Εκείνος, εκείνη και οι φίλοι

Σε μια κουβέντα που είχα που είχα πριν αρκετό καιρό, μου είπε κάποιος κάτι που δεν είχα σκεφτεί τόσο σε βάθος μέχρι τότε.

Ίσως γιατί το είχα δεδομένο, ίσως γιατί δεν το ‘νιωσα μέχρι τότε; Δεν ξέρω το «γιατί».

Η κουβέντα είχε να κάνει με το αιώνιο πρόβλημα των τελευταίων χρόνων. Γιατί δεν κάνουν οι άντρες το πρώτο βήμα;

Πέρα από τα κλασσικά περί κρίσης, οικονομικών και διαφόρων άλλων γνωστών μου είπε και κάτι ακόμη. «Πώς να την πέσεις σε γυναίκα όταν ξέρεις ότι από ζήλια οι φίλες της εκείνη την ώρα θα σε βγάλουν σκάρτο; Επειδή δεν την έπεσες σ’ εκείνες, αλλά στη φίλη τους, θα πουν τα χίλια μύρια».

Είναι γνωστό σε όλο τον πλανήτη ότι πέρα από την οικογένεια, οι φίλοι μπορούν να επηρεάσουν σε τεράστιο βαθμό τις επιλογές και τις απόψεις του καθένα μας.

Έστω και μια φορά στη ζωή μας, ο καθένας μας έχει χρειαστεί γνώμη, συμβουλή, καθοδήγηση.

Το θέμα είναι κατά πόσο οι φίλοι επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά.

Ειδικότερα στο κεφάλαιο των σχέσεων.

Μη μου πείτε ότι δεν έχετε ακούσει φράσεις του τύπου, «Ό,τι θέλουν σε κάνουν οι φίλοι σου», «Ε, βέβαια, αν σου πουν οι φίλες σου τρέχεις», «Ναι, καλά. Να πας για μπύρες ξέρεις, να βρεις λίγο χρόνο για ‘μένα δεν μπορείς», «Πάλι ποδόσφαιρο;».

Η λίστα είναι ατελείωτη από τέτοιες εκφράσεις.

Για άλλη μια φορά, σαφώς κι εννοείται, οι γυναίκες το παίρνουν πιο κατάκαρδα το θέμα. Ο άντρας μπορεί και να νιώσει ανακούφιση που θα μείνει επιτέλους και λίγο μόνος.

Ας απομονώσουμε το αθώο κομμάτι κι ας το θεωρήσουμε και λίγο ευκαιρία ν’ ανάψουν τα αίματα, για την τσαχπινιά της υπόθεσης.

Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο όταν αντιλαμβανόμαστε ότι τα πράγματα φεύγουν από τον έλεγχο του «επιτρεπτού»;

Θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ.

Ο Πέτρος είναι σε σχέση με την Σοφία. Ο Πέτρος είναι ο μόνος από την παρέα του που έχει σχέση. Στον Πέτρο «τη λένε» συνεχώς οι φίλοι του. Ο Πέτρος είναι σε διαρκή απόγνωση. Η Σοφία νιώθει παραμελημένη και οι φίλοι του επίσης.

Συνεννοηθήκαμε νομίζω.

Πριν συνεχίσω να ξεκαθαρίσω ότι δεν αναφέρομαι σε σχέσεις που όταν συμβούν, οι φίλοι πηγαίνουν περίπατο.

Τι να κάνει ο Πέτρος και ο κάθε Πέτρος σε τέτοιες καταστάσεις;

Αρχικά είναι απόλυτα λογικό να επηρεάζεται από τους φίλους. Είναι και το θέμα της συνήθειας στη μέση.

Παράδειγμα, οι Κυριακές ήταν αφιερωμένες στο ποδόσφαιρο, τα Σάββατα στο ξενύχτι μέχρι τελικής πτώσης και οι καθημερινές στο play-station. Όταν, όμως, υπάρχει η σχέση στη μέση; Κάτι δεν πρέπει να μειωθεί;

Ξέρω ότι κανένας δεν ανέχεται να τον αποκαλούν οι φίλοι του έρμαιο των ορέξεων της καλής του.

Από την άλλη μεριά, όμως, όταν συμβεί μια σχέση, θέλοντας και μη, πρέπει να γίνουν υποχωρήσεις από κάθε πλευρά. Και οι πλευρές είναι τρεις.

Εκείνος, εκείνη και οι φίλοι.

Συνήθως, οι εργένηδες φίλοι είναι αυτοί που δημιουργούν τέτοια θέματά. Όταν οι φίλοι έχουν κι εκείνοι σχέσεις, τα πράγματά είναι καλύτερα, διότι υπάρχει και μια αμοιβαία κατανόηση.

Άλλο ένα θέμα που το «μέτρον άριστον» είναι σωτήριο και αναγκαίο.

Τα βήματα είναι απλά.

Σα φίλοι καλό θα είναι να διατηρούμε το ρόλο μας και να μην καταντάμε να γινόμαστε γκόμενοι με τη συμπεριφορά και τις απαιτήσεις μας.

Σαν γκόμενοι πρέπει να κρατάμε το ρόλο αυτό και να μη επηρεαζόμαστε που η παρέα θα βγει για μπύρες ή ποδόσφαιρο και εμείς θα κάτσουμε Σαββατιάτικα να δούμε ταινία με το έτερον ήμισυ.

Ναι στη σχέση, ναι και στους φίλους.

Υπάρχει για όλους χρόνος αν υπάρχει απ’ όλους κατανόηση.