Είναι πιο επιρρεπείς στην απιστία όσοι μένουν σε τουριστικά μέρη;

Flirty διάθεση θα πρέπει να έχουμε όλοι, ανεξαιρέτως, γιατί έχουμε ανάγκη το flirt, όπως και να ‘χει, είτε είμαστε σε σχέση είτε όχι -γιατί είμαστε ανθρώπινα όντα κι είναι στη φύση μας. Ωστόσο, έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν τα άτομα που μένουν ή εργάζονται σε τουριστικά μέρη έχουν μια πολύ flirty διάθεση, σε σχέση με άλλους ανθρώπους, κι αν είναι πιο επιρρεπείς στην απιστία; Εγώ πάντως αναρωτήθηκα πρόσφατα, μετά από κάποιες μελέτες τις οποίες έτυχε να βρω. Οι ερευνητές λένε ότι η απιστία έχει να κάνει με τα γονίδια. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουν ότι το ανθρώπινο είδος φέρει υποδοχείς ντοπαμίνης και ανταμοιβής σε διαφορετική συχνότητα σε κάποιες κοινωνικές ομάδες. Ενδιαφέρον, έτσι; Τι γίνεται, λοιπόν, με αυτούς που μένουν μόνιμα ή που δουλεύουν σε τουριστικά μέρη; Έχουν, όντως μια πιο flirty διάθεση, που τους κάνει να είναι και πιο επιρρεπείς στην απιστία;

Αναμφίβολα, όσοι μένουν σε τουριστικά μέρη και γενικότερα όσοι έρχονται σε επαφή με τουρίστες προφανώς και έχουν ευχάριστη και ανάλαφρη προσωπικότητα. Ίσως αυτός να είναι και ένας λόγος που πολλοί από μας επιλέγουμε έναν προορισμό, η «ομορφιά» κι ο χαρακτήρας των ντόπιων. Αναμένεται κιόλας, λοιπόν, ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο ευγενικοί, χαμογελαστοί, λίγο πιο «έξω καρδιά» βρε παιδί μου! Πόσο μάλλον δε, αυτοί που δουλεύουν με τουρίστες και δε μένουν απλώς σε αντίστοιχα μέρη. Μπάρμαν λοιπόν, ξενοδοχειακοί υπάλληλοι, σερβιτόροι, ακόμα και αεροσυνοδοί έχουν όλοι αυτήν την έντονη διάθεση για να φλερτάρουν; Κι αν όντως έχουν μια πιο flirty διάθεση, αυτό σημαίνει ότι όλοι αυτοί είναι και πιο επιρρεπείς στην απιστία;

Από τη μία, σίγουρα, κάποιος που μένει σ’ ένα τουριστικό μέρος, προφανώς και θέλει να προσεγγίσει τους τουρίστες. Πώς θα το κάνει αυτό; Διατηρώντας έναν πιο ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, μια ευγένεια που δε συναντά κανείς συχνά, μια χαλαρότητα, ένα χαμόγελο και μια πολύ όμορφη διάθεση. Σαφώς και έρχονται καθημερινώς σε επαφή με πάρα πολύ και διαφορετικό κόσμο και οι πειρασμοί στους οποίους εκτίθενται είναι αρκετοί. Ωστόσο, δε σημαίνει κατά ανάγκη ότι είναι αυτοί που ρίχνουν κιόλας το flirt. Μπορεί να είναι αυτοί που το δέχονται ένεκα αυτής της αύρας που διατηρούν για να προσεγγίσουν τους τουρίστες.

Από την άλλη, η ευχάριστη και χαλαρή αύρα που εκπέμπουν πολλές φορές οδηγεί στο να παρεξηγούνται απ’ όσους συναναστρέφονται. Tο γεγονός ότι κάποιος μένει σ’ ένα τουριστικό μέρος, σ’ ένα νησί, σε μια πολυσύχναστη χώρα, σου χαμογελάει δίχως αύριο και σου λέει όμορφα λόγια, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ένας μπάρμαν/μπαργούμαν σε beach bar, δε σημαίνει πως σε φλερτάρει ρε φίλε. Τι να κάνει δηλαδή; Να μη σου πει στην υγειά σου; Να μη σε κεράσει ένα ποτό αν έχεις κάνει κατανάλωση στο μαγαζί; Κατανοώ το γνωστό άσμα, «λίγο κρασί – (ποτό γενικότερα), λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου» αλλά δε συνεπάγεται ότι σε γουστάρει κιόλας. Και προφανώς, αυτή η αύρα που εκπέμπουν όλου του κόσμου τα παιδιά που απασχολούνται και που μένουν σε τουριστικά μέρη να αποτελεί και λόγο για τους κολλήσουμε την ταμπέλα της flirty διάθεσης και συνάμα της τάσης για να απιστήσουν -αλλά είναι και κομματάκι στερεοτυπικό αυτό, δε βρίσκετε. Είναι άλλωστε πολύ γενικό το «τουριστικές περιοχές» για να πούμε πως όλοι όσοι μένουν σ’ αυτές, ντε και καλά κερατώνουν.

Ό,τι και να πούμε, οι άνθρωποι που μένουν μόνιμα σε τουριστικά μέρη κερδίζουν σίγουρα τον τίτλο «παιδιά έξω καρδιά» γιατί η αύρα τους παραμένει πάντα τόσο θετική.