Αν κερατώσεις ας το μάθει από σένα

Όταν αποφασίζουν δύο άνθρωποι να δημιουργήσουν μια σχέση θα περάσουν τα καλά και τα κακά τους. Δεν είναι μηχανές κι ο καθένας, ως διαφορετικός χαρακτήρας, θα κουβαλά κι άλλα μειονεκτήματα. Μέσα σ’ αυτά τα κενά, όμως, θα συμπληρώνουν ο ένας τον άλλον και κάπως έτσι θα αισθάνονται πλήρεις κι οι δύο.

Τι γίνεται, όμως, όταν ξαφνικά κι ενώ νομίζεις πως όλα είναι καλά, σου έρχεται ένα βουνό στο κεφάλι που ονομάζεται απιστία; Οι απόψεις ποικίλουν και κανείς δεν ξέρει πώς θα αντιδράσει μέχρι να το ζήσει -μακριά από μας. Ένα μεγάλο ποσοστό δηλώνει πως δε θα συγχωρούσε ποτέ το σύντροφό του. Το κέρατο είναι προδοσία, πισώπλατα μαχαιριά, αφήνει ένα παράπονο, ένα αναπάντητο «γιατί το έκανες σε εμένα απ’ τη στιγμή που εγώ ήμουν σωστός απέναντί σου».

Όποιοι λόγοι κι αν οδηγούν εκεί, για κάποιους θα ‘ναι πάντα κατακριτέα κι αδικαιολόγητη πράξη. Κανένα «είχα πιει πολύ», «δε σκεφτόμουνα τι έκανα εκείνη τη στιγμή», «δεν ήμουν ο εαυτός μου» δε δικαιολογεί την απιστία. Αν έχεις τόσο θράσος ώστε να κοροϊδέψεις πισώπλατα το σύντροφό σου, τότε θα πρέπει να έχεις και το αντίστοιχο θάρρος να αναλάβεις τις ευθύνες σου και να ανακοινώσεις την απιστία σου ο ίδιος στο σύντροφό σου, να φερθείς ντόμπρα και με ειλικρίνεια, ακόμη και καθυστερημένα.

Σίγουρα, δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο για κάποιον να το εξομολογείται (πόσο μάλλον για αυτόν που το ακούει) και δεν μπορείς να προβλέψεις την αντίδραση του άλλου, αλλά όπως κι αν αποφασίσει να σου φερθεί θα πρέπει να το αποδεχθείς και να το κατανοήσεις. Εσύ είσαι αυτός που διέλυσε το συναισθηματικό κόσμο του συντρόφου σου, εσύ πρέπει να δεχτείς και τις συνέπειες των πράξεών σου.

Όσο άβολο κι αμήχανο κι αν είναι, όσο κι αν εξοργίσει το σύντροφό σου, κατά κάποιον τρόπο είναι προς τιμήν σου κι όφελός σου το να μιλήσεις από μόνος σου για την απιστία σου, παρά να το μάθει από αλλού. Τα ψέματα δεν κρύβονται πολύ καιρό. Αν εσύ δε σκοπεύεις να το πεις, ακόμη κι αν οι φίλοι σου ορκιστούν πως θα κλείσουν το στόμα τους, η γλώσσα του σώματος κι οι κινήσεις σου θα σε προδώσουν.

Όσο καλός ηθοποιός και να είσαι, η αλήθεια κάποια στιγμή θα αποκαλυφθεί. Θα νιώθεις άβολα, θα κρατιέσαι σε απόσταση, λογικά θα έχεις τύψεις που πρόδωσες κάποιον που υποτίθεται πως αγαπάς. Αν προσέξεις τις αντιδράσεις σου σ’ έναν καθρέφτη θα καταλάβεις πως όσο καλά κι αν μάθει το στόμα σου να λέει πως δεν τρέχει κάτι, τα χέρια σου, τα μάτια σου, η ανησυχία σε όλο σου το σώμα θα φωνάζει ενοχή.

Το να μιλήσεις ευθέως για αυτή σου την πράξη, προφανώς όχι με υπερηφάνεια αλλά με αληθινή μετάνοια, με μια ειλικρινή συγγνώμη και την υπόσχεση πως δε θα ξανασυμβεί,  ίσως σου δημιουργήσει μια τελευταία ευκαιρία στη ζωή εκείνου του ανθρώπου. Κι ακόμη κι αν αυτό σημαίνει το οριστικό σας τέλος, σημαίνει και το τέλος τύψεων και κοροϊδίας.

Οι άνθρωποι δεν είναι ρομπότ, έχουν συναισθήματα. Όταν κεράτωνες το σύντροφό σου μάλλον δε σκεφτόσουν πόσο πολύ τον αγαπάς, άρα το αίτημά σου για συγχώρεση ίσως να μην έχει και πολλά να περιμένει. Κάποιοι πιστεύουν πως «όποιος σου την έκανε θα σου την ξανακάνει» και κάποιοι άλλοι έχουν τα ψυχικά αποθέματα να δοκιμαστούν ξανά. Κάποιοι ζητούν μια δεύτερη ευκαιρία χωρίς να κάνουν κάτι γι’ αυτήν κι άλλοι κάνουν τα πάντα για να αποδείξουν πως το ‘χουν μετανιώσει πικρά κι αν γύριζαν το χρόνο πίσω δε θα το έκαναν ποτέ ξανά.

Στην περίπτωση που συγχωρέσεις το σύντροφό σου και δεχτείς να είσαστε ξανά μαζί για να σου αποδείξει ότι άλλαξε, μεγαλοψυχία σου και μακάρι να πετύχει. Πρέπει να έχεις, όμως, τις επιφυλάξεις σου και να μην υπερενθουσιάζεσαι. Το πιο σημαντικό, όμως, από όλα είναι να σέβεσαι την αξιοπρέπειά σου κι όταν νιώθεις πως χάνεις και πατάς τον εαυτό σου, να αποχωρείς.

Η ειλικρίνεια απέναντι στους άλλους και τον εαυτό μας είναι το πιο σημαντικό. Με το να παραδέχεσαι την απιστία σου δείχνεις πως ξέρεις να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου κι αυτό είναι ένα θετικό βήμα προς το μέρος σου. Λάθη γίνονται, συγχωρέσεις δίνονται κι ευκαιρίες πάντα θα υπάρχουν για τους ανθρώπους που είναι ευθείς και μετανιώνουν πραγματικά.