Ήθελα να με παίξει και δεν το έκανε

Θα ‘θελα να μη νιώθω απόλυτος άρχοντας. Θα ‘θελα, γιατί βαριέμαι πολύ και εύκολα. Θα ‘θελα να παίζει λίγο μαζί μου. Όχι να κοροϊδεύει, να παίζει. Με νιώθεις; Την ξέρεις τη διαφορά. Αυτό που θες ο άλλος να σε χειραγωγεί. Αυτό που ίσως δεν έχεις στη ζωή σου. Η ζωή σου είναι πειθαρχημένη, δε δέχεσαι και πολλά, τα νεύρα πάνε κι έρχονται πολλές φορές, ασχέτως αν εσύ είσαι ευαίσθητος άνθρωπος ή όχι.

Αρκετές φορές έχεις παρασυρθεί από παρορμητισμό, από στιγμιαίο εγωισμό, από άρνηση ν’ ακούσεις κάτι άλλο ή πολύ απλά γιατί επιμένεις στην άποψή σου (που αυτό δεν είναι και αναγκαστικά κακό) κι έχεις πάρει λάθος αποφάσεις. Έτσι είσαι, έτσι εκφράζεται για σένα το αρσενικό.

Είσαι λίγο απότομος και λίγο αυστηρός, τι να κάνουμε. Σε μια τέτοια κατάσταση, είναι εκεί που χρειάζεσαι ένα πλάσμα, που να ασκεί έναν έλεγχο πάνω σου. Να ισορροπεί την κατάσταση αυτής της πειθαρχίας, του μοναχικού τύπου και της αυστηρότητας προς τον εαυτό σου.

Λοιπόν, εκεί που εσύ ψάχνεις όλον αυτόν τον περίεργο αλλά απλό -αν το σκεφτείς καλύτερα- λίγο σύνθετο, εμφανίζεται ένας άνθρωπος που λες «εντάξει φαίνεται να το έχει». Βλέπεις μια πυγμή, μια αυτοπεποίθηση, έναν αυθορμητισμό, μια θηλυκότητα υπέρμετρα ελκυστική, ικανή να υλοποιήσει τα υπεραισιόδοξα σχέδιά σου για μια ισορροπημένη ζωή. Έναν άνθρωπο που απ’ την πρώτη φορά που τον γνωρίζεις σε κυριεύει και σε σκεπάζει η σκιά του, σου παίρνει τον αέρα που λέμε κοινώς.

Και λες ωραία, εδώ είμαστε. Ας παίξει επιτέλους μαζί μου. Ας με κάνει ότι θέλει. Ας στέλνω μηνύματα όλη μέρα κρυφά-κρυφά στο γραφείο, ας παίρνω τις δύο τελευταίες ώρες της δουλειάς άδεια για να πάω να την βρω, επειδή έτσι το ζήτησε. Ας κάνω ό,τι δε θα έκανα ποτέ, γιατί αυτή η υποταγή, ο συμβιβασμός και η επιρροή της πάνω σου σε κάνουν να βγαίνεις έξω απ’ τα νερά σου.

Το έψαχνες, το βρήκες! Αποστολή εξετελέσθη. Έλα όμως που δεν. Και δεν γιατί έτσι, κι αν το έτσι δε σου κάνει σαν αιτιολόγηση να στο αναλύσω. Γιατί είναι πολύ καλό για να είναι τόσο εύκολο. Δε θέλει να το θέλει αυτό. Δεν είναι ο τύπος της. Ίσως αυτό που ψάχνεις να είναι πολύ μακριά απ’ αυτό που είναι και ζητά, απ’ αυτό που εσύ θες ή χρειάζεσαι, και σε τέτοια θέματα δεν έχει σωστό ή λάθος. Σ’ έπεισα;

Και στενοχωριέσαι. Στενοχωριέσαι για τις φρούδες ελπίδες που είχες και το χαμένο πλέον ενθουσιασμό σου. Πάλι έχουμε μηδέν εις το πηλίκον. Ξανά απ’ την αρχή. Κι όλα αυτά, γιατί ήθελες να παίξει μαζί σου, να σε κάνει ό,τι θέλει και σένα να σου αρέσει.

Όχι, να σε κάνει ό,τι θέλει βασανίζοντάς σε με νάζια και καμώματα. Αλλά ως ένα θηλυκό, όπως το έχεις στο μυαλό σου, που ξέρει πότε έχει δίκιο και πότε όχι, που ξέρει πώς να διεκδικήσει αυτό που θέλει, που ξέρει πώς να χειρίζεται τον άλλο, να τον κάνει αυτό που θέλει χωρίς να χάνει την αξιοπρέπειά του. Αυτό το είδος γυναίκας σπανίζει. Κι άμα το βρεις, να γίνεις κι εσύ αυτό που ψάχνει κι εκείνη.

Αλλά πρώτα πρέπει να βρεθεί ή αν είσαι τυχερός να σε βρει εκείνη. Ψάχνεις εδώ τίποτα, ψάχνεις εκεί τίποτα, ίσως ένα ταξίδι στο χωροχρόνο τελικά σου λύσει το πρόβλημά σου, γιατί κάθε φορά σε καίει όλο και περισσότερο η απογοήτευση και κάθε φορά το ψάξιμο γίνεται όλο και πιο εκνευριστικά δυσβάσταχτο.

Δε ζητάς πολλά, μόνο κάποια που θα της λες σε όλα «ναι». Και θα το θες, χωρίς να ξέρεις το γιατί.