]Πριν λίγες μέρες θυμήθηκα την Ελενίτσα που δουλεύαμε κάποτε μαζί. Κάποια στιγμή  μεταξύ σοβαρού κι αστείου μου είπε: «Δεν μπορώ να πιάσω τώρα γκόμενο, δεν έχω λεφτά».

Κάθισα και το σκέφτηκα. Ναι, η Ελενίτσα είχε δίκιο.

Ο έρωτας κοστίζει. Τελεία και παύλα.

Απ’ όποια πλευρά κι αν τον πιάσεις, στοιχίζει και κοστίζει.

Ο έρωτας πέρα από την συναισθηματική και ρομαντική πλευρά έχει και την άλλη την πεζή, την καθημερινή.

Πάρε χαρτί, μολυβί και την αριθμομηχανή του κινητού σου και γράφε.

Πρώτος μήνας σχέσης, έσοδα κι έξοδα. Ομοίως συνέχισε και με τους υπόλοιπους. Τι αποτέλεσμα βγαίνει;

Ας τα βάλουμε σε μια τάξη για να μη βιαστείτε να με χαρακτηρίσετε.

Στο θέμα αυτό, νομίζω πως οι άντρες έχουν να επωμιστούν τα περισσότερα έξοδα. Καφέδες, φαγητά, βενζίνες, ποτά. Καθ’ ότι αν είσαι σωστός και τυπικός θα το κεράσεις το κορίτσι. Τουλάχιστον, τον πρώτο καιρό. Κάποια πράγματα το θέλουν το πρωτόκολλο τους.

Δεν είναι καθόλου ωραίο θέαμα η γυναίκα να βγάζει το πορτοφόλι κι ο άντρας να κοιτάζει το ταβάνι. Κάπου στο βάθος εμπλέκονται και θέματα τσιγκουνιάς, τα οποία δεν είναι της παρούσης.

Θα το κεράσει, λοιπόν, το κορίτσι κι ένα και δύο και τρία ποτά. Αφού περάσουν λίγο οι μέρες, δε θα του πάρει κι ένα δωράκι; Θα του πάρει. Έτσι για το καλό.

Μετά αρχίζουν και τα διήμερα, τα τριήμερα κι οι διακοπές. Είναι κι αυτές περιπτώσεις που ο άντρας έχει μεγαλύτερα έξοδα.

Οι γυναίκες από την άλλη έχουν άλλους καημούς.

Ο νέος έρωτας, η νέα σχέση δεν μπορεί να τις βρει με τα ίδια ρούχα κάθε μέρα. Ούτε φυσικά με το ίδιο μαλλί, με το ίδιο μαγιό, με τα ίδια παπούτσια κάθε μέρα.

Τα δώρα στο έτερον ήμισυ ισχύουν και στην πλευρά των γυναικών. Εδώ ίσως λίγο παραπάνω. Γιατί;

Μα γιατί αυτό το μπορντό πουλοβεράκι θα πήγαινε γάντι στο αγόρι τους. Δεν έχει σημασία αν δεν είναι γιορτή, γενέθλια, επέτειος ή πρωτοχρονιά.

Στις σχέσεις με απόσταση έχουμε και τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής. Το λέει και το παλιό άσμα: «Το χρήμα δεν το λογαριάζω, τα δυο σου μάτια σαν κοιτάζω».

Αναρωτηθήκατε ποτέ για ποιο λόγο οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας πηγαίνουν τόσο καλά; Γιατί πολύ απλά ο κόσμος αγαπάει κι ερωτεύεται.

Την «καλημέρα» θα την πει και με γραπτό μήνυμα και με τηλεφώνημα και διαδικτυακά, την «καλησπέρα» και την «καληνύχτα» το ίδιο. Θα χαζολογάει με τις ώρες στο τηλέφωνο κι ας φουσκώνουν οι λογαριασμοί κι ας τελειώνουν οι κάρτες.

Το ότι πολλές φορές δεν έχουν τίποτα να πουν είναι πολύ ασήμαντο γεγονός.

Ο έρωτας, λοιπόν, κοστίζει. Όπως είπα παραπάνω, δε θέλω να με κακοχαρακτηρίσετε. Για το λόγο αυτό θα το συμπληρώσω. Κοστίζει αλλά χαλάλι του. Αποζημιώνει με διαφορετικό τρόπο κι αυτός δεν πληρώνεται με όλο το χρήμα του κόσμου.

Εν μέσω κρίσης, αβεβαιότητας κι επερχόμενων εκλογών τα μόνα που μας δίνουν κέφι και κουράγιο είναι αυτά τα μικρά και καθημερινά.

Ερωτευτείτε και μη σκέφτεστε το κόστος γιατί αν πραγματικά υπάρχει θέληση υπάρχει και τρόπος. Τόσα παγκάκια να μένουν άδεια είναι κρίμα.

 

Συντάκτης: Σταυρούλα Φωτιάδου