Είναι νύχτα, είσαι σπίτι με σβηστά τα φώτα και βλέπεις μια ταινία ή χαζεύεις στο ίντερνετ. Ακούς κάτω από το σπίτι σου φωνές, ένας καβγάς διαδραματίζεται κάτω από το διαμέρισμά σου. Κρυφοκοιτάς πίσω από την κουρτίνα. Δυο οδηγοί βρίζονται στη διασταύρωση, δεν είχαν συγκρουστεί αλλά δε μπορούσα να καταλάβω το λόγο για τον οποίο τσακώνονταν. Άλλωστε ο Κ.Ο.Κ είναι μια πλαστελίνη στα χέρια του κάθε οδηγού και τον πλάθει ο καθένας όπως θέλει. Πώς μπορούν δυο άγνωστοι άνθρωποι να μιλούν με τόσο μίσος, με τόσα νεύρα ανταλλάσοντας τόσες βαριές κουβέντες;
Κατά καιρούς θα ‘χεις συναντήσει και ζευγάρια στο δρόμο, σε καφετέριες, σε μπαρ να τσακώνονται και να βρίζει ο ένας τον άλλο. Τη φράση «είσαι μαλάκας» με δυνατή φωνή και νεύρο θα την έχεις ακούσει από γυναίκες, το «σκάσε ηλίθια» από κανένα αρσενικό και το «άντε στο διάολο» ίσως και από τους δυο. Δεν είναι καβγάς ενός επεισοδιακού χωρισμού, απλά μερικά ζευγάρια βγάζουν τις διαφορές τους και τα άπλυτα τους στη φόρα σε δημόσιους χώρους κάνοντάς μας με το ζόρι θεατές. Αυτά τα ζευγάρια μετά από μερικές μέρες μπορεί και λεπτά της ώρας θα τα δεις αγαπημένα και τίποτα δε θα θυμίζει το διάλογο με τα κοσμητικά επίθετα που στόλιζε ο ένας τον άλλο πιο πριν.
Φαίνεται μετάνιωσαν για όσα ειπώθηκαν. Συνήθως έτσι γίνεται, όχι μόνο σε διαλόγους ζευγαριών αλλά γενικότερα.
Πόσες φορές μετάνιωσες για κάτι που είπες, για κάτι που ξεστόμισες νευριασμένος, με θολωμένο μυαλό, ίσως και εκτός εαυτού;
Μην πας πίσω στην εφηβεία και στις τάξεις του σχολείου όπου τα λόγια σου σε συμμαθητές, φίλους και γονείς ήταν ορισμένες φορές απότομα και σκληρά, τότε είχες και λίγο το ακαταλόγιστο της ηλικίας.
«Μέτρα μέχρι το δέκα και μετά μίλα» μαθαίναμε από τα παιδικά μας χρόνια, κρατήσαμε εκείνη τη φράση μεγαλώνοντας;
Είναι γνωστό πως δεν υπάρχει επιστροφή στις λέξεις αφού ειπωθούν.
Ακόμη και αν ζητήσεις συγνώμη, αν μετανιώσεις, ο άνθρωπος που δέχθηκε από σένα σκληρά λόγια θα τα θυμάται. Πρέπει να προσέχεις τι λες, τι εννοείς και τι θες.
Δεν ξέρω πώς πεθαίνουν αυτές οι λέξεις, αν ναυαγούν ή αν τις σβήνει σιγά-σιγά ο χρόνος.
Μα δεν είναι σωστό και πρέπον να εκσφενδονίζεις τα «διαμάντια» σου, έπειτα να αναιρείς τα λεγόμενά σου και η ζωή να συνεχίζεται χωρίς επιπτώσεις. Θα χρεωθείς τις κυρώσεις αγαπητέ μου. Είναι οι άγραφοι νόμοι της σωστής συμπεριφοράς για να συμβιώνουμε αρμονικά με τους άλλους.
Δέκα «μπράβο» να σου πούνε, ένας να σου πει πως είσαι «βλάκας» αυτό θα κρατήσεις. Ίσως γιατί αυτές οι λέξεις είναι τόσο κούφιες, που καταφέρνουν και επιπλέουν στην καθημερινότητα της ζωής.
Με την ίδια λογική που ένα «μπράβο» σε οδήγησε να ασχοληθείς με κάτι, έτσι και μια αρνητική φράση προς το πρόσωπό σου, σου έφραξε το δρόμο για κάτι άλλο.
Αν είσαι ένας από τους πολλούς που πρώτα λες και μετά σκέφτεσαι τι είπες, πάρε αυτό το κείμενο και κάν’ το δοκίμιο, κρέμασέ το στον τοίχο να το βλέπεις κάθε πρωί που ξυπνάς για να σταματήσεις να πληγώνεις κόσμο και κοσμάκη.
Ακόμη και αν δεν πιστεύεις στο κάρμα ή στην λαϊκή παροιμία «ό,τι σπείρεις θα θερίσεις» έχε το νου σου από εδώ και πέρα, όλα γυρίζουν πίσω κάποια στιγμή, όλα επιστρέφονται. Οι εξαιρέσεις στους κανόνες είναι ελάχιστες, μη θαρρείς πως είσαι μια από αυτές.
Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Κατσουλίδη: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Αγγελική Κατσουλίδη
