«Δεν πίστευα ποτέ πως αυτός ήταν ο άνδρας που θα παντρευτώ. Και να φανταστείς έβρισκα συνεχώς λόγους για να τον αποφεύγω. Κι αυτός εκεί. Επέμενε. Και μ’ έπεισε. Ήταν καρμικό! Ο καρμικός έρωτας είναι πάντα αμοιβαίος, να το γράψεις σ’ ένα άρθρο σου».
Αυτή ήταν η φράση της φίλης μου Μαρίας σ’ ένα τηλεφώνημά της, για να μου ανακοινώσει πως περιμένει το δεύτερο παιδάκι της, καρπό ενός δυνατού έρωτα. Ενός έρωτα που ήρθε λίγο πιο αργά στη ζωή της, αλλά με έντονη διάθεση να κατσικωθεί για τα «καλά και τ’ άσχημα» δίπλα της.
Πόσο άσχημα ένιωσα που βάπτισα κάποτε «καρμικές» κάποιες γνωριμίες που μόνο καρμικές τελικά δεν ήταν. «Αυτό είναι!» σκέφθηκα. Η καρμική σχέση δε θα βαπτίζεται από σένα μόνο. Δε θα χρειάζεται καν να την αποκαλέσεις έτσι. Όλοι θα ξέρουν πως αυτός είναι ο άνθρωπός σου γιατί το μεγαλύτερο σημάδι ότι είναι εκείνος, θα είναι αυτό ακριβώς. Θα σε αναζητά, θα σε ποθεί, θα σε θεωρεί κι αυτός άνθρωπό του!
Το κάρμα δεν έχει μόνο θετική πλευρά, θα μου πεις και θα ‘χεις και δίκιο. Ίσως περνούν από τη ζωή μας άνθρωποι για να μας οδηγήσουν στους σωστούς ή για να μας «διαπαιδαγωγήσουν» με κάποιο τρόπο και να μας δώσουν να καταλάβουμε πόσο άσχημα φερθήκαμε κι εμείς με τη σειρά μας σε κάποιους που κάποτε τους παραπλανήσαμε, κάνοντας τους να πιστέψουν πως είμαστε ο άνθρωπός τους. Ενώ ξέραμε εξ’ αρχής πως δεν είμαστε. Και τους καθυστερούσαμε έτσι απ’ το πραγματικό τους ταίρι. Η μοναξιά, η ανασφάλεια, η χαμηλή αυτοεκτίμηση κι ένα σωρό άλλες αιτίες μας έκαναν να παίζουμε τον λάθος ρόλο. Μόνο που τότε θα έπρεπε ν’ αποκαλούμε καρμικές όλες τις σχέσεις μας γιατί όλες κάτι μας δίδαξαν.
Η λέξη «καρμικό» δε θα έπρεπε να χρησιμοποιείται με τόση ευκολία, απλά και μόνο για να δώσει έμφαση. Για να μάθουν όλοι το μέγεθος και την ένταση των συναισθημάτων σου κάθε φορά που ερωτεύεσαι. Θα ‘πρεπε να τη χρησιμοποιείς μόνο όταν θα έχεις συναντήσει εκείνον τον άνθρωπο που κάνει μυαλό και καρδιά να μη διχάζονται και ν’ αναφωνούν και τα δύο ταυτόχρονα «Αυτός είναι!». Εκείνον τον άνθρωπο που αργά ή γρήγορα αναφώνησε κι εκείνος «Αυτή είναι!». Και για όσο αυτός ο έρωτας θα διαρκέσει, ναι, μπορείς να τον αποκαλείς καρμικό. Γιατί θα ‘ναι αμοιβαίος!
Οι καρμικές σχέσεις έχουν έντονη αρχή κι έντονο τέλος, γιατί τα αισθήματα είναι δυνατά. Μόλις όμως η σχέση δημιουργηθεί και για όσο αυτή διαρκεί είναι χαλαρή, απολαυστική. Δεν πληγώνεται η καρδιά σου, δεν ψοφάς από πόνο, ούτε γεμίζεις από αμφιβολία, όπως συνήθιζαν να σε κάνουν να νιώθεις μέχρι τώρα. Ζεις έντονα κάθε της στιγμή κι έχεις τέτοια αποθέματα δύναμης μέσα σου, που θαρρείς πως μοιάζεις με δράκο, έτοιμο να πετάξει φωτιές σε κάθε απειλή της ευτυχίας σου. Γιατί «έγινε η φλόγα πυρκαγιά» πλάι σ’ αυτόν τον άνθρωπο και δε θ’ αφήσεις κανέναν ν’ αγγίξει αυτή τη σχέση. Οι μόνοι που θ’ αποφασίσουν να σβήσουν τη φλόγα θα είστε εσείς. Κανείς άλλος!
Δε θα ξεδιψά ποτέ η ψυχή σου γι’ αυτόν που έχεις απέναντι κι όσα κι αν πάρεις από ‘κείνον, δε θα σου μοιάζουν ποτέ αρκετά. Θ’ αναρωτιέσαι συνεχώς αν σ’ αυτόν οφείλεται που δεν έμεινε ίχνος εγωισμού μέσα σου, μιας και κάθε φορά που θα θες να τον βάλεις μπροστά, αυτός οπισθοχωρεί από μόνος του. Εφόσον τώρα βρήκες τον άνθρωπό σου, καρφάκι δεν του καίγεται του εγωισμού σου να κερδίσει οποιαδήποτε μάχη.
Σου φαίνονται αυτά που γράφω παραμυθένια ε; Κι εμένα. Αλλά αυτό κάνουν οι καρμικές σχέσεις. Σε κάνουν ποιητή, ονειροπόλο, σε κάνουν να εμπιστεύεσαι ξανά τους ανθρώπους κι όχι να ψάχνεις τον άλλον δράκο, τον κακό του παραμυθιού. Αυτόν που οι λάθος σχέσεις άφησαν ελεύθερο και πεινασμένο να πέσει πάνω σου κι από τότε που σ’ έκαψε η ανάσα του, εσύ πετάς πέτρες προς κάθε κατεύθυνση μη τυχόν κι επιστρέψει. Κι ίσως έχασες έτσι και καμιά απ’ αυτές τις έντονες καρμικές σχέσεις, σκέφτεσαι.
Αλλά σου ‘χω καλά νέα. Όπως τα ‘πε η φίλη μου η Μαρία, έχουν τα πράγματα. Αν είναι καρμικός έρωτας θα επιμείνει. Αν όχι, δράκο έκρυβε κι αυτός! Εσύ πάψε μόνο ν’ αποκαλείς «άνθρωπό σου» κάποιον που δε νιώθει το ίδιο μ’ εσένα. Πάψε ν’ αποκαλείς καρμικές σχέσεις τις λάθος επιλογές σου. Κι αν ούτως ή άλλως το κάνεις, έχε τη μαγκιά ν’ αναγνωρίσεις το λάθος σου, όταν η ζωή σου φέρει στο δρόμο σου τα πραγματικά αισθήματα. Εκείνα που δε λογαριάζουν κανέναν και τίποτα. Τ’ αληθινά. Τα καρμικά.
Επιμέλεια κειμένου Μαριάμ Πολυγένη: Ελευθερία Παπασάββα.
Συντάκτης: Μαριάμ Πολυγένη
