Το βράδυ βγαίνει το συναίσθημα ενώ το πρωί η λογική

Το ξυπνητήρι χτύπησε, το δωμάτιο έχει γεμίσει απ’ το φως του ήλιου κι εσύ χουζουρεύεις και προσπαθείς ν’ ανοίξεις τα μάτια σου. Πριν καν καταφέρεις να τ’ ανοίξεις, έχουν αρχίσει οι σκέψεις για όλα αυτά που έχεις να κάνεις και σήμερα.

Και λέω «και σήμερα» γιατί φροντίζεις καθημερινά να έχεις πράγματα να κάνεις και να γεμίζει η μέρα σου από ασχολίες. Ή έχουν φροντίσει άλλοι γι’ αυτό. Εργασία, υποχρεώσεις, εκδηλώσεις, ακόμη και χόμπι. Οτιδήποτε κρατά εσένα και το μυαλό σου απασχολημένο.

Πόσο αγαπάμε ό,τι απασχολεί το μυαλό μας. Για να μη σκέφτεται οτιδήποτε το βασανίζει. Και τη μέρα έχουμε πολλούς λόγους και πολλές ασχολίες που καταφέρνουν να μας κρατούν μακριά απ’ τα βασανιστήρια. Κι όσο μεγαλύτερη ανάγκη έχουμε να ξεχαστούμε, τόσα περισσότερα πράγματα κάνουμε.

Δουλεύουμε, συνεχίζουμε με εξόδους για καφέ κι ατέλειωτες συζητήσεις με φίλους. Μετά, βολτάρουμε στην αγορά, αγοράζουμε ένα μικρό δώρο στον εαυτό μας να νιώσουμε καλύτερα, δουλεύουμε ξανά, συνεχίζουμε για εκτόνωση στο γυμναστήριο και λίγο πριν φθάσουμε σπίτι μας, έχουμε βρει το χρόνο να ρωτήσουμε και για εκείνα τα μαθήματα ζωγραφικής που πάντα σκεφτόμασταν ν’ αρχίσουμε.

Βράδιασε, αλλά θα βρούμε το χρόνο για ένα ποτό με φίλους. Για την ακρίβεια, θα είμαστε εμείς εκείνοι που θα τους ξεσηκώσουμε. Μα ακόμα κι αν το ένα ποτό γίνουν τρία κι η βραδιά καταλήξει να τελειώσει στις 3 το πρωί και γυρνώντας σπίτι σιγοτραγουδάμε εκείνο το τραγούδι που έρχεται στα χείλη μας κάθε φορά που κάτι όμορφο μας συμβαίνει, με το που μπούμε στο σπίτι μας και κλείσουμε την πόρτα, αν υπάρχει κάτι που μας απασχολεί, βρίσκεται εκεί. Λες κι έχουμε ραντεβού μαζί του, κάθε βράδυ!

Δεν προλαβαίνουμε καν να ξεντυθούμε. Η σκέψη έρχεται! Κάποια βράδια την αφήνουμε να περάσει και καταφέρνουμε να της αφιερώσουμε λίγο χρόνο. Είναι εκείνα τα βράδια που είμαστε δυνατοί. Που κάποιος ή κάτι μες στη μέρα μας, μας γέμισε με δύναμη και μπορέσαμε να νικήσουμε στη σημερινή μάχη.

Κάποια άλλα, είναι η ίδια η σκέψη τόσο δυνατή που θαρρείς πως το κεφαλοκλείδωμα είναι τόσο ισχυρό, που δεν μπορούμε ν’ αναπνεύσουμε. Κι οι ώρες της νύχτας στο σπίτι, κυλούν αργά. Πολύ πιο αργά από εκείνες της ημέρας. Γιατί είναι οι αγαπημένες ώρες των συναισθημάτων. Αυτές επιλέγουν για να πιουν κι εκείνα το ποτό τους. Και λατρεύουν να «πίνουν» απ’ τη λογική σου. Εκείνη που σε συνοδεύει όλη την ημέρα και τώρα κρύβεται φοβισμένη απ’ το μεγαλύτερό της εχθρό. Το συναίσθημα.

