Αυτή η παρανόηση ότι το φλερτ δεν έχει ώρα και μέρος και μετράει μόνο η διάθεσή σου να το κάνεις, είναι μεγάλη βλακεία που έχει καθιερωθεί στο μυαλό του κοσμάκη. Δημιουργεί τεράστιες παρεξηγήσεις κι οδηγεί σε γιγαντιαίες χυλόπιτες. Οπότε, για να μη φτάσεις στο σημείο να καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που αποφάσισες να ασχοληθείς με το άθλημα, σου παραθέτω πέντε μέρη που δεν πρέπει να ξεκινήσει το παιχνίδι, εκτός κι αν είναι εκατό τοις εκατό σίγουρο πως δε σε νοιάζει να φας «Χ».
Η καταδίωξη στην τουαλέτα του μπαρ.
Πηγαίνεις λοιπόν χαρωπός κι ελαφρώς ζαλισμένος, μετά από δυο τεκίλες κι αρκετό χορό, να κατουρήσεις. Συνήθως, όταν πηγαίνεις τουαλέτα το βράδυ σε ένα μπαρ, θέλεις πολύ να πας. Και θα εξηγηθώ. Μετά τις δώδεκα κι όσο περνάει η ώρα κι ανεβαίνουν οι αλκοολικές μονάδες, το θέαμα στις τουαλέτες των μαγαζιών δεν είναι ό,τι καλύτερο. Άρα, σίγουρα δε θέλεις, εν μέσω ουράς και κατουρήματος, να σου την πέσει ο άλλος, ακόμη κι αν είναι ο σωσίας του Γιάννη του Ντεπ. Δεν είσαι άνετος, δεν είσαι χαλαρός. Οπότε, μην το κάνεις κι εσύ. Άλλωστε, κανένας δε θέλει να γνωρίσει το μεγάλο του έρωτα με κολλημένο ένα κομμάτι χαρτί στον πάτο του παπουτσιού του. Δε θέλει να γνωρίσει κανέναν, γενικά.
Το πέσιμο συμπόνιας σε κηδεία.
Κι έχει ο άλλος τον πόνο του, δεν είναι καλά, το βλέπεις. Πώς ακριβώς σου μπαίνει η ιδέα πως είναι καλή στιγμή να ζητήσεις τηλέφωνο και τα σχετικά; Δεν είναι η στιγμή, δεν υπάρχει η διάθεση, μην εκμεταλλεύεσαι το γεγονός ότι χρειάζεται παρηγοριά. Ακόμη κι αν ανταποδώσει, είναι σε μια μαστούρα πόνου, όπου δεν είσαι νηφάλιος, οπότε δεν παίρνεις και τη σωστή απόφαση. Να είσαι καλύτερος απ’ αυτό.
Το μαρκάρισμα σε οικογενειακές συγκεντρώσεις.
Έχω μια μόνο λέξη για σένα. Άβολο. Είναι μπροστά, δίπλα, δεξιά κι αριστερά πολλά ζευγάρια μάτια που θα σας σκανάρουν, θα σε κρίνουν, όχι απαραίτητα με κακή πρόθεση, αλλά γιατί να το θέλεις κάτι τέτοιο; Δεν έχεις πιθανότητες να σε παρακολουθήσει, γιατί η προσοχή του θα είναι διαιρεμένη στο τι γίνεται στο χώρο. Ποτέ δεν είμαστε ο εαυτός μας εκατό τοις εκατό, όταν βρισκόμαστε μαζί με τους γονείς μας. Είμαστε μια ελαφρώς πιο «κατάλληλη για όλους» μορφή, οπότε το φλερτ δεν είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεσαι όταν σε κοιτάει ο μπαμπάς σου. Βρες μια άλλη στιγμή.
Το φλερτ στο χώρο εργασίας.
Αρχικά, δεν εννοώ ότι απαγορεύεται να γουστάρεις κόσμο από τη δουλειά σου. Λέω ότι δεν είναι το κατάλληλο μέρος, εν ώρα εργασίας, να πας να κάνεις χώσιμο. Είσαι γι’ άλλο λόγο εκεί κι ο άλλος το ίδιο. Την ώρα που υπάρχει άγχος, πίεση, ανώτερος να σε παρακολουθεί, καλύτερα συγκεντρώσου στο πώς να είσαι σωστός επαγγελματίας. Αν πάλι βαριέσαι και δεν έχεις τι να κάνεις, μάλλον αυτή δεν είναι η δουλειά τον ονείρων σου κι επίσης δεν σημαίνει ότι ισχύει και το ίδιο γι’ αυτόν που πας να ενοχλήσεις. Αντίθετα το «πάμε για ποτό μετά τη δουλειά», είναι κίνηση ματ. Και σωστός και πρακτικός.
Μη χώνεσαι στην ξεκάθαρη έξοδο.
Υπάρχει όρος, εγώ τον έβγαλα, οπότε θα εξηγήσω γιατί δεν περιμένω να ξέρεις τη λόξα μου. Η «ξεκάθαρη έξοδος» είναι η έξοδος που δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έγινε για συγκεκριμένο λόγο, με συγκεκριμένα άτομα. Ένα μπάτσελορ, για παράδειγμα, ή τα γενέθλια που θέλεις να περάσεις με την παρέα σου χαλαρά ή ένα καφές με μια φίλη που έχεις να δεις κανένα χρόνο κι έχετε να πείτε δυο εγκυκλοπαίδειες νέα η κάθε μία . Μια «ξεκάθαρη έξοδος» έχει σημάδια, θα σου τα δείξει. Είναι κλειστή προς τρίτους, είναι ή τόσο κακή που όλοι μαλώνουν και ξέρεις πως δεν μπορείς να χωθείς, ή τόσο καλή που λειτουργεί λες και δεν υπάρχει άλλος κόσμος στον πλανήτη. Άστο γι’ άλλη μέρα, δε θα περάσει σήμερα.
Γενικά, το φλερτ θέλει και λίγο αντίληψη, να νιώθεις, που λένε. Δεν γίνεται όπου να ‘ναι όπως να ‘ναι, αν θέλεις να πετύχει. Πάντα βέβαια υπάρχουν κι εξαιρέσεις, αλλά αν τα έχεις καταφέρει έστω και μια φορά στις παραπάνω περιπτώσεις, δίδαξε το λαό. Σε προκαλώ.
Συντάκτης: Γιοβάννα Κοντονικολάου
