Όλοι κάποια στιγμή κάναμε κλισέ δώρα

Όλα ξεκίνησαν από κάποια ανόητη και πολύ δημοφιλή αμερικανιά, που έδειχνε μια κοπελίτσα, ομολογουμένως όμορφη και χαζή, να ενθουσιάζεται με κάποιο αρκούδι που ο καλός της, της έκανε δώρο. Ο οποίος καλός της, είναι επίσης ομολογουμένως όμορφος και χαζός, από έρωτα πάντα. Παίρνει αυτή το δώρο, χαίρονται κι οι δύο πέφτει ένα φιλάκι, αλλάζει η σκηνή.

Το υποσυνείδητό σου ήδη χορεύει τρελά σε ρυθμούς  καταναλωτή κι εσύ δεν το έχεις πάρει καν χαμπάρι. Γιατί πολύ απλά, ο παγκόσμιος κι εγχώριος κινηματογράφος με αρχηγό και προστάτη τον χώρο της διαφήμισης, έχουν ήδη καταλήξει στο πώς πρέπει να χειρίζεσαι τα δώρα στη σχέση σου. Και το κάνει με τόσο μεγάλη επιτυχία, που πλέον υπάρχουν τα «κλασικά» δώρα σε μια σχέση, δώρα που είναι δηλαδή κλισέ και πολυφορεμένα μα τα κάνεις έτσι κι αλλιώς, γιατί πολύ απλά, είναι ένα στάδιο που πρέπει να περάσεις. Γιατί; Μα γιατί το έδειξε στο love actually που στο τέλος όλοι είναι αγαπημένοι. Άρα, λέει το υποσυνείδητό σου, θα είσαι κι εσύ.

Το τεραστίων διαστάσεων λούτρινο χαμογελαστό αρκούδι. Όπως το λέει και το όνομά του. Διαθέσιμο σε μπεζ καφέ και λευκό πάντα χαμογελαστό και μελαγχολικό ταυτόχρονα, με μέγεθος που ξεκινάει από αυτό της τσέπης και φτάνει σε αυτό ενός διαμερίσματος. Ένα δώρο που κάθε ερωτευμένος που σέβεται τον εαυτό του θα μπει στη διαδικασία να αγοράσει και μάλιστα, θα το χαρεί κιόλας στο τέλος. Άσχετα που μια βδομάδα πριν άκουγε για λούτρινα και ξερνούσε λίγο απ’ το πρωινό του μούσλι.

Τα σοκολατάκια γνωστής εταιρείας. Εκείνα τα κλασικά σε σχήμα καρδιάς με γέμιση φράουλας, (τι νομίζεις δεν τα ξέρω;), που μπαίνουν στο κουτί που μοιάζει με κοσμηματοθήκη. Καθαρά γυναικείο δώρο, απόλυτα αδιάφορο και κλισέ που κάνεις κάποιον Άγιο Βαλεντίνο γιατί απλά μπορείς. Δεν ξέρεις καν γιατί τα αγοράζεις, πάει το χέρι σου κάπως αυτόματα. Είναι τα χρώματα; Είναι το ότι βρίσκονται παντού; Είναι γιατί η διαφήμιση έχει πείσει το πίσω μέρος του μυαλού σου ότι σοκολατάκια αυτά σημαίνουν αγάπη παντοτινή; Είναι το «Δ», όλα τα παραπάνω;

Λουλούδια. Καλά εντάξει τώρα μιλάμε για το απόλυτο all time δώρο υπέρ του γυναικείου φύλου. Τριαντάφυλλα  κόκκινα τυλιγμένα σε κόκκινη κορδέλα με εκείνες τις μικρές άσπρες μαργαρίτες που βάζουν όλοι οι ανθοπώλες για να στολιστεί το μπουκετάκι, σένια και νεκρά, τυλιγμένα σε ένα πλαστικό σελοφάν, έτοιμα για να σαπίσουν σε κάποιο βάζο. Λύση τελευταίας στιγμής, πάντα καλοδεχούμενη, απόλυτα κλισέ, που όλοι μα όλοι έχουμε δοκιμάσει. Κι όλο αυτό γιατί κάποιος πανέξυπνος σκηνοθέτης κάποτε σκέφτηκε, πως για να σταματήσει μια γυναίκα να είναι θυμωμένη, κι εσύ είσαι καψούρης μαζί της, πρέπει να της πας λουλούδια. Και μάλιστα τα συγκεκριμένα. Το έβαλε σε δέκα ταινίες κι έγινε νόμος. Απαράβατος. Και τον τιμούμε δεόντως στις 14 Φλεβάρη.

Η κούπα. Τι να πω για την κούπα. Αμφιβάλλω αν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που δεν έχει πάρει ως δώρο κάποια στιγμή στη ζωή του μια κούπα. Μεγάλες, μικρές για καφέ ή τσάι, η κούπα λέει «συγγνώμη, δε βρήκα τίποτα ανοιχτό και πήγα στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς». Εκείνα τα «ψιλικά και δώρα» που τις έχουν στη γωνία, περιμένοντας κάποιον πανικόβλητο αργοπορημένο που θα δώσει πέντε ευρώ για ένα κομμάτι αμφίβολης πορσελάνης.

Η ατζέντα και το στιλό. Δώρο πρώιμης σχέσης, κυρίως προς την πλευρά των αντρών. Είναι το δώρο της απελπισίας, όταν πια δεν έχεις ιδέας τι άλλο μπορείς να του πάρεις που να του αρέσει, να είναι οικονομικό, αλλά να μην καρφωθείς κιόλας ότι καίγεσαι. Πας και παίρνεις λοιπόν το κλασικό κουτάκι που έχει το στιλό μέσα σαν να βρίσκεται σε κάποιου είδους κάσας, παίρνεις και τη δερμάτινη μαύρη ατζέντα και πας αξιοπρεπής και κυρία το δώρο σου. Μόνο που το πιο πιθανό είναι να έχει άλλα δέκα τέτοια σετ, από προηγούμενες που σκέφτηκαν το ακριβώς ίδιο με σένα. Τι να κάνουμε. Τα έχει αυτά η ζωή.

Τα έχει αυτά η ζωή όντως και δεν είναι απαραίτητα και κακό αυτό. Άλλωστε ένα κλισέ κι ανόητο δώρο, παραμένει δώρο κι η πρόθεσή του είναι πάντα να χαρίσει ένα χαμόγελο. Απλά καμιά φορά, ξεχνάμε πόσο πολύ έχουμε κρυφτεί μέσα στα κουτιά μας. Έχουμε πραγματικά αγνοήσει πόσο πολύ καταπατάμε την προσωπική επιλογή, το ιδιόρρυθμο και γαμάτο γούστο του καθενός μας. Γιατί ένα δώρο αξίζει να είναι μόνο για σένα. Όχι επειδή είσαι άντρας, γυναίκα, ερωτευμένος.

Επειδή είσαι εσύ.