Υπάρχει μία πολύ βασική διαφορά ανάμεσα στα κορίτσια και τα αγόρια –πέραν της ανατομίας και σεξιστικών ή φεμινιστικών κλισέ– που εμφανίζεται γύρω στα δεκατρία κι εξαφανίζεται στα πενήντα, αλλά έχει ήδη κάνει τη ζημιά της. Η περίοδος.
Η περίοδος, φίλε μου άντρα, είναι το πιο σημαντικό γεγονός της εφηβείας μας, όχι γιατί απαραίτητα το επιλέξαμε μα επειδή το έκαναν τεράστιο στα μάτια μας οι μανάδες μας. Έρχεται η μάνα σου, της λες ότι σου ήρθε μάλλον περίοδος γιατί αιμορραγείς ωσάν πεσών στρατιώτης σε καιρό πολέμου κι εκείνη ενθουσιάζεται λες και κερδίσατε το τζόκερ.
Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, είναι που η περίοδος αποκτά μια άλλη σημασία στη ζωή μας, γιατί έτσι μας το μάθανε και το κρατήσαμε κι εμείς, μάνα είναι άλλωστε, ξέρει. Όλη μας η ζωή λοιπόν, άρχισε να περιστρέφεται γύρω απ’ τις «κόκκινες μέρες». Τσέκαρες ονομασία πολέμου έτσι; Θα μπορούσαμε νε το λέμε οτιδήποτε, «κόκκινες παπαρούνες», «πασχαλινό αβγό», «φράουλα την άνοιξη», αλλά όχι, εμείς εκεί, να δείξουμε πόσο ζόρικες είναι αυτές οι μέρες και πόσο γαμάτες είμαστε που τις διαχειριζόμαστε.
Σκατά διαχειριζόμαστε έχω να σου πω κι ίσως είμαι η πρώτη γυναίκα που παραδέχεται ότι ναι, φίλε μου άντρα, είμαστε τρελές σε ό,τι αφορά την περίοδο. Αρχικά συμπεριφερόμαστε λες και μας ανήκει ο πλανήτης, λες κι αξίζουμε να είμαστε απόλυτα χαϊδεμένες επειδή αιμορραγούμε. Οκ, είναι ανατριχιαστικό, το παραδέχομαι, αλλά κι εμείς το τραβάμε απ’ τα μαλλιά με αποκορύφωμα την καθυστέρηση.
Η καθυστέρηση, παιδιά, είναι ο χειρότερος εχθρός του άντρα, γιατί η γυναίκα την έχει κάνει το απόλυτο όπλο της. Αν θες σου βάζω και στοίχημα. Ακόμα και να έχετε σχέση εξ αποστάσεως και να έχετε να βρεθείτε μήνες, αν του πεις ότι έχεις καθυστέρηση, απ’ το μυαλό του θα περάσουν πολλά τρομακτικά πράγματα ταυτόχρονα, όπως τεστ με μπλε και πράσινες γραμμές, πάνες, μωρουδιακά, γάμος, πεθερικά, εγκλεισμός, τρέλα, φρενοκομείο κι όλα αυτά τα καθόλου αγχωτικά σενάρια.
Και πάει μετά και σε κατηγορεί που δεν το διαχειρίζεσαι. Ενώ εκείνη τα πάει περίφημα στη διαχείριση ας πούμε κι ας γελάσουμε μετά. Τα πάει τόσο καλά που μια μέρα να καθυστερήσει να της έρθει η κωλοπερίοδος, τρελαίνεται κυριολεκτικά με αποτέλεσμα να της αργήσει κανένα μήνα, απλά και μόνο επειδή το σκέφτεται!
Απ’ την άλλη, θα μου πεις, πώς να μην το σκέφτεται, αφού έχει φτιάξει όλη της τη ζωή με βάση την περίοδο. Πότε θα πάει διακοπές, τι ρούχα θα φοράει εκείνες τις μέρες, αν θα βγαίνει από το σπίτι, αν θα γαμάει τη δίαιτα για όσο διαρκεί, αν θα κάνει ή όχι σεξ (ναι υπάρχει κι αυτό), αν θα μιλάει στον σύντροφό της ή προτιμάει να κλειστεί πέντε μέρες με σαχλοκομεντί στο σπίτι. Όλο αυτό το εγκεφαλικό κάψιμο λοιπόν, είναι μιας πρώτης τάξεως ύλη για να προκύψει μια βαρβάτη φρίκη που θα ακούει στο όνομα «λες να είμαι έγκυος;».
Πώς νομίζεις ότι βγάζουν λεφτά οι εταιρίες που παράγουν τεστ εγκυμοσύνης; Απ’ τις πραγματικά έγκυες; Ούτε καν, από ‘σένα κι από μένα κι από την πιο ‘κει που τρελάθηκε, πήγε πήρε τεστ για να ηρεμήσει τον εαυτό της και μια βδομάδα μετά ξαναφρίκαρε και πήγε και ξαναπήρε. Αν αυτό δεν είναι του τρελού, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι. Και να φανταστείς ότι μιλάω κυρίως για περιπτώσεις που κάνουν πλήρως ασφαλές σεξ γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι πρέπει να χαλαρώσουμε επιτέλους όλες οι γυναίκες με το θέμα περίοδος και καθυστέρηση γιατί τους τρελαίνουμε κι αυτούς και τρελαινόμαστε κι εμείς. Αυτά βέβαια τα λέω μέχρι την επόμενη καθυστέρηση που αν και ξέρω ότι θα προκύψει επειδή κυκλοφορούσα χωρίς μπουφάν, εγώ και πάλι θα νομίζω πως κυοφορώ τρίδυμα.
Εντάξει μωρέ, να μας αγαπάτε και να μας φέρνετε καμιά σοκολάτα. Και καμιά ρομαντική ταινία. Και να μη μας φωνάζετε. Και να έρχεστε μαζί μας στο γιατρό. Και τέλος πάντων να μην πατάτε με τα παπούτσια στο σαλόνι που μόλις σφουγγαρίσαμε.
Βασικά να μας αγαπάτε. Όλα τα άλλα έρχονται κι αν δεν έρθουν σιγά το πράγμα. Θα σας τα χτυπήσουμε άλλωστε στην επόμενη περίοδο.
Επιμέλεια Κειμένου Γιοβάννας Κοντονικολάου: Πωλίνα Πανέρη