Ο κόσμος δε γυρίζει γύρω απ' το «εγώ» σας

Οι περισσότεροι από εμάς είχαν, έχουν, θα έχουν -δε γίνεται να το αποφύγεις, κάποια στιγμή θα ‘ρθει και σε σένα- ένα άτομο που φοράει ένα μεγάλο «εγώ» και το δείχνει σε κάθε ευκαιρία. Δεν έχει σημασία αν είναι ένα φιλικό ή ένα συγγενικό πρόσωπο, μια σχέση, ένα φλερτ, ένας συνεργάτης. Συνήθως είναι κάποιος που καταφέρνει να κάνει αισθητή την παρουσία του στην καθημερινότητά σου κι ορισμένες φορές χωρίς τη συγκατάθεσή σου.

Πώς τα καταφέρνει; Λίγο ύπουλα, με δήθεν αφέλεια και την ανάγκη της προσοχής σου. Ώρες-ώρες είναι σαν να κρέμεται από πάνω σου, σε κάνει να νομίζεις πως σε χρειάζεται, σε έχει ανάγκη, πρέπει να σου αναλύσει με το νι και με το σίγμα οτιδήποτε συμβαίνει στη ζωή του.

Στην αρχή, μπορεί να σε κάνει να νιώσεις σημαντικός που σου ανοίγεται, που σου ζητάει συμβουλές, που μοιράζεται μαζί σου γεγονότα, καταστάσεις και προβλήματα. Να αναφέρουμε πως ο κάθε εγωκεντρικός χαρακτήρας θεωρεί πως έχει πολλά προβλήματα κι είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής των πάντων και το επίκεντρο όλων -στον μικρόκοσμό του βεβαίως.

Όχι, δεν του είσαι απαραίτητος. Η διαθεσιμότητά σου του επιτρέπει να στρέφεται σε σένα. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα όσο κι αν προσπαθείς να δικαιολογήσεις τέτοιου είδους συμπεριφορές. Όταν σε παίρνει τηλέφωνο κάθε λίγο και λιγάκι μόνο και μόνο για να πει τα δικά του νομίζοντας πως όλη η Γη περιστρέφεται γύρω απ’ το άτομό του και κάθε φορά που πας να πεις κάτι πετάγεται λέγοντας φράσεις τύπου: «εγώ να δεις τι έπαθα», λυπάμαι αλλά έχει χαθεί κάθε ελπίδα για συνεννόηση.

Αν η συγκεκριμένη σχέση μόνο παίρνει κι αντί να δίνει, σου χαρίζει άχρηστες πληροφορίες και πολυσέλιδους μονολόγους, συγχαρητήρια. Έχεις αποκτήσει κι εσύ έναν «wanna be» πρωταγωνιστή σε όλα. Δεν είναι δύσκολο να το πάρεις χαμπάρι, αρκεί να δίνεις μεγαλύτερη προσοχή στα σημάδια και να μη νομίζεις πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο.

Σιγά-σιγά θα αρχίσεις να καταλαβαίνεις και θα μπορέσεις να κουμαντάρεις τέτοιου είδους συμπεριφορές όταν είναι σε φιλικό, συγγενικό, συναδελφικό πλαίσιο. Καθώς αποκτάς το θάρρος και την οικειότητα, θα μιλήσεις, θα διαφωνήσεις και λέγε-λέγε κάποια στιγμή θα βρεθεί μια λύση. Είπαμε αγάπα τον φίλο σου με τα ελαττώματά του αρκεί να μην ξεπερνά τα όρια.

Με εκείνους που έχουν να κάνουν με το ερωτικό κομμάτι της ζωής σου όμως, πώς θα τα καταφέρεις; Φαντάσου ένα πρώτο ραντεβού, μια πρώτη γνωριμία με το πρόσωπο που σε γοητεύει, οι δυο σας να κουβεντιάζετε. Δε θα ήταν περίεργο να μιλάει μόνο ο ένας λέγοντας: «εγώ το ένα, εγώ το άλλο, εγώ θέλω, εγώ κάνω, εγώ ράνω»; Πες, λίγο η αμηχανία, λίγο το άγχος της πρώτης επαφής, ο ένα απ’ τους δυο μπορεί και να μιλάει περισσότερο. Αν όμως, συνεχίζει να μονοπωλεί με το «εγώ» του την κάθε σας συζήτηση, τι γίνεται;

Ειδικά αν σε έχει θαμπώσει με όσα σου λέει και στο τέλος διαπιστώσεις πως εσύ, δεν πρόλαβες να σταυρώσεις λέξη. Αν πεις πως έτυχε κι όλο αυτό έγινε για να σου δείξει τις αρετές του και να σχηματίσεις καλή γνώμη για το άτομό του, πώς θα μπορούσες να διακρίνεις τα σημάδια ενός εγωπαθή-εγωκεντρικού τύπου πριν σε τυφλώσει ο έρως;

Εδώ σε θέλω, να δείξεις χαρακτήρα. Να προλάβεις πριν φας τα μούτρα σου. Ξέρεις πόσες περιπτωσάρες κυκλοφορούν εκεί έξω χωρίς ζουρλομανδύα; Είναι αμέτρητοι εκείνοι που έχουν τεράστια ιδέα για τον εαυτό τους και θα προσπαθήσουν να σε παραμυθιάσουν. Γι’ αυτό, να εστιάζεις στον διάλογο, στη συζήτηση και στο καθαρό βλέμμα των ανθρώπων. Όπου ακούς πολλά «εγώ», να φεύγεις.