Ο τρίτος σου έρωτας έρχεται για να μείνει

Έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που ένας χωρισμός πέφτει σαν αστραπή και αναρωτιέσαι μήπως τελικά ερωτευόμαστε παράφορα μόνο μια φορά και that’s all και αν θα ξαναζήσεις αυτό το συναίσθημα. Ένα άκρως περίεργο feeling μάς κατακλύζει και νιώθουμε σαν να είμαστε σε τρενάκι του λούνα παρκ. Τι γίνεται όταν νιώθεις ότι έχεις ζήσει σε τόσο έντονο βαθμό αυτό που λέμε «πεταλούδες στο στομάχι» και κάποια στιγμή οι πεταλούδες πετάνε και φεύγουν από πάνω σου; Θα ξανάρθουν άραγε ποτέ ή είναι από τις καταστάσεις που είχες την τύχη να βιώσεις μόνο μια φορά; Εδώ έρχονται οι έρευνες να πουν πως ο μέσος άνθρωπος ερωτεύεται 3 φορές στη ζωή του, και μάλιστα κάθε φορά η αίσθηση είναι διαφορετική. Συνήθως περνάμε από 3 διαφορετικές έρωτες, από 3 αγάπες που μοιάζουν να διαφέρουν πολύ η μία από την άλλη.

Η «πρώτη αγάπη» συνήθως μας βρίσκει σε νεαρή ηλικία, ίσως κάπου στο σχολείο ή στα φοιτητικά τα χρόνια, και είναι εκείνη που δεν ξεχνάμε ποτέ. Σε αυτή τη φάση είναι όλα πρωτόγνωρα και τόσο έντονα. Τα πρώτα ραβασάκια, τα «είμαι από κάτω, κατέβα να σε δω», τα πρώτα σφιξίματα στο στομάχι, οι πρωτόγνωροι τσακωμοί, οι ανεξήγητες ζήλιες, η κτητικότητα, οι επέτειοι εκείνοι που γιορτάζεις τον μήνα, το εξάμηνο, τη μέρα που φιληθήκατε πρώτη φορά και ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει. Ζεις τα πάντα στο πετσί σου. Είσαι χαρούμενος κα το νιώθεις στο φουλ, είσαι θυμωμένος και είναι λες και έχεις χτυπήσει κόκκινο. Ο έρωτας ακούει στο όνομά του -που λέει και ο Πλούταρχος-, όλα τα ερωτικά τραγούδια είναι λες και μιλάνε για τη δική σας αγάπη, βλέπεις το αίσθημά σου και νομίζεις ότι θα παντρευτείτε, ότι θα κάνετε παιδιά, ότι θα ζήσουμε εμείς καλά κι εσείς καλύτερα. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, ο πρώτος έρωτας δεν κρατά για πάντα και η πραγματικότητα έρχεται να σε προσγειώσει.

Η δεύτερη φορά που ερωτεύεσαι λένε ότι είναι η πιο ζόρικη. Έχεις φύγει πλέον από το παιδικό και το πλατωνικό και αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά τα πράγματα σε σχέση με παλιότερα. Εδώ είναι που οι περισσότεροι την πατάνε και πέφτουν σε ακατάλληλους ανθρώπους. Αν στην πρώτη αγάπη ήταν μία φορά έντονα τα συναισθήματα, στη δεύτερη είναι όλα εις διπλούν. Ζεις μονίμως σε ένα δίπολο χαράς-κατάθλιψης. Τη μια μέρα νιώθεις να πετάς στα σύννεφα, την άλλη όλα μοιάζουν μαύρα. Τη μια στιγμή είστε όλο μέλια, την άλλη σκoτώνεστε. Ένα χάος. Νιώθεις ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς τον άλλον, ταυτόχρονα όμως ξέρεις ότι κάτι μεταξύ σας δεν τραβάει. Μια φορά χαίρεσαι και τρεις λυπάσαι. Μια προβληματική κατάσταση δίχως τελειωμό. Νιώθεις την τοξικότητα στον αέρα. Όλα τα σημάδια λένε «τέλειωσέ το», αλλά άντε βγάλε άκρη. Πώς να χωρίσεις ήρεμα και πολιτισμένα ξέροντας ότι δεν πρόκειται να το δεχτεί εύκολα το πρόσωπο, ότι θα σου βγάλει το λάδι, ότι και για σένα είναι εξίσου δύσκολο να φύγεις; Με τα πολλά μπαίνουν οι τίτλοι τέλους και εσύ φτάνεις σε μια άλλη εκδοχή του εαυτού σου, μέσα στην εξουθένωση και την ψυχική εξάντληση, με μια σοφία που έχει συσσωρευτεί από τη σχέση που μόλις τελείωσε.

Και ύστερα έρχεται ο τρίτος έρωτας, η λεγόμενη «ώριμη αγάπη». Εδώ τα πράγματα παίρνουν στροφή 180 μοίρες. Είσαι πια πιο κατασταλαγμένος, συνειδητοποιημένος και ώριμος σαν άνθρωπος. Δεν έχεις πολλές προσδοκίες, ξέρεις τι θέλεις και ταυτόχρονα δε δέχεσαι να συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο. Συνήθως η αγάπη αυτή έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις. Εκεί που σκέφτεσαι «μπα δεν είμαι εγώ για αυτά», να σου ο νέος έρωτας. Αυτή τη φορά είναι αλλιώς. Αισθάνεσαι διαφορετικά. Σαν να μην έχεις ερωτευτεί ξανά. Σαν να μην έχεις ξανανιώσει πεταλουδίτσες στο στομάχι. Δε νιώθεις χάος, αλλά ηρεμία. Δεν αισθάνεσαι ταραχή αλλά σιγουριά και ασφάλεια. Επικοινωνείτε με τα βλέμματα, «μιλάτε την ίδια γλώσσα», λύνετε τα θέματα με συζήτηση χωρίς εντάσεις και φωνές, χωρίς «φταις εσύ» και κατηγόριες. Όλα είναι πιο απλά και πιο ήρεμα. Αποδέχεστε ο ένας τον άλλον χωρίς να προσπαθείτε να αλλάξετε. Γνωρίζετε πως άλλο πράγμα είναι η αλλαγή και άλλο η βελτίωση. Σας βγαίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας. Και αυτή τη φορά βιώνετε πράγματι το «ζήσαμε εμείς καλά και εσείς καλύτερα».

Ο μέσος άνθρωπος έχει καλές πιθανότητες να γνωρίσει τους τρεις έρωτες της ζωής του. Μερικοί μένουν με την πρώτη τους αγάπη, ακόμα περισσότεροι κολλάνε σε μια κατάσταση που τους παιδεύει, και είναι τυχεροί εκείνοι που καταλήγουν στην τρίτη αγάπη, την ώριμη και κατασταλαγμένη. Σε κάθε περίπτωση, ζούμε όταν αγαπάμε, όταν δίνουμε κάτι από τον εαυτό μας, όταν πηγαίνουμε προς ολοταχώς και ας φάμε τα μούτρα μας. Όλα είναι εμπειρίες και παθήματα που γίνονται μαθήματα. Και αφού ο έρωτας είναι κάτι τόσο όμορφο, γίνεται να μη ρισκάρεις; Και -πού ξέρεις;- ίσως γνωρίσεις κι εσύ τον άνθρωπο που θα πορευτείτε μαζί.