Φιλόζωοι ή όχι, σεβόμαστε τα ζώα

Ζώα, τόσο συμπαθητικά και γλυκά για αρκετούς ανθρώπους. Μια καθημερινή συντροφιά, το πιο όμορφο καλωσόρισμα να σε περιμένει σπίτι. Ο πιο γλυκός «θόρυβος», μπορεί να οριστεί ως ένα γάβγισμα, η πιο ξεκάθαρη ανιδιοτελής αγάπη σ’ ένα χουχούλιασμα γάτας.

Ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων, όποτε βλέπουν ένα ζωάκι, ενθουσιάζονται πάρα πολύ και συμπεριφέρονται λες και είναι δικό τους.  Θέλουν να παίξουν μαζί του, το χαζεύουν.  Βέβαια, δε μπορούμε όλοι να τα βλέπουμε με τα ίδια μάτια, τόσο αξιολάτρευτα κι αξιαγάπητα. Κάποιοι τα έχουν για κατοικίδια κι αρκετοί κοιμούνται αγκαλιά μαζί τους. Έχεις το κάθε δικαίωμα, να τα αντιπαθείς, να τα φοβάσαι και να μη θέλεις να έρχονται κοντά σου, επειδή θεωρείς ότι είναι βρόμικα, ότι θα σου επιτεθούν ή για οποιοδήποτε λόγο σκέφτεσαι.  Δεν έχεις καμία δικαιολογία όμως, κι απαγορεύεται να τα ακουμπήσεις ή να τους στερήσεις τη ζωή επειδή δε σου αρέσουν ή επειδή πιστεύεις ότι σ’ ενοχλούν.

Πώς μπορείς να λέγεσαι και να αισθάνεσαι άνθρωπος, εφόσον η ψυχή σου μπορεί να διανοηθεί να βάλει δηλητήριο κάπου, με σκοπό να στερήσει τη ζωή τους;  Ποιες τύψεις, ποιος να μιλήσει για καθαρή συνείδηση; Πώς γίνεται να λες, πως δε θα μπορούσες ποτέ να σκοτώσεις έναν άνθρωπο, αλλά να μπορείς να στερήσεις τη ζωή μιας άλλης καρδιάς, μιας ψυχής που δεν μπορεί να καταλάβει πόσο ύπουλος μπορεί να είσαι με το δικό σου τρόπο;

Η κακοποίηση ζώων δεν είναι απλά μια βάρβαρη πράξη, αλλά κι ένα πολύ σοβαρό αδίκημα. Το κάθε ζώο νιώθει κι αν μπεις στον κόπο ποτέ, ακούμπησε το χέρι σου επάνω του και νιώσε πως έχει κι αυτό καρδιά σαν εμάς. Όπως οι γονείς σου σε έφεραν στον κόσμο, μ’ αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε κι αυτό. Θα μπορούσες να σκεφτείς ότι θα σκότωνες την οικογένειά σου ή κάποιον άνθρωπο που τον βλέπεις καθημερινά, επειδή τον αντιπαθείς ή επειδή σε θυμώνει η ύπαρξή του;

Ζώα είναι, αγάπη και σημασία θέλουν. Είναι γνωστό πως η φράση «Γνωρίζοντας του ανθρώπους, αγάπησα τα ζώα» δε βγήκε τυχαία. Μπορεί να μην καταλαβαίνουν τόσο εύκολα ότι γίνονται ενοχλητικά, μπορεί να μην μπορούν να μας μιλήσουν όπως εμείς ξέρουμε, αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να τα σκοτώσεις για να λυθεί το πρόβλημά σου. Ό,τι και να κάνουν, δεν έχουν σκοπό να σε βλάψουν, αλλά, να σε φέρουν πιο κοντά τους. Θέλουν να νιώθουν αγάπη κι ενθουσιάζονται τόσο εύκολα που μπορεί να τα κοροϊδέψεις και να τα βλάψεις, χωρίς αυτά να το έχουν υποψιαστεί.

Καθώς περπατάς στο κέντρο, σίγουρα θα συναντήσεις κάποια φορά ένα αδέσποτο. Τα μάτια τους είναι τόσο λυπημένα, που μόλις κάποιος πάει να τους προσεγγίσει, θέλουν παιχνίδι και χάδια. Μας έχουν ανάγκη, θέλουν να νιώσουν κάποιον εκεί που να τους νοιάζεται.  Ποιος δίνει το δικαίωμα σε εσένα να τους στερήσεις την ελευθερία τους; Πώς θα σου φαινόταν να στερούσε κάποιος τη δική σου; Αγνόησε τα πράγματα που σ’ ενοχλούν, προσπέρνα τα και μην τους δίνεις σημασία αν αυτός είναι ο τρόπος να μην τα βλάψεις.

Τα ζώα έχουν ψυχή, κι αν πιστεύεις πως έχεις και εσύ, μην αφήσεις ποτέ τον εαυτό σου να είναι μάρτυρας μιας κακοποίησης ζώου και να μην το καταγγέλλει. O κάθε άνθρωπος, αξίζει μια τιμωρία για κάτι τέτοιο.  Μη βασανίζετε τα ζώα, μην τα κακοποιείτε. Το ταξίδι τους στον κόσμο είναι αρκετά σύντομο, ας τα αφήσουμε τουλάχιστον να το ζήσουν.