Μπορεί να γνωριστήκατε σε μια παιδική χαρά παίζοντας κυνηγητό ή να έτυχε να καθίσετε μαζί την πρώτη μέρα στο σχολείο. Να μοιραστήκατε τις πρώτες αταξίες, τις ζαβολιές, αλλά και τα πιο κρυφά μυστικά. Κάποια στιγμή μπορεί να μάλωσες για χάρη του για να τον υπερασπιστείς. Αργότερα στο γυμνάσιο κάνατε μαζί τις πρώτες κοπάνες για να πάτε να πιείτε φραπέ γλυκό με γάλα ή να καπνίσετε τα πρώτα σας τσιγάρα. Κλάψατε μαζί, γελάσατε, μαλώσατε κάποια στιγμή, αλλά τα ξαναβρήκατε.
Είναι οι άνθρωποι που δεν έχετε να κρύψετε κάτι από εκείνους κι αυτοί αντίστοιχα από εσάς. Είναι το κολλητάρι σας. Ο άνθρωπος που νιώθετε μεγαλύτερη οικειότητα ακόμα κι απ’ την ίδια σας την οικογένεια. Ίσως γιατί σε πολλές περιπτώσεις είναι αυτός η οικογένειά σας. Δε χρειάζεται ειδική πρόσκληση για να τον επισκεφθείτε. Απλά πηγαίνετε στο σπίτι του και χτυπάτε την πόρτα ή μπαίνετε απ’ την πόρτα της κουζίνας όπως κάθε μέλος της οικογένειας, γιατί όπως προανέφερα, είστε κομμάτι της οικογένειάς του.
Σε ξέρει απ’ έξω και ανακατωτά. Μόνο και μόνο απ’ την έκφραση του προσώπου σου μπορεί να καταλάβει πολλά. Τι εκφράζει το κάθε σου χαμόγελο, τη σαρκαστική σου διάθεση, την ενόχληση στον τόνο της φωνής σου. Όσο κι αν θες, δεν μπορείς να του κρυφτείς.
Αν καμιά φορά θαρρείς πως σε ξεχνά, ή ότι δεν είναι κοντά σου στα ζόρια σου, στις μαύρες σου, στις στεναχώριες, μην τον παρεξηγείς και μη σκέφτεσαι αρνητικά. Δίπλα σου είναι και περιμένει το κάλεσμά σου. Θυμήσου κάτι. Ο φίλος δε ρωτάει το ζόρι σου, περιμένει να του μιλήσεις εσύ. Οπότε, γιατί κολλάς να του πεις ανοιχτά το πρόβλημά σου; Όποιο κι αν είναι αυτό.
Με το τσιγκέλι θες να στα βγάζει; Να σε πιέζει και να ρωτά επίμονα μέχρι εσύ να βγάλεις όλα όσα έχεις στο κεφάλι σου; Ή μήπως θέλεις να γίνει εκείνος ο ψυχαναλυτής κι εσύ ο πελάτης σε σαρανταπεντάλεπτη συνεδρία; Δεν πάει έτσι.
Καμιά φιλία δεν ευδοκιμεί υπό πίεση. Όλα θέλουν τον χρόνο τους. Πίστεψέ με, ξέρει τι κάνει. Σου αφήνει χώρο και χρόνο να πλησιάσεις όταν εσύ νιώσεις έτοιμος να του ανοίξεις την καρδιά σου. Ξέρει καλά πώς να σταθεί διακριτικά δίπλα σου να σου παρέχει όση ασφάλεια έχεις ανάγκη χωρίς να σε πνίγει.
Ακόμη κι αν δεν έχει πάρει χαμπάρι πως κάτι τρέχει με σένα και τα ζόρια σου -πράγμα απίθανο για έναν αληθινό φίλο-, δεν είναι λόγος να του κρατάς κακία και να πιστεύεις πως δε σε νοιάζεται. Ίσως απλώς παραείναι διακριτικός γιατί πιστεύει πως αυτό είναι που χρειάζεσαι, απόσταση κι ηρεμία.
Άσε τα κομπλεξικά σου στην άκρη και πήγαινε να του χτυπήσεις την πόρτα. Να βρεθείτε, να τα πείτε, να πιείτε έναν καφέ, ένα κρασί, να κάνετε μια μεγάλη βόλτα ή να αράξετε στους καναπέδες. Σημασία έχει να βρίσκεστε πού και πού, να επικοινωνείτε κι όχι να στέλνετε κατεβατά στο messenger ή να ηχογραφείτε μηνύματα λέγοντας όλα όσα θα θέλατε να μοιραστείτε από κοντά.
Δε λέω, κι η επικοινωνία μέσω των social media έχει τη χάρη της, αλλά μην αποξενωθούμε και τελείως από τους κολλητούς μας φίλους όταν έχουμε την ευκαιρία κι όταν μπορούμε να τους συναντάμε.
Μιλήστε τους ανοιχτά για οτιδήποτε σας βασανίζει σήμερα κιόλας. Εδώ είναι, δίπλα σας.
Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Κατσουλίδη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Αγγελική Κατσουλίδη
