Βρε κόσμε, τι είναι αυτό το πράγμα φέτος; Έχει γεμίσει η αρχική σελίδα μας στο facebook με σέλφις από ηλιοκαμένα προσωπάκια και πόδια με φόντο θάλασσα, άμμο και βότσαλα. Θα βγάλετε καμιά μακρινή να δούμε πού πραγματικά βρίσκεστε; Όλα και όλα, ή βγάλτε μια σωστή φώτο να φαίνονται όλα τα μέλη του σώματός σας μαζί με το backround ή βγάλτε τοπία. Καλύτερα να χαζεύουμε ηλιοβασιλέματα με λεζάντες τύπου: «τύφλα να ‘χει η Σαντορίνη» αλλά με ίσο ορίζοντα παρακαλώ.
Η αλήθεια είναι ότι ώρες ώρες τα check in που κάνετε δεν τα πολύ πιστεύουμε. Εμ, δε γίνεται μεσοβδόμαδα να μου κλαίγεται ο κάθε φίλος ότι έχει 18ευρώ και 26 λεπτά στην τράπεζα και δεν μπορεί να τα τραβήξει από το ΑΤΜ, αλλά το ΣΚ να πηγαίνει στα πιο γνωστά, ιν μπιτσόμπαρα. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα.
Άραγε τι να προτιμάει αυτό το καλοκαίρι η πλειοψηφία; Την κλασσική αξία περασμένων ετών, δηλαδή την άνεση της ξαπλώστρας με το φρέντο ή χύμα στο κύμα με ψάθα και φορητό ψυγειάκι όπως έκανε όλος ο κόσμος στα 90’s; Όπως τότε που ήσουν πιτσιρίκι και πήγαινες με τους γονείς σου παραλία, που σε τάιζε η μαμά σου ροδάκινα και φαγητό από το σπίτι τυλιγμένο σε αλουμινόχαρτο. Ωραία χρόνια, αφού ό,τι ζητούσες το είχες στα χέρια σου. Το μόνο που σε ένοιαζε ήταν το παιχνίδι στη θάλασσα, πόση ώρα μπορούσες να κρατήσεις την αναπνοή σου μέσα στο νερό και να κάνεις συλλογή από κοχύλια και βότσαλα.
Μεγαλώνοντας φυσικό κι επόμενο ήταν ν’ αλλάξουν τα πράγματα κι έτσι άρχισες να κανονίζεις τα μπάνια σου στη θάλασσα με παρέα και φίλους. Ξεκινούσατε όλοι μαζί με τη μόνη έννοια να βρείτε πάρκιν δίπλα στο beach bar που επιλέξατε να πάτε. Στη συνέχεια να σας βρει ο PR μέρος για να καθίσετε, να σας φέρει ο σερβιτόρος όσο πιο γρήγορα γίνεται τις παγωμένες καφεδάρες σας και έπειτα να αράξετε και ν’ απολαύσετε τον ήλιο. Όταν έφτανε η ώρα της πείνας, ένα club σάντουιτς, μια μπαγκέτα ή μια σαλάτα ήταν αρκετή να ξεγελάσει το στομάχι και μετά μπίρες ή κοκτέιλ μέχρι τη δύση του ήλιου.
Στην οργανωμένη παραλία τα πράγματα είναι απλά πληρώνοντας τη διαμονή σου. Σου φέρνουν άλλοι τον καφέ σου σ’ ένα beach bar, ενώ εσύ είσαι αραχτός σε μια ξαπλώστρα -ψιλόστριμωγμένος για να λέμε και τα πράγματα με τ΄όνομα τους. Ειδάλλως αν είσαι τυχερός και καθίσεις εκεί που σκάει το κύμα είσαι λίγο πιο άνετα, μόνο που αντί να χαζεύεις τον αφρό της θάλασσας μετράς πόσες φορές θα πέσει το κίτρινο φωσφόριζε μπαλάκι στα πόδια, το κεφάλι ή τον καφέ σου από τους τύπους που παίζουν ρακέτες μπρος στο οπτικό σου πεδίο. Δε βαριέσαι, τουλάχιστον όπως πας έτσι φεύγεις. Δεν έχεις να κουβαλίσεις πράγματα, είναι εκεί όλα έτοιμα και σε περιμένουν.
Από την άλλη, αν επιλέξεις μη οργανωμένη παραλία θέλει μια μικρή προεργασία πριν ξεκινήσεις από το σπίτι. Θα πρέπει να ξυπνήσεις κανένα δίωρο νωρίτερα για να βάλεις τις παγοκυψέλες στο φορητό ψυγειάκι, να το εφοδιάσεις με νερά, χυμούς, μπίρες και ό,τι άλλο θεωρείς πως θα σου χρειαστεί. Δε πρέπει να φτιάξεις και κάτι για να τσιμπήσεις στην πλαζ; Η θάλασσα και το κολύμπι ανοίγουν την όρεξη λένε, οπότε το ταπεράκι της μαμάς θα σου φανεί χρήσιμο.
Αφού ετοιμάσεις όλα αυτά για το πικ-νικ στην άμμο, ψάξε να βρεις ψάθα, ομπρέλα, καρεκλάκι παραλίας. Εκεί που φορτώνεις τον εξοπλισμό στο αυτοκίνητο λες: «Είχα κάτι βατραχοπέδιλα και μια μάσκα στην αποθήκη, να τα πάρω και αυτά να γελάσουμε με την παρέα» και ψάχνοντας βρίσκεις και ένα φουσκωτό στρώμα θαλάσσης, το βάζεις και αυτό με τα υπόλοιπα. Επιτέλους! Ήρθε η ώρα της αναχώρησης. Το καλό είναι ότι πας σε όποια παραλία θέλεις χωρίς να σε δεσμεύει το πάρκιν κι αν θα βρεις κάπου να καθίσεις.
Τελικά αυτό που έχει σημασία είναι τι απολαμβάνει ο καθένας περισσότερο είτε επιλέξει μια οργανωμένη παραλία, είτε όχι. Αλλά δυστυχώς αυτό που ξεχάσαμε τα τελευταία χρόνια λίγο πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής, είναι τα λόγια του κύριου πελεκάνου. «Όχι σκουπίδια, όχι πλαστικά σε θάλασσες και ακτές!»
Συντάκτης: Αγγελική Κατσουλίδη