Η μέρα έχει θόρυβο. Είναι γεμάτη από ήχους, εικόνες, χρώματα, μουσικές κι ανθρώπους. Ανθρώπους που θ’ ανοίξουν μια συζήτηση, θα ζητήσουν τη γνώμη μας για κάτι, θα ‘χουν μια απαίτηση από εμάς, έστω! Κάτι που θα πρέπει ν’ ασχοληθούμε μ’ αυτό. Κάτι που βοηθά να «θάψουμε» εκείνο που μας στενοχωρεί τα βράδια. Κάτι που θα χρειαστούμε μόνο τη λογική μας για να το εξετάσουμε, να το αναλύσουμε ή να το λύσουμε.

Το βράδυ ό,τι θάψαμε και δεν αντιμετωπίσαμε, μας επισκέπτεται και σχεδόν το ευχαριστιέται να μας βλέπει να ψάχνουμε να βρούμε τρόπους να ξεφύγουμε απ’ αυτό. Λίγο πριν κοιμηθούμε, ακούμε μουσική, βλέπουμε καμιά ταινία, διαβάζουμε λίγο απ’ το βιβλίο δίπλα μας και σχεδόν σε ό,τι κι αν κάνουμε μας έρχεται ένα πρόσωπο στη σκέψη. Ένα πρόσωπο που κάτι μαζί του εκκρεμεί, κάτι δεν ξεκαθαρίστηκε ή όλα ξεκαθαρίστηκαν κι εμείς νιώθουμε πιο άσχημα από ποτέ.

Δε μας βασανίζει μόνο ο έρωτας. Φιλίες, οικογενειακές σχέσεις, ακόμη και συναδελφικές. Η σχέση μας με τον εαυτό μας, επίσης, είναι ίσως εκείνη η σχέση που αντιμετωπίζει τα μεγαλύτερα προβλήματα. Όποιο κι αν είναι το πρόβλημα, το βράδυ θα σ’ επισκεφθεί και θ’ απαιτεί τη λύση του! Και τη νύχτα θα κυριαρχεί πάντα η οπτική του συναισθήματος. Θα τα βλέπεις όλα πιο τρυφερά ή πιο σκληρά. Ανώδυνα ή πολύ επώδυνα. Όπως το συναίσθημα τα αξιολογεί κάθε φορά.

Θα επικαλούμαστε για βοήθεια τη λογική, αλλά σπάνια θα κερδίζει. Ακόμη κι ο πιο λογικός άνθρωπος του κόσμου, χάνει λίγες απ’ τις αντιστάσεις και τις αντοχές του, όταν βραδιάζει. Θολώνει η κρίση μας σε ό,τι εμπλέκεται η καρδιά.

«Υπάρχει κάτι στο οποίο δεν εμπλέκεται η καρδιά;» θα με ρωτήσεις. Όχι, δεν υπάρχει, γι’ αυτό κοιμήσου γρήγορα. Και ξύπνα αύριο γεμάτος όρεξη για τη νέα σου μέρα και φρόντισε να συναντήσεις κάποιον που θα σου δώσει δύναμη για να βγει κι η αυριανή βραδιά. Η εναλλακτική είναι να θυσιάσεις αυτό το βράδυ, βάζοντας κάτω, όλα εκείνα που σε βασανίζουν, να τ’ αντιμετωπίσεις κοιτώντας τα κατάματα και να τα λύσεις.

Μ’ όποιον τρόπο κι αν το καταφέρεις. Με συναίσθημα, λογική ή λίγο κι απ’ τα δύο.

Για να μπορείς αύριο να χουζουρέψεις στο κρεβάτι λίγο παραπάνω ή να γυρίσεις πιο νωρίς στο σπίτι το βράδυ και να ‘ναι ο εαυτός σου η καλύτερη παρέα!