Ιδανική σχέση, ονειρική συμβίωση, αξέχαστη πρόταση γάμου.
Το τρίπτυχο της ευτυχίας για κάθε γυναίκα που ξέρει τι πάει να πει παραμύθι και happy end της Disney. Όλα ή σχεδόν όλα, κύλησαν αρμονικά σύμφωνα με το άγραφο πρωτόκολλο της γυναικείας σκέψης.
Η πρόταση έγινε.
Η απόφαση πάρθηκε και σφραγίστηκε με τα γνωστά «θέλω», «δέχομαι», «I do», κλάματα χαράς, αγκαλιές και φιλιά. Από την επόμενη μέρα το έμαθαν όλοι και κάπου εκεί ξεκινάει το θέατρο του παραλόγου, με το σόι σου σε παροξυσμό κι όχι μόνο.
Γιατί όλοι έχουν άποψη για το πώς πρέπει να είναι ένας γάμος, από την ημερομηνία του μέχρι το κουφέτο.
Μη μου πεις πως δεν είναι σημαντικό αν το κουφέτο έχει αμύγδαλο ή σοκολάτα.
Ζωτικής σημασίας είναι, θα έλεγα.
Ή το καλύτερο: «Μην κάνεις το γάμο στις 16/8 γιατί θα λείπω διακοπές» (και δε νοείται γάμος χωρίς τη δεύτερη ξαδέρφη σου απ’ τα Τρίκαλα, προφανώς).
Ένα είναι το μυστικό για να μείνει η μέρα εκείνη αξέχαστη. Η ψυχραιμία.
Αν γίνουν όλα ψύχραιμα και χωρίς πανικό, το αποτέλεσμα θα είναι τουλάχιστον ικανοποιητικό για το ζευγάρι. Διότι οι νεόνυμφοι πρέπει να μείνουν ευχαριστημένοι, πρώτα και πάνω απ’ όλους.
Άμα θέλει η νύφη κι ο γαμπρός, λέει ο σοφός λαός, τύφλα να ‘χει η πεθερά.
Κάτι τέτοιο ισχύει και στην περίπτωση των ετοιμασιών.
Αν η θεία Κατίνα δε βρήκε και τόσο γευστικό το κοτόπουλο ή αν ο θείος Γιώργος ήθελε πιο πολλά κλαρίνα, θα ζήσουν και χωρίς αυτά.
Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Πρώτο και κυριότερο είναι ν’ αποφασίσουν οι μελλόνυμφοι τί είδους γάμο θέλουν. Θέλουν ανοιχτό; Κλειστό; Πολιτικό; Θρησκευτικό; Παραδοσιακό; Μοντέρνο;
Ζαλιστήκατε λίγο. Κι εγώ μαζί σας.
Βάλτε την ψυχραιμία στο «on». Η απόφαση αυτή καθορίζει και τη μετέπειτα πορεία σας, οπότε ο πανικός δε θα βοηθήσει.
Σ’ έναν πολιτικό γάμο χωρίς δεξίωση, τα πράγματα είναι απλά. Τα απαραίτητα δημόσια έγγραφα, ημερομηνία, δυο μάρτυρες, άντε και δυο βέρες και να ζήσετε.
Σ’ έναν θρησκευτικό με δεξίωση, όμως; Εκεί μιλάμε για μαραθώνιο προετοιμασιών, συζητήσεων, άγχους.
Τα τρία βασικότερα σ’ αυτόν το γάμο: εκκλησία, χώρος δεξίωσης, ημερομηνία.
Αν κατοχυρωθούν αυτά και δε σκοτωθείτε για το πού και πότε (φρόντισε να μην πέφτει σε περίοδο μουντιάλ), όλα τ’ άλλα δρομολογούνται.
Τί άλλο χρειάζεται αυτός ο γάμος επιγραμματικά:
Κουμπαριές, βέρες, καλεσμένους, νυφικό, κοστούμι, παπούτσια, κομμώτρια, αισθητικό, φωτογράφο, μπομπονιέρες, προσκλητήρια, στέφανα, λουλούδια, στολισμό, κεράσματα, δημόσια έγγραφα, γαμήλια τούρτα, μουσική.
Αναπνοές. Πάρε βαθιές αναπνοές.
Όλα αυτά λίγη σημασία έχουν, γιατί τελικά ό,τι χρειάζεται ένας ονειρεμένος γάμος δεν προκύπτει απ’ τα παραπάνω.
Αυτά είναι τα τυπικά, τα διαδικαστικά.
Τυπικό και διαδικαστικό το νυφικό; Το φόρεμα που ονειρευόμασταν να βάλουμε σ’ όλη μας τη ζωή;
Ε ναι! Βρωμάει η αγορά νυφικά και καταλήγουμε να πάρουμε το χειρότερο από άγχος, αγωνία και νεύρα.
Όσο μεγαλύτερη έρευνα γίνεται για όλα όσα χρειάζεται ένας γάμος, τόσο μεγαλύτερα λάθη γίνονται.
Κανόνας.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι αγχωμένες νύφες που ψάχνουν μέχρι και τη ραφή της κάλτσας του γαμπρού, έκαναν γάμους αντάξιους με το καρναβάλι του Ρίο.
Οι χαλαρές νύφες από την άλλη, παρέα με το χαλαρό γαμπρό έκαναν γάμο που θα το θυμούνται όλοι με νοσταλγία.
Άγχος και νεύρα σίγουρα θα υπάρξουν, αλλά αν είναι παραγωγικά κι ελεγχόμενα δε θα δημιουργήσουν θέματα.
Το μυστικό της επιτυχίας ακούει στο να είναι κοντά στην καθημερινότητα και το στυλ τους.
Όπως και να το κάνουμε, δε γίνεται μια ροκ τύπισσα να βάλει ροζ νυφικό με δωδεκάποντο πέδιλο και να ‘χει μπούκλες χυμένες στους ώμους.
Ο γάμος του κάθε ζευγαριού πρέπει να καθρεφτίζει το ίδιο το ζευγάρι. Και μόνο το ζευγάρι.
Καλή διάθεση, θετική ενέργεια, έρωτας, αγάπη και κέφι ή με οποιαδήποτε άλλη σειρά. Αυτά είναι τα συστατικά για έναν αξέχαστο γάμο.
Κακοπροαίρετοι, πάντα και παντού υπάρχουν. Σ’ αυτούς και χρυσά πιρούνια να δώσεις, θα τους φανούν βαριά.
Βίον ανθόσπαρτον λοιπόν και να θυμάσαι ότι από το γάμο θα μείνουν οι φωτογραφίες και οι αναμνήσεις.
Φρόντισε και στα δυο να έχεις πλατύ, φωτεινό και λαμπερό χαμόγελο.
Και στα δικά μας οι λεύτερες.
Συντάκτης: Σταυρούλα Φωτιάδου
