Νομίζω πως ο άνθρωπος, στην προσπάθειά του να εξηγήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά και να την καταστήσει πιο, ας το πούμε, ελκυστική, πήγε και κυριολεκτικά γάμησε τη σημασία της λέξης «γοητευτικός».
Και γιατί όχι; Αφού η συγκεκριμένη λέξη είναι αρκετά γενική κι αφηρημένη, τόσο όσο χρειάζεται για να μην αντιλαμβάνεσαι την επακριβή της σημασία. Πήγε λοιπόν και κότσαρε δίπλα σ’ αυτή τη λέξη όλες εκείνες τις συμπεριφορές, που για κάποιο λόγο έχουν γίνει με το πέρασμα των καιρών θελκτικές και παράγοντας κινήτρου, για να πλησιάσεις κάποιον.
Πόσες φορές έχεις ακούσει να λένε ή έχεις πει κι εσύ ο ίδιος για έναν άνθρωπο κλειστό κι εσωστρεφή, τόσο που να καταντάει αγενής και μονότονος, πως αυτή είναι η γοητεία του; Πήραμε δηλαδή όλα τα χαρακτηριστικά που εκ πρώτης σε απωθούν από κάποιον, γιατί απλά δεν σε αφήνουν να τον γνωρίσεις και τα βαφτίσαμε γοητεία. Μόνο εγώ το βλέπω ότι κάτι δεν βγάζει νόημα;
Είναι άλλωστε σημείο των καιρών να εκθειάζουμε ελαττωματικές συμπεριφορές και προβληματικές παρουσίες, τόσο που στο τέλος προσπαθούμε κιόλας να γίνουμε ομοιώματα τέτοιων. Κι αν το καλοσκεφτείς, δεν είναι τυχαίο που πλέον ένα τεράστιο ποσοστό δηλώνει κατά της σχέσης ή της στενής επαφής, που φωνάζει πως θέλει κρεβάτι άδειο και κεφάλι ήσυχο, μα δυο τρεις μήνες μετά βλέπεις το ίδιο ποσοστό πιο αγαπούλη κι απ’ τον Ρος στα φιλαράκια.
Είναι όλη αυτή η αύρα του γοητευτικού που έχει ταυτιστεί με ακραίες αντιδράσεις, καμιά φορά συμπεριλαμβάνει μέχρι και βία ή ξεσπάσματα νεύρων, που θέλει το άτομο εγωκεντρικό και καχύποπτο απέναντι στους άλλους. Αυτό που λέμε, το «κακό» το παιδί. Ε όχι! Όταν ο άλλος ξεσπάει τα νεύρα του πάνω σου, όταν δεν ξέρει τι θέλει ή αλλάζει γνώμη κάθε τέταρτο, όταν συμπεριφέρεται λες και είναι βραβείο κι εσύ πρέπει να το κερδίσεις περνώντας από τεστ και δοκιμασίες, δεν είναι γοητευτικός. Είναι απλά κουραστικός κι εσύ θύμα. Γιατί κάθεσαι και του δίνεις καθημερινή επιβεβαίωση, χωρίς να την έχει κερδίσει.
Είναι τόσο κρίμα που έχουμε φτιάξει όλη αυτή τη νοοτροπία που θέλει τα πάντα να είναι δύσκολα για ν’ αξίζουν. Οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, οι σχέσεις, όλα πρέπει να περνάνε από σαράντα κύματα για να έχουν λόγο ύπαρξης. Μα με όλη αυτή τη διαδικασία καταλήγεις να είσαι τόσο κουρασμένος πριν καν ξεκινήσει η σχέση, που δεν έχεις δυνάμεις να παλέψεις όταν επιτέλους βρεθείς μέσα σ’ αυτήν. Κι εκεί είναι που πρέπει να δώσεις όλο σου το είναι. Στην τριβή, στην καθημερινότητα κι όχι στα παιχνιδάκια εξουσίας που κάνεις και σου κάνουν.
Έτσι κι αλλιώς η ιστορία έχει δείξει πως όσα crush tests κι αν δεχτείς ή κάνεις, όταν έρθει το αληθινό τρακάρισμα, η κρίσιμη σύγκρουση μεταξύ σας, τότε θα αντιληφθείτε και οι δύο αν το ‘χετε βρει. Κι εκεί δε θα καθίσετε να μετρήσετε τις γοητείες σας, αλλά θα ρίξετε τα μούτρα σας και θα επικοινωνήσετε για να βρεθεί η λύση.
Να μην φορτώνουμε τις ζωές μας με πράγματα που δεν αντέχουμε, γιατί καταλήγουμε μόνοι και δυστυχισμένοι. Κι αν είναι κάτι να μας ανοίξει τα μάτια, να είναι η αλήθεια ενός ανθρώπου και η ομορφιά του να βλέπεις κάποιον τελείως ευάλωτο. Άλλωστε το να βρεις τον αστακό σου είναι το πιο όμορφο πράγμα που μπορεί να σου τύχει.
Επιμέλεια κειμένου Γιοβάννας Κοντονικολάου: Ελευθερία Παπασάββα.