Το ζευγάρι που όλη η παρέα κοροϊδεύει

Γνωριστήκατε σε κοινή παρέα. Υπήρξε η σπίθα, η οποία σε κάθε σας συνάντηση φούντωνε όλο και περισσότερο. Κάθε σας καβγάς έκρυβε μια ξεκάθαρη σεξουαλική πρόθεση, κάθε σας κόντρα ένα καταπιεσμένο ερωτικό ένστικτο. Κι ένα βράδυ που έβρεχε, ή κι όχι, έγινε το κακό και παίχτηκε το πρώτο φιλί, που έφερε την πρώτη φάση, που έγινε πιο άγρια κι ολοκληρώθηκε μέχρι που καταλήξατε με τα λίγα και τα πολλά ζευγάρι.

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή που υπήρξατε για πρώτη φορά ζευγάρι, ήταν κι η στιγμή που έπαψε πια η κοινή σας παρέα να είναι φίλοι σας και μεταμορφώθηκαν σε επίμονους και τρομακτικούς ντετέκτιβ, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποσπάσουν πληροφορίες για το τι, πού, πώς, πότε και γιατί. Εσείς το κρύβετε λίγο, λίγο τους παίζετε γιατί έχει πλάκα να είσαι το επίκεντρο των σχολιασμών, λίγο το κρατάτε κρυφό για την ίντριγκα, λίγο ντρέπεστε κι είστε συμμαζεμένοι, ε και κάπως έτσι, με λεπτές ισορροπίες περνάει ο πρώτος καιρός.

Κι έρχεται ο καιρός που αφού έχετε χαθεί λίγο απ’ τα πάντα κι έχετε ζήσει όλο το σκηνικό του καινούριου έρωτα, τα έχετε βρει, είστε επίσημα ζευγάρι και πλέον όλοι αναφέρονται σε σας σαν να μην έχετε δικαίωμα ύπαρξης ως ξεχωριστές οντότητες. Αν βγείτε έξω, αρκεί η πρόσκληση στον έναν για να είναι αυτόματα κι ο άλλος καλεσμένος, ενώ κάθε φορά που αναφέρονται στο άτομό σας, υπάρχει πάντα το δεύτερο πληθυντικό: «Εσείς τι θα κάνετε τώρα, έχετε κανονίσει κάτι;»

Στην αρχή είναι λίγο εκνευριστικό, λίγο σε πιάνει και η ψευτοαξιοπρέπεια του στιλ, έλα τώρα δεν εξαρτώμαι από κανέναν, έχω ζωή, κι άλλα τέτοια ψέματα που λες στον εαυτό σου για να μη νιώθει σαν παντρεμένος ετών 45 με δυο παιδιά. Μετά κάθεσαι λίγο, το σκέφτεσαι, αντιλαμβάνεσαι κιόλας πως δεν πρόκειται να σταματήσουν το τροπάρι, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να σας κρατήσουν στο ίδιο επίπεδο χωρίς να παρεξηγηθεί κανείς και χαλαρώνεις.

Χαλαρώνεις τόσο που αρχίζεις και δεν έχεις πια προσωπική ζωή, γιατί η προσωπική σου ζωή γίνεται το θέμα συζήτησης στην παρέα. Που εδώ που τα λέμε και παλιά γινότανε, αλλά τώρα δεν έχει γκρίνια η κατάθλιψη, είσαι πιο πολύ το χιουμοριστικό στοιχείο, το ξεκάθαρα «καιρό μαζί» ζευγάρι, που το χει βρει κι ακόμα κι αν μαλώνουν, έλα μωρέ θα τα ξαναβρούν. Κάπως έτσι καταλήγεις να πηγαίνεις στο σπίτι της φίλης σου για καφέ κι η πρώτη ατάκα που ακούς, με όλη την παρέα μπροστά να είναι, «έμαθα ότι έχετε να κάνετε σεξ τρεις μέρες, γιατί;»

Και το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι ότι νιώθεις υποχρεωμένος να δικαιολογηθείς, λες και ξαφνικά στη σχέση είστε οχτώ αντί για δύο. Βέβαια απ’ την άλλη η δουλειά της παρέας γίνεται εξαιρετικά εύκολη, όταν κι εσείς χωρίς κανένα ενδοιασμό πια, μιλάτε μπροστά τους με όλα τα σιχαμερά γλυκούλικα παρατσούκλια και χαζές φωνές που χρησιμοποιείτε όταν είστε τα δυο σας. Που σε φυσιολογικές συνθήκες, αυτές του πρώτου καιρού δηλαδή, αν σας άκουγε φίλος σας να μιλάτε έτσι, θα τον λαδώνατε για να μην το πει στους υπόλοιπους.

Άρα κάπου εκεί έχεις χάσει το όνομά σου στην παρέα κι έχεις γίνει η κυρία του κυρίου, κι εκείνος αντίστοιχα έχει γίνει ο ζούζουνος, το γλυκούλι, ο καλούλης, ο «κοίτα τον μωρέ τι δουδούνι που είναι». Χαμένη κάθε σύνταξη, κάθε λογική κι εσύ το χαίρεσαι κρυφά, γιατί έχεις απαλλαγεί επιτέλους από μια σοβαροφάνεια ενήλικης σοβαρής σχέσης, όπως τη θέλει η καθημερινότητα.

Είστε αυτοί που είστε και περνάτε καλά κι αυτό η παρέα σας το βλέπει και το αναγνωρίζει. Ακόμα και τα σχόλια, καμιά φορά υπερβολικά καυστικά, ή ίσως η υπερβολική προσοχή που παίρνει η σχέση σας στην παρέα, είναι απλά ο αδέξιος και χιουμοριστικός τρόπος τους να σας δείξουν ότι χαίρονται που είστε τόσο σιχαμένα ερωτευμένοι. Οπότε αν όντως είστε το ζευγάρι που όλη η παρέα κοροϊδεύει, μη μασάτε. Σημαίνει ότι μάλλον, κάτι έχετε κάνει σωστά.