Κατά καιρούς διαβάζω διάφορα άρθρα γυναικών που κατηγορούν τον δικό τους προσωπικό μαλάκα, ο οποίος και δεν εκτίμησε το βάθος και το ποιόν τους, που φοβήθηκε να τις πλησιάσει γιατί ήταν τόσο γαμάτες και που στο βάθος γούσταρε τρελά αλλά δεν το παραδέχονταν γιατί είναι άντρας, άρα και κότα λυράτη.
Το βγάλαμε το πόρισμα, ας τσουγκρίσουμε τη σαμπάνια μας.
Κι εγώ σου λέω, γιατί καταβάθος με συμφέρει και η άποψη, πως όντως έχεις δίκιο μικρή μου φίλη. Η συμπεριφορά του είναι άλλα λέω, άλλα κάνω κι άλλα εννοώ, οπότε κι εσύ μπερδεύεσαι η δόλια.
Παρ’ το τώρα αλλιώς το εργάκι.
Το θυμάσαι εκείνο το δύσμοιρο το αγόρι, τον και καλά φίλο σου;
Ναι για εκείνον λέω που του είπες ότι τον βλέπεις φιλικά, όταν μια νύχτα με φεγγάρι σου εξομολογήθηκε ότι μόνο φίλη του δεν σε νιώθει.
Μόλις εμφανίστηκαν τα δυο σου μέτρα και τα δύο σου σταθμά.
Δεν καταλαβαίνω σε τι διαφέρει ο δικός σου προσωπικός μαλάκας από τη συμπεριφορά σου.
Μην κάνεις την ανήξερη, για τις συζητήσεις μέχρι τα χαράματα μιλάω, εκτός κι αν έχεις δει πολλούς φίλους να μιλάνε στις πέντε το πρωί για μουσική και ταινίες.
Ή για το ότι τον θες εκεί περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται, τον έχεις ανάγκη για να περάσεις καλά, να σου την πει, να του την πεις, να ανάψουν τα αίματα και να χαμογελάσετε αμήχανα.
Όχι φίλη μου δεν είναι φυσιολογικό να ξέρεις τόσες λεπτομέρειες για τη ζωή του, επειδή εσύ ενδιαφέρθηκες να τις προσέξεις. Δεν έχει να κάνει με το ότι είσαι παρατηρητική ή με το ότι είσαι καλή ακροάτρια.
Έχει να κάνει με το ότι ήθελες και έμαθες. Κάτι σε αυτόν τον άνθρωπο σε παρακίνησε να τον προσέξεις, ακόμα κι αν ήταν μετά τις αποκαλύψεις του.
Δε θέλεις να τον διώξεις από τη ζωή σου, σου αρέσει η ιδέα να έχεις έναν θαυμαστή, έναν άνθρωπο δικό σου, έναν άντρα που θα παρατηρήσει τις σιωπές σου και την αλλαγή στα μαλλιά σου.
Μπορείς να μπεις σε όποια θέση άμυνας θελήσεις, μα καταβάθος το ξέρεις ότι έχω δίκιο. Κι αν ακόμα δεν έχεις πειστεί, βάλε τον εαυτό στη θέση ενός εξωτερικού παρατηρητή. Ενός φίλου του ας πούμε.
Τι θα τον συμβούλευες;
Είναι σε μια κατάσταση που αυτός γουστάρει, αυτή το ξέρει και παίζουν τις κουμπάρες, με αυτόν να βασανίζεται, διεκδικώντας λίγες στιγμές τρυφερότητας.
Χώσε συμβουλή.
Να φύγει θα του έλεγες. Να την παρατήσει την καριόλα γιατί δεν ξέρει τι θέλει. Θα του έλεγες να βρει κάποια που να θέλει να είναι μαζί του και πως δεν του αξίζει τίποτα λιγότερο.
Μαλακίες. Και ξέρεις γιατί; Γιατί ποτέ δε θα του έδινες αυτή τη συμβουλή, ή ακόμα και να το έκανες ως καλή του φίλη, θα ευχόσουν να μείνει και να φάτε τα σκατά μαζί.
Αποδέξου το πως οι άνθρωποι είμαστε εγωιστές και γι αυτόν ακριβώς το λόγο γινόμαστε ο ένας, ο μαλάκας του άλλου. Δε θέλεις να φύγει, πολύ πιθανό να ζηλέψεις παράφορα αν βρει κάτι καινούριο.
Δε θέλεις να φύγει, όπως δε θέλεις να φύγεις κι εσύ από τον άλλον τον δικό σου. Γιατί οι άνθρωποι, τελικά, δεν την κάνουμε εύκολα από κάτι που ξέρουμε πως αξίζει.
Κι εσύ το ξέρεις πως μπορεί να μην φτερουγίζουν πεταλούδες κάθε φορά που τον βλέπεις, μα βαθιά μέσα σου εύχεσαι να κάνει μια παράτολμη κίνηση και να σε διεκδικήσει. Να σου πετάξει ένα γλωσσόφιλο και να ξεχάσεις όλους τους λόγους που αμφέβαλες πιο πριν.
Άλλωστε ό,τι πιο λίγο μπορείς να κάνεις σε έναν άνθρωπο, είναι να του καρφώσεις μια ταμπέλα, για να μείνει ακλόνητη πάνω στο μέτωπό του.
Δεν τον βλέπεις φιλικά κούκλα μου. Εγώ όμως θα σε αφήσω να λες ψέματα στον εαυτό σου και τους γύρω σου. Θα σε αφήσω γιατί το έχω κάνει κι εγώ πολλές φορές και ξέρω πως θέλει γερά κότσια να δεις κατάματα την αλήθεια.
Μέχρι να τα βρεις, συνέχισε να τον κοιτάς αμήχανα κάθε φορά που πλησιάζει και να μαθαίνεις τους στίχους από τα αγαπημένα του τραγούδια.
Που ξέρεις; Μπορεί να τα βρει αυτός πρώτος και να σε φιλήσει όπως δεν σε έχουν ξαναφιλήσει.
Συντάκτης: Γιοβάννα Κοντονικολάου
