Δεν έχεις καλή διάθεση κι απόψε. Κλείνεις το τηλέφωνό σου, όχι απαραίτητα για να αποφύγεις εισερχόμενες κλήσεις, απλώς νιώθεις την ανάγκη να κάνεις λίγη παρέα με τη μοναξιά σου. Εξάλλου, σκέφτεσαι πως θα κρατήσει λίγο και νομίζεις πως το χρειάζεσαι.
Το σπίτι άνω-κάτω κι εσύ βυθισμένος στον καναπέ σου, αρνείσαι να κάνεις οτιδήποτε. Ούτε θα μπεις στον πειρασμό να ανοίξεις το λάπτοπ κάνοντας log in στα διάφορα κοινωνικά δίκτυα. Τι νόημα έχει να τσεκάρεις μηνύματα και posts κάθε λίγο και λιγάκι;
Προτεραιότητά σου είναι να κάτσεις και να σκεφτείς, να βρεις λύσεις σε ό,τι πραγματικά σε απασχολεί. Τα έχεις κάνει χάλια, δεν πάει άλλο. Μόνο ένας άνθρωπος μπορεί να καταλάβει τι περνάς και δεν είναι κοντά να τρέξεις να του τα πεις όλα, να τα βγάλεις από μέσα σου.
Σε ξέρει καλύτερα απ’ όλους, η φιλία σας κρατάει χρόνια, αλλά δυστυχώς τα πράγματα μεταξύ σας δεν είναι όπως παλιά. Απόσταση, βλέπεις. Η απόσταση χιλιομέτρων δυσκολεύει την καθημερινή επικοινωνία και σιγά-σιγά χάνετε τις στενές επαφές μιας κι οι ζωές σας είναι πλέον διαφορετικές.
Σε ενοχλεί που δεν μπορείς να μοιραστείς τις χαρές σου και τις λύπες σου τετ α τετ και τη στιγμή που συμβαίνουν όπως παλιά και συμβιβάζεσαι με τα τωρινά δεδομένα. Καταλαβαίνεις πως κάτι αντίστοιχο θα μπορούσε να βιώνει ο καθένας και παύεις να μαυρίζεις με την πληθώρα αρνητικών σκέψεων που σε κυριεύουν.
Θέλοντας να μοιραστείς όσα βιώνεις, αποφασίζεις να ανοίξεις το κινητό σου και να καλέσεις εκεί που ξέρεις πως μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα, να γκρινιάξεις, να κλάψεις, να ακούσεις μια δεύτερη γνώμη, να ηρεμίσεις.
Με το που ενεργοποιείς το κινητό σου, λαμβάνεις δυο μηνύματα. Το ένα με κλήσεις και το άλλο σε ξαφνιάζει ευχάριστα και σε κάνει να πιστεύεις στη λεγόμενη τηλεπάθεια. Ήταν εκείνο το φιλαράκι σου. Προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί σου τη στιγμή που το είχες ανάγκη.
«Όλα καλά; Με ανησυχεί όταν ακούω: Ο συνδρομητής που καλέσατε έχει το τηλέφωνό του απενεργοποιημένο.» Χαμογελάς κι απορείς. Πώς είναι δυνατόν να σας συμβαίνει αυτό; Δεν είναι η πρώτη φορά για να το θεωρήσεις ένα ακόμη τυχαίο συμβάν, υπήρχαν πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις και στο παρελθόν.
Πόσο περίεργες οι σχέσεις των ανθρώπων; Δεν τα λέτε κάθε μέρα πια, αλλά είστε δυο φίλοι με αληθινή και βαθιά πνευματική ένωση παρά την έλλειψη καθημερινής ή συχνής επικοινωνίας. Διαισθάνεται αν σου συμβεί κάτι, το ίδιο κι εσύ παρ’ όλο που είστε μακριά.
Μην προσπαθείς να το αναλύσεις, να βρεις πώς και γιατί συμβαίνει. Δεν εξηγείται, απλά υπάρχει ομορφαίνοντας τη ζωή σας. Θα μιλήσετε είτε στο τηλέφωνο είτε μέσω skype και θα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Δεν υπάρχουν κενά μεταξύ σας. Σας δένει μια πραγματική φιλία ανεξίτηλη στο χρόνο. Η χημεία σας μηδενίζει κάθε απόσταση.
Παρέες θα συναντήσεις πολλές, θα βγεις μαζί τους, θα διασκεδάσεις, θα συζητήσεις, αλλά δε θα ανοίξεις την ψυχή σου, δε θα μοιραστείς τα κρυφά σου όνειρα. Εκείνοι που σε πονάνε και σ’ αγαπάνε είναι λίγοι και καλοί. Μη στενοχωριέσαι που βρίσκονται κάμποσα χιλιόμετρα μακριά, να χαίρεσαι που υπάρχει αυτή η ανεξήγητη πνευματική ένωση μεταξύ σας.
Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Κατσουλίδη: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Αγγελική Κατσουλίδη
