Yπάρχει μια θεωρία που λέει πως αν προγραμματίζεις τη ζωή σου τόσο απόλυτα και με κάθε λεπτομέρεια, πολύ πιθανόν να πεθάνεις νέος και αγχωμένος.
Μια φυλή όμως θα αντιστέκεται και πάντα θα αντιστέκεται στον εισβολέα, μια ομάδα ανθρώπων που κυριολεκτικά τα γράφουν όλα στα αρχίδια τους και απλά αν ήταν αρκετά ελαφριοί, θα μπορούσε να τους παρασύρει άνετα ο αέρας.
Είναι αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι, χύμα στο κύμα άνθρωποι.
Αυτοί που θα τηλεφωνήσεις για να τους πεις να πάτε για καφέ και θα σου πουν πως είναι πολύ νωρίς να σου πει στις έξι αν μπορεί να πάει στις οχτώ για καφέ γιατί δεν μπορεί να κάνει τόσο μακρινά σχέδια.
Είναι οι τύποι που δε θα κλείσουν εισιτήριο ένα μήνα πριν, μα δυο μέρες και όλως περιέργως θα πετύχουν και προσφορά καλύτερη από τη δική σου που έκλεισες έξι μήνες πριν.
Αν χαθούν στο δρόμο, παίζει και να χαρούν γιατί, έλα ρε συ θα δούμε κι αυτό το χωριό που αλλιώς δε θα το βλέπαμε.
Είναι περιπετειώδεις και ριψοκίνδυνοι και δεν το καταλαβαίνουν καν. Τους φαίνεται τόσο παράλογο και βαρετό να προγραμματίζεις τη ζωή και τη μέρα σου, γιατί έτσι κλείνεις την πόρτα σε όλα τα πιθανά σενάρια που θα μπορούσαν απλά να προκύψουν.
Το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι ότι είναι απίστευτα βολικοί, οπότε αντισταθμίζουν τον πόλεμο νεύρων που σου κάνουν με το να μην προσπαθούν για τίποτα πάρα πολύ, με το να σε αφήνουν να πάρεις εσύ τις αποφάσεις.
Απλά αν εσύ αποφασίσεις να πάρετε αεροπλάνο γιατί είναι πιο γρήγορο και άμεσο, θα προτείνει τρένο και πλοίο και οτοστόπ, γιατί θα γνωρίσετε και κόσμο και δε θα μπλέξετε με κάρτες και τσεκ ιν.
Γενικά η ζωή μαζί τους δεν είναι ποτέ βαρετή γιατί περιλαμβάνει ένα διαρκές, δεν έχω ιδέα τι θα συμβεί στο επόμενο μισάωρο.
Με κάποιο μαγικό τρόπο όμως, είναι σχεδόν πάντα στην ώρα τους και μάλιστα με εκνευριστικά καλή διάθεση, γιατί παίζει να τους κέρασε και έναν καφέ το οτοστόπ που πετύχανε.
Η αλήθεια είναι πως το να προσπαθήσεις να προσαρμόσεις έναν χαλαρό γενικά άνθρωπο, σε μια άλλη πραγματικότητα, την αμιγώς πιο πραγματική δηλαδή, αυτή με τα ξυπνητήρια και τις υποχρεώσεις, μάλλον θα οδηγήσει σε παταγώδη αποτυχία.
Δε θα αλλάξει νοοτροπία, γιατί του αρέσει η φάση του και σε βρίσκει ελαφρώς νευρωτικό που δε στέκεσαι να χαζέψεις την πεταλουδίτσα με τα ωραία φτερά γιατί θα χάσετε το πλοίο.
Οπότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τον αποδεχτείς και ίσως να προσπαθήσεις να τον καταλάβεις, γιατί να σου πω ένα μυστικό;
Περνάει καλά.
Και ειλικρινά νομίζω ότι το να περνάς καλά, είναι από τα δυσκολότερα πράγματα που μπορείς να κάνεις τη σήμερον ημέρα.
Κι αν τύχει μια μέρα και κοιμηθείς στο δρόμο, γιατί κανένας από τους δυο δεν πήρε τα κλειδιά, ή ξέχασε να σου πει ότι δει είχε σκηνή για να πάτε κάμπινγκ, δε βαριέσαι.
Μάλλον ο ουρανός, αξίζει να τον χαζέψετε απόψε, περισσότερο από κάθε άλλη φορά.