Ναι σε όλα

.Θεσσαλονίκη, Πέμπτη βράδυ, τρίτος όροφος, Δεκέμβριος, ο Τάσος και η Βασιλική.

«Ρε συ Βασιλική, θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Δεν έχεις βαρεθεί μέχρι τώρα;»

«Τι εννοείς;» ρώτησε δειλά η Βασιλική.

«Εννοώ, δε βαρέθηκες να βρισκόμαστε όποτε θέλω εγώ, να κάνουμε σεξ όπως θέλω εγώ, να μη βγαίνουμε έξω γιατί δε θέλω εγώ, ν’ ακούμε ό,τι μουσική θέλω εγώ, να τρώμε ό,τι αρέσει σε εμένα; Νομίζω πως αν σου ζητήσω να φέρουμε και τρίτο άτομο εδώ θα το δεχτείς για να μη μου χαλάσεις το χατίρι. Σου λέω ότι έχουμε ελεύθερη σχέση και θα πηδάω κι όποια άλλη μου τύχει και πάλι δεν αντιδράς. Πού είναι η προσωπικότητά σου, ρε Βασιλική;»

Φαντάζομαι, αντιληφθήκατε που το πάω. Κεφάλαιο γυναικών «οι συμβιβασμένες».

Οι γυναίκες αυτές υπάρχουν παντού, σε ιδιαιτέρως μεγάλα ποσοστά. Ίσως, να ήσουν κι εσύ μια απ’ αυτές ή να είσαι ακόμη, ίσως να ήμουν κι εγώ και η κοπέλα που σε ενόχλησε το πρωί στο τηλέφωνο απ’ την τράπεζα.

Ένα είναι το μεγαλύτερο κακό. Δεν έχουν ένα διακριτικό για να αναγνωρίζονται και ν’ αποφεύγονται. Γιατί τι να την κάνεις την γυναίκα χωρίς άποψη; Τη βαριέσαι κι είναι απόλυτα θεμιτό. Όλο αυτό το «ό, τι πεις εσύ, αγάπη μου» θυμίζει λίγο άλλες εποχές παλιές και περασμένες.

Ναι. Είναι πάρα πολύ ωραίο να κάνει μια γυναίκα τα χατίρια του συντρόφου της και να τον περιποιείται, να τον φροντίζει, να τον έχει άρχοντα. Παράλληλα, όμως, είναι και πάρα πολύ ωραίο να ξέρει τι θέλει αυτή, τι της αρέσει, τι γουστάρει για να την κάνει αρχόντισσα με τη σειρά του.

Αν αυτός πιστεύει ότι το αγαπημένο της ποτό είναι η βότκα ενώ σε ‘κείνη αρέσει το ουίσκι, με συγχωρείτε αλλά δε φταίει αυτός. Αυτή φταίει που δε φρόντισε να του το δώσει να το καταλάβει. Κι ας θεωρήσουμε κάποια θέματα λεπτομέρειες. Δεν τρέχει και κάτι αν της παραγγείλει την κρέπα με φουντούκι αντί για μπισκότο που της αρέσει.

Τρέχουν πολλά, όμως, όταν του λέει συνέχεια «ναι», όταν λέξεις όπως, διαφωνώ, προτιμώ, θέλω, μ’ αρέσει και τα συναφή δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο της.

Κι όλα αυτά για να μη τον χάσει. Καμιά σε τέτοια φάση δεν σκέφτεται πως μ’ αυτή την συμπεριφορά, τον έχει ήδη χάσει.

Για πόσο θα τη βρίσκει κάνοντας ό, τι θέλει αυτός; Είναι βαρετό να παίζεις μόνος με μια κούκλα. Αν της αρέσει να ‘ναι κούκλα; Τότε πάω πάσο, τα βλέπω και δίνω τα ρέστα μου. Ξεφεύγει και απ’ το στάδιο της δεδομένης μ ‘αυτό τον τρόπο. Δεν είναι. Χαλάκι είναι και την πατάει μέχρι να παλιώσει και να τη βαρεθεί.

Κι αν τυχόν, κάποια στιγμή ξυπνήσουν οι σκλάβοι μέσα της κι αρχίσουν πεντοζάλι, θα ‘ναι αργά. Χώρια που θα έχει τόσα πολλά μαζεμένα που δε θα ξέρει από πού να το πιάσει.

Σε κάθε είδους σχέση μπορεί να γίνει αυτό. Είτε μιλάμε για σχέση, ας την πω κανονική, είτε για πιο περίπλοκες καταστάσεις.

Ακόμη και για ξεπέτα να μιλήσουμε αν δε ζητήσει με θάρρος και θράσος αυτό που θέλει, τότε λυπάμαι αλλά όχι μόνο δε θα μπει στα top five του, δε θα τη θυμάται καν.

Δεν είμαι ειδήμων για να προτείνω τα «θέλω» και τα «πρέπει». Έτσι κι αλλιώς είναι καθαρά προσωπικά αυτά τα θέματα.

Η καθεμιά μας ξέρει τα του εαυτού της.

Μια ερώτηση θα κάνω μόνο σε όλες όσες συμβιβάζονται, ερώτηση που έχω κάνει και στον εαυτό μου. «Γιατί δε συνέχισες με εκείνο το καλό παιδί που δε σου χαλούσε τα χατίρια και κάνατε ό, τι ήθελες εσύ;».

Ωραία. Για τους ίδιους λόγους, λοιπόν είναι απωθητική μια συμβιβασμένη γυναίκα.

Μόνο μη τα μπερδέψουμε κι από συμβιβασμένες γίνουμε παράλογες. Λεπτά τα όρια.

Άλλο έχω προσωπικότητα, γνώμη κι άποψη και την εκφράζω κι άλλο απαιτώ, επιμένω κι αν δεν γίνει το δικό μου σηκώνω το σύμπαν στον αέρα.

Είναι προτιμότερη η μοναξιά απ’ το συμβιβασμό σ’ όλα τα επίπεδα.

Ξέχασα. Ο Τάσος και η Βασιλική χώρισαν. Τους λόγους τους ξέρετε ήδη.