στη λεπτομέρεια, να μην πονά άδικα.
Θα δουλεύει πιο σκληρά γιατί η επιβίωση είναι πια καθαρά δική της υπόθεση κι όχι άλλων. Θα πλησιάζει όλο και πιο πολύ στο να ξέρει καλά τι είναι αυτό που θέλει και τι όχι, πότε πρέπει ν’ αδιαφορήσει και πότε να ενδιαφερθεί, για ποιους αξίζει να χαλιέται και για ποιους όχι.
Θα είναι έτοιμη να κατακτηθεί, αλλά ακόμη πιο έτοιμη να κατακτήσει. Θα δείχνει πιο θηλυκή, πιο σίγουρη, πιο σέξι και τώρα πια θα ξέρει γιατί αυξάνεται όλο και περισσότερο ο αριθμός των ανδρών που ερωτεύονται μεγαλύτερες γυναίκες σε ηλικία απ’ τη δική τους.
Θα φλερτάρει, θα ερωτεύεται, θ’ αγωνίζεται, θα επιλέγει, αλλά θα το κάνει διαφορετικά. Γιατί θα μεγαλώνει και θα πλησιάζει όλο και περισσότερο στο νόημα της ζωής. Και θα το βρίσκει! Και θα υπάρχει πάντα η πιθανότητα να γνωρίσει τον λάθος άνθρωπο και να το ξαναχάσει και να επιστρέψει στη συμπεριφορά της εικοσάχρονης που άφησε πίσω της, αλλά θα ‘ναι για λίγο. Γιατί ακόμη κι οι κρίσεις, κρατάνε λιγότερο όσο ωριμάζεις.
Έχεις μάθει από χρόνια πριν πως το να κάνεις τον μαλάκα, «κιμπάρη» είναι αδύνατον. Και κάπως έτσι έμαθες να κατέχεις την ισχυρότερη αρετή. Αυτή που όσο ωριμάζεις θα χρησιμοποιείς όλο και περισσότερο. Να δέχεσαι, να συμβιβάζεσαι. Να δέχεσαι την αλήθεια, το διαφορετικό, τους άλλους και τα καπρίτσια τους.
Έγινες γυναίκα! Μια γυναίκα με προσωπικότητα που μεγαλώνει όμορφα κι οι χάρες της σβήνουν κάθε άσχημη ρυτίδα, κάθε παραπανίσιο κιλό και κάθε ανασφάλεια που τα χρόνια φέρνουν μαζί τους. Μια γυναίκα ξεχωριστή που απ’ τη στιγμή που χαμογέλασε στη ζωή σαν μωρό, μέχρι και τη στιγμή που θα λέει ιστορίες στα εγγόνια της, θα παίρνει συνεχώς νέα μαθήματα ζωής κι είναι στο χέρι της αν θα τα χρησιμοποιήσει για να γίνει ακόμη καλύτερη ή αν θα μείνει μετεξεταστέα στην ηλικία των 20 για μια ζωή…
Επιμέλεια Κειμένου Μαριάμ Πολυγένη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαριάμ Πολυγένη
