Πάμε μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, εκεί που κανείς δεν κοιμάται τα βράδια, εκεί που βλέπεις τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά. Πάμε στην Αθήνα που όλοι οι φοιτητές αγαπάνε κι είναι πάντα η νούμερο ένα επιλογή σε κάθε τους μεθύσι και φλερτ. Σε κάθε νέα γνωριμία, σε κάθε φιλί, σε κάθε επόμενη τεκίλα. Εκεί που το διαφορετικό πανηγυρίζει, εκεί που όλα είναι αποδεκτά κι εκεί που δεν ενδιαφέρει κανέναν τι θα κάνεις γιατί δεν πρόκειται να ξαναδείς κανέναν απ’ αυτούς.
Πάμε Εξάρχεια, κάπου που δεν κυριαρχούν τα πρέπει, αλλά τα συναισθήματα, κάπου που δεν πρωτοστατεί το πατροναρισμένο ντύσιμο, αλλά η εκφραστικότητα. Παραμερίζεις τους καθωσπρεπισμούς, φτάνοντας στην αλήθεια και την αγνότητα των ανθρώπων. Μας κούρασαν οι φανφάρες και τα περιττά στολίδια. Οι πλεονασμοί στα Εξάρχεια είναι απαγορευμένοι, εκεί είσαι ο εαυτός σου. Ριπές ενθαρρυντικής χαλαρότητας σε βάζουν σε mood που θα σ’ αρέσει και το πιο ωραίο είναι ότι οι καθισμένοι θα παραμερίσουν χωρίς μορφασμούς.
Μπορείς να βρίσεις, να φωνάξεις, να τσακωθείς και να μη σου πει κανένας τίποτα. Να κάνεις το τσιγάρο σου απτόητος στη μέση του δρόμου ξαπλωμένος και να φαντάζει γνώριμο και φυσιολογικό σε κάθε λογής περαστικό που τυχαίνει να σε αντικρίσει. Οι άνθρωποι κάνουν τις περιοχές, συνεπώς και τα Εξάρχεια ταυτίζονται με την ελευθερία κι όχι με το άνδρο του βανδαλισμού και της τρομοκρατίας.
Όσοι συχνάζουμε εκεί έχουμε όλοι μια χαρακτηριστική αγκαλιά για όλους, αδιακρίτως κοινωνικής τάξης ή εισοδήματος, δεν έχουμε μάθει να εκτιμάμε έτσι τους ανθρώπους.
Πάμε λόφο Στρέφη και δεν κοιτάμε τη θέα που αντικρίζουν οι άλλοι απ’ το παραθύρια τους, αλλά το σύμπαν ολόκληρο, αφού ο απόηχος των λεωφόρων είναι σαν ήπιο soundtrack, με τις κεραίες και τα φώτα της Αττικής να δένουν ειδυλλιακά ενώ ακούς πνιχτά τις τηλεοράσεις απ’ τις πολυκατοικίες. Πάμε στην πόλη του σκοταδιού, εκεί που κανείς δε φοβάται να ξεδιπλώσει το χάος του, εκεί που όλοι ερωτευόμαστε μέχρι ηδονής τους δαίμονές μας. Μια πόλη που δε χρειάζεται να βάλεις make-up, γιατί δεν το απαιτεί καμία περίσταση εκεί. Μία πόλη που μοσχοβολάει ευτυχία κι απλότητα, όχι ναρκισσισμό και υπεροψία. Θα δεις χαμόγελα λαμπερά, δίχως ίχνος κουτοπόνηρης σκέψης και ψυχές καθαρές. Ο κόσμος που μαζεύεται εδώ είναι ανοιχτός, με αντιλήψεις νέας κοπής.
Θα δεις και τους πληγωμένους, αυτούς που θα φοβηθείς να πλησιάσεις σε απόσταση αναπνοής. Είναι εκείνοι που έπαιξαν τη ζωή τους σε μια ζαριά, που τα γάμησαν όλα για ένα φιλί, που πέθαναν για μια ευτυχισμένη οικογένεια. Δε φοράμε ξένες συμπεριφορές. Θα σου μαθαίνουμε την αγάπη με μια μπίρα στο χέρι, απ’ το μαγαζί με το πιο φθηνό αλκοόλ. Ζαλούρα, μαστούρα και σώσον ημάς.
Άνθρωποι χαλαροί, ελεύθεροι, μπερδεμένοι, διαφορετικοί, αυθεντικοί που κύριο θέμα συζήτησης η επιθυμία τους για ένα κόσμο δίχως κοινωνικές τάξεις, δίχως κράτη, στρατούς, σύνορα και πολέμους. Μυαλά σωριασμένα στη μέση της πλατείας να αναλύουν μπερδεμένα το ανεξήγητο, το απερίγραπτο και το ακαταλόγιστο.
Πάμε μια βόλτα σε μια πόλη που όλοι χαλαρώνουν κι η λογική παραδίνεται, δίνοντας τα σκήπτρα στο απυρόβλητο συναίσθημα. Εκεί που όλοι αγαπάνε το χάος τους και δε δικαιολογούν όσα δεν ερμηνεύονται, που δεν προσπαθούν να βάλουν τις σκέψεις τους σε τάξη, που όλοι βρίζουν το σύστημα και τους μπάτσους. Θα συστηθούμε με αγνώστους και θα αφηγηθούμε την πρώτη σεξουαλική και ντροπιαστική μας εμπειρία.
Με δύο κορόνες, δύο μάτια πλάνα και την Αθήνα πιάτο θα περάσεις τέλεια. Χτίσαμε μια ισχυρή αυτοκρατορία βασισμένη στην ειλικρίνεια, στον καθρέφτη της ψυχής και στη μεγάλη ιδέα της κυοφορούσας σκέψης. Στα Εξάρχεια είναι όλα όμορφα, ελεύθερα, ταπεινά. Επικρατούσα κατάσταση η ηρεμία κι η γαλήνη. Θα φουσκώσεις με το πάμφθηνο αλκοόλ και θα φουλάρεις με την παμμέγιστη πίτσα των 2 ευρώ.
Σε έναν ντροπιαστικό κόσμο που όλοι κυνηγούν πόκεμον εμείς θα γελάσουμε, θα ακούσουμε την πιο ποιοτική μουσική πάνω στην πιο ξεκούρδιστη κιθάρα. Θα χωθούμε στα στενάκια της Καλλιδρομίου για πιο πριβέ συζητήσεις πιο γραφικά, πιο αρωματικά απ’ τα πολλά γιασεμιά. Αλλά εκεί να μιλάς σιγά γιατί οι αυλές των σπιτιών είναι μια ανάσα.
Θα μας βρεις σε σκοτεινές γωνιές παρέα με τους πιο απογοητευμένους ιδεαλιστές, που όνειρό τους είναι να αλλάξουν τον κόσμο, με ανθρώπους που ξέρουν να αγαπάνε τον αυθορμητισμό και τον κάθε προβληματικό χαρακτήρα. Αγαπάμε την καλή ποιότητα στους ανθρώπους, με τους οποίους θέλουμε να ρουφάμε τους χυμούς της ζωής.
Στα Εξάρχεια θα μας βρείτε να σουλατσάρουμε να πίνουμε την πιο φθηνιάρικη μπίρα και να γελάμε δυνατά, παρέα με κάθε αποτυχημένο επαναστάτη.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη