Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και μοναδικός. Και καθένας που θα περάσει από τη δική σου ζωή είναι επίσης διαφορετικός και μοναδικός. Και θα σου αφήσει κάτι ξεχωριστό, που δε θα μοιάζει μ’ αυτά που σου άφησαν οι άλλοι. Αν σου αρέσει, σε καλύπτει, σου χρειάζεται το κρατάς, διαφορετικά το απομακρύνεις.
Θα γνωρίσεις πάρα πολλούς ανθρώπους σε αυτή τη ζωή. Δεν έχεις ιδέα πόσους! Κάποιοι θα μείνουν για λίγο, κάποιοι περισσότερο και κάποιοι θα πιστέψεις, λανθασμένα, πως θα μείνουν για πάντα. Απ’ όλους όμως έχεις να πάρεις κάτι. Όλοι θα σου αφήσουν μια γεύση. Ένα συναίσθημα, μια ή παραπάνω αναμνήσεις, στιγμές, κουσούρια, συνήθειες, κάτι. Εσύ θα κρατήσεις ό,τι σου ταιριάζει και ό,τι χρειάζεσαι.
Οι άνθρωποι πάνε κι έρχονται. «Περαστικοί είναι όλοι», όπως λέει και η μαμά μου. Το καταλαβαίνεις μετά από πολλά χρόνια και πολλούς ανθρώπους που νόμιζες πως θα ήταν για πάντα στη ζωή σου. Από τα σχολικά «δε θα χαθούμε ποτέ» που εξανεμίζονται τον Οκτώβρη μετά τις Πανελλήνιες, μέχρι τα ονειροπόλα «θα σ’αγαπώ για πάντα» και πόσα ακόμα… Πόσους ακόμα ανθρώπους θα γνωρίσεις στη ζωή σου, στις δουλειές που θα κάνεις, σε παρέες (οι λεγόμενοι «φίλοι φίλων»), σε νυχτερινές εξόδους, στο μετρό, στο σούπερ μάρκετ, σε δημόσιες υπηρεσίες. Με όλους θα ανταλλάξεις μια ιστορία, μια γνώση, μια ματιά. Και απ’ όλους, θέλοντας και μη, κάτι θα πάρεις και κάτι θα έχεις να θυμάσαι. Το άτιμο το μυαλό θα το φέρει στην επιφάνεια όταν το χρειαστείς, μην ανησυχείς. Και αυτό το κάτι που θα σου αφήσει ο περαστικός σου, δε θα έχεις ιδέα ότι θα το χρειαζόσουν μέχρι εκείνη τη στιγμή που θα έρθει στην επιφάνεια.
Φέρε στο μυαλό σου πέντε ανθρώπους που έχεις γνωρίσει, σημαντικούς και λιγότερο σημαντικούς για σένα. Σημαντικοί γιατί; Τι σου έδωσαν; Ασήμαντοι γιατί; Τι δεν είχαν που έχεις εσύ; Μάθε για εσένα μέσα από τους άλλους. Σε κάθε στάση που κάνει κάποιος στη ζωή σου, κοίτα να το απολαύσεις και να το εκμεταλλευτείς. Γνώρισε διαφορετικούς και μοναδικούς ανθρώπους και επίτρεψέ τους να μείνουν έστω για λίγα λεπτά στη ζωή σου, γιατί θα σου χρειαστεί. Πάντα έχεις να πάρεις κάτι από κάποιον. Λίγη από την αύρα του, από τις γνώσεις του, από την εμπειρία του, από αυτό που δε θα ήθελες να είσαι. Και κάθε φορά μέσα από αυτό το λίγο θα ανακαλύπτεις μια ακόμα πτυχή του εαυτού σου. Είτε σου αρέσει είτε όχι, κάτι θα έχεις μάθει.
Και μετά από χρόνια μπορεί να πετύχεις τυχαία έναν περαστικό της ζωής σου. Αν θα του μιλήσεις ή θα κοιτάξεις αλλού εξαρτάται από σένα. Έχεις να πάρεις κάτι ακόμα από εκείνον; Θέλεις να πάρεις κάτι ακόμα από εκείνον; Θέλεις μια καινούρια γεύση ή σου αρκεί ότι έχεις ήδη κρατήσει; Ό,τι κι αν αποφασίσεις ένα είναι το κρατούμενο, να θυμάσαι τι σου έχει αφήσει κάθε περαστικός της ζωής σου γιατί κάποια στιγμή μπορεί να το χρειαστείς. Και, τότε, εκείνη τη στιγμή, θα τον θυμηθείς και θα χαμογελάσεις. Γιατί όπως και να ‘χει κάπως θα σ’ έχει βοηθήσει. Με κάτι που σου είχε πει, με κάτι που σου έμαθε, με κάτι που σ’ έκανε να νιώσεις. Σίγουρα θα τον σκεφτείς, όπως και τη στιγμή την οποία τον γνώρισες.
Και το νου σου, να θυμάσαι πως είσαι κι εσύ περαστικός απ’ τη ζωή κάποιων άλλων. Κοίτα να του αφήσεις κάτι καλό για όταν θα το χρειαστεί. Και αν κάποιος περαστικός αξίζει, τότε σίγουρα θα έρθει ξανά και ξανά στο δρόμο σου ή θα τον φέρεις εσύ και θα σου αφήσει κι άλλα.
Συντάκτης: Βανέσσα Ζαφειροπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
