Σιγή Ιχθύος. Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Ούτε δυο λέξεις, ούτε τρεις φράσεις, έστω ένα βλέμμα είτε απόμακρο είτε επίμονο το οποίο να αφήνει από μόνο του κάποιο υπονοούμενο. Τίποτα. Πώς να καταλάβεις, λοιπόν, τι έχει ο σύντροφός σου; Πώς να διαβάσεις το μυαλό του αφού δεν αφήνει κανένα φωτάκι ώστε να καταφέρεις να εισχωρήσεις στις απόμερες σκέψεις του; Με το τσιγκέλι κάθε φορά σου εκδηλώνει τα συναισθήματά του και όταν το κάνει επιτέλους, νιώθει ταυτόχρονα εκτεθειμένος.
Έβλεπες εξαρχής τη δυσκολία του να μιλήσει για όλα όσα αισθάνεται. Ήξερες πως απ’ τις αρχές της γνωριμίας σας, πως με το ζόρι σου εκφράστηκε κι αν δεν του έδινες εσύ από μεριάς σου λίγες αφορμές –ακόμη κι επίτηδες– μπορεί να μην εκδηλωνόταν και ποτέ. Ίσως, δε θα ήσασταν καν μαζί. Κι αν είστε μαζί τώρα, είναι επειδή τις περισσότερες φορές είχες πάρει την κατάσταση στα χέρια σου και δημιούργησες ευνοϊκές συνθήκες ώστε να βοηθήσεις τη σιγή που συνήθως επικρατεί στη φανέρωση των συναισθημάτων του.
Μπορεί μέσα του να επικρατεί το χάος. Έχει κρύψει όλο τον συναισθηματικό του κόσμο στα απόκρυφα, αδιάβατα μονοπάτια του και κανένας δεν έχει πρόσβαση στις αδυναμίες και τα πάθη του. Το πρόσωπό του συνήθως είναι ανέκφραστο, θα ήταν σίγουρα ο καλύτερος παίχτης πόκερ, γιατί με αυτό το απόλυτα ψυχρό poker face που έχει, δεν κουνιέται βλέφαρο, δεν εκδηλώνει ούτε χαρά, ούτε λύπη.
Πριν παρεξηγηθεί, λοιπόν, πως είναι βουτηγμένος στην αναισθησία και δε νιώθει το παραμικρό, μπορούμε να δικαιολογήσουμε τη θέση του σκεπτόμενοι πως όντως υπάρχουν άνθρωποι που τους είναι απίστευτα δύσκολο να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, και δεν τα πηγαίνουν καθόλου καλά με τα λόγια, τις συμβουλές και τις εξομολογήσεις.
Κρατούν για τον εαυτό τους τα περισσότερα, μα δεν το κάνουν επίτηδες. Δεν μπορούν να εκφραστούν. Τους είναι δύσκολο να επικοινωνήσουν, κάπου φαίνεται πως έχουν κλειδώσει συναισθηματικά και κρατούν μια σταθερή στάση που μπορεί να φαίνεται εξωτερικά αδιάφορη, μέχρι ο πάγος να λιώσει και να φανερωθούν σαν χίμαιρα όλα όσα υπάρχουν μέσα τους ακαταλόγιστα.
Σε μια σχέση, ωστόσο, είναι σίγουρα δύσκολο να είσαι με έναν σύντροφο που δεν εκφράζεται. Πολλές φορές θα κουραστείς, άλλες τόσες θα αγανακτήσεις. Εκεί που θες μια αγκαλιά κι ένα χάδι, δεν μπορεί να στο δώσει από μόνος του. Λειτουργεί περισσότερο με τη λογική παρά με το συναίσθημα. Καβγαδίζετε κι ενώ ξέρεις πως έχει πολλά να πει, δε βγάζει ούτε λέξη. Συνήθως φεύγει, κρατάει αποστάσεις, κάτι που εντείνει το πρόβλημα γιατί αν δε συζητήσετε ξεκάθαρα οτιδήποτε κι αν σας ενοχλεί μεταξύ σας, πώς θα προχωρήσει η σχέση σας, πώς θα εξελιχτείτε αν δε μιλάτε αυθόρμητα και ανοιχτά για όλα όσα σας απασχολούν;
Η αδυναμία έκφρασης παρεξηγείται ως αδιαφορία, ενώ υπάρχει η πιθανότητα ένας τέτοιος σύντροφος να είναι απλώς συναισθηματικά εγκρατής. Δεν αποκλείεται κιόλας να θεωρεί αδυναμία κάθε εκδήλωση ενδιαφέροντος προς τον αγαπημένο του. Κρατάει αποστάσεις μην τυχόν και φανερώσει παραπάνω απ’ όσα θα μπορούσε να διαχειριστεί.
Από ‘σένα θέλει χρόνο και πολλή κατανόηση. Θες κι εσύ, όμως, κατανόηση και δεν έχεις χρόνο να περιμένεις πότε θα αποφασίσει να μοιραστεί όσα νιώθει για ‘σένα. Κι από την άλλη, πρέπει κάθε φορά να μαντεύεις τι έχει, τι σκέφτεται, πώς αισθάνεται. Να υπολογίζεις τις κινήσεις του, χωρίς να έχεις και πολλά στοιχεία ώστε να σε κατευθύνουν στα σωστά συμπεράσματα. Κάνεις υποθέσεις στα κουτουρού, και πας στο άγνωστο με βάρκα την αγάπη που του έχεις.
Άραγε, αρκεί η αγάπη για να παραμείνεις με έναν άνθρωπο που δεν εκφράζεται ποτέ; Αρκούν τα δικά σου συναισθήματα για να καλύψουν το εκφραστικό κενό εκδήλωσης των δικών του συναισθημάτων; Σίγουρα νιώθει. Αν δεν ένιωθε γιατί να ήταν μαζί σου; Αν χρειάζεται, όμως, κάτι να γίνει, είναι να ιαθούν λίγο-λίγο όλα εκείνα τα κομμάτια μέσα του που τον περιορίζουν και τον φοβίζουν στο να εκδηλωθεί.
Χρειάζεται να νιώσει ασφαλής και να συνειδητοποιήσει πως δεν έχει τίποτα να χάσει με το εκφράζεται. Αντιθέτως, μένοντας ανέκφραστος χάνει περισσότερα. Χάνει την επαφή με τον σύντροφό του. Το πιο σημαντικό πράγματα στις ανθρώπινες σχέσεις είναι το μοίρασμα. «Ζωή που δε μοιράζεται είναι ζωή κλεμμένη», λέει ο στίχος. Κι η αλήθεια είναι πως συναισθήματα που δεν εκφράζονται είναι συναισθήματα αδικημένα.