Υπάρχει μία συγγενική σχέση που δε μοιάζει με καμία άλλη, είναι ξεχωριστή, μοναδική· κι όχι πάντα για καλό. Είναι η πιο παρεξηγημένη σχέση. Μπορεί να διχάσει οικογένειες, μπορεί να δημιούργει συνεχώς φασαρίες και μαλώματα. Δεν είναι σχέση αίματος, είναι σχέση που συμβαίνει κατόπιν έρωτος ή συνοικεσίου και γάμου, πολιτικού ή θρησκευτικού δεν έχει σημασία.
Η πεθερά είναι αυτή η τόσο πολύπλευρη ύπαρξη. Η πεθερά μ’ ένα όνομα βαρύ σαν ιστορία. Αυτή η γυναίκα, λοιπόν, είναι η μητέρα του συντρόφου μας κι είναι ικανή να μας κάνει απ’ το μεγαλύτερο καλό ως και τη ζωή μας κόλαση. Γιατί η πεθερά μπορεί να τα κάνει όλα. Συναντούμε καλές πεθερές, συναντούμε όμως αρκετά συχνά και τις λεγόμενες κακές πεθερές.
Όταν η τύχη χτυπάει την πόρτα η καλή πεθερά σε καλωσορίζει, σε δέχεται σαν δικό της άνθρωπο, χαίρεται με τη χαρά σου, σ’ εντάσσει στην οικογένεια, σε κάνει ένα με τους υπόλοιπους.
Είναι εκεί όταν χρειάζεσαι τη βοήθειά της, σου μεγαλώνει τα παιδιά για να μπορέσεις να δουλέψεις, σε ξεκουράζει, σου φτιάχνει ένα φαγητό όταν δεν προφταίνεις και γενικά είναι πολύτιμος άνθρωπος στην καθημερινότητά σου. Κι αν δεν είσαι αχάριστο άτομο, τότε της ανταποδίδεις με όποιο τρόπο μπορείς το καλό που σου κάνει.
Η καλή πεθερά μπορεί να γίνει δεύτερη μάνα. Επίσης, καλή μπορεί να θεωρηθεί και μια πεθερά η οποία ζει μακριά από το ζευγάρι οπότε δεν μπορεί ν’ ανακατευτεί στην καθημερινότητα κι οι ελάχιστες φορές μέσα στο χρόνο που συναντάει το ζευγάρι δεν είναι αρκετές για να σχηματιστεί μια κακή εικόνα σε βάρος της.
Απ’ την άλλη συναντάται κι η αντίθετη περίπτωση, αυτή που λέμε κακιά πεθερά. Ο Θεός να δώσει να μη σου τύχει.
Τα χαρακτηριστικά της; Είναι κτητική με τα παιδιά της και δεν μπορεί να δεχτεί ότι κάποιος άλλος θα πάρει το ρόλο να φροντίζει τα καμάρια της.
Είναι συνήθως μάνα αγοριών που αυτό σημαίνει ότι –λίγο το οιδιπόδειο, λίγο ο γυναικείος ανταγωνισμός– ποτέ μια άλλη γυναίκα δε θα μπορέσει να κάνει κάτι καλύτερα απ’ αυτήν. Ξέρετε, από τότε που το βλασταράκι της παντρεύτηκε εκείνη την άχρηστη αδυνάτισε και προχθές τον είδαν στο μπαλκόνι με τσαλακωμένη μπλούζα. Το διανοείστε;
Η κακιά πεθερά μπορεί να γίνει η μεγαλύτερη θεατρίνα προκειμένου να τραβήξει την προσοχή. Το γνωστό με τον Γιάννη που πότε αυτός δεν μπορεί και πότε ο πισινός του.
Πολλές φορές, βέβαια, δε φταίει μόνο η πεθερά, φταίει κι η νύφη ή ο γαμπρός της. Αν δηλαδή παραπονεθεί ότι έχει να δει τα εγγόνια της ένα μήνα κι ας μένουν δυο βήματα, δε σημαίνει ότι είναι πιεστική και ότι σκέφτεται μόνο τον εαυτό της.
Κακές δεν είναι μόνο οι πεθερές είναι κι οι νύφες κι οι γαμπροί.
Όπως κι αν έχει η πεθερά είναι αυτή που μεγάλωσε κι ανάστησε το έτερον σου ήμισυ κι είτε καλή είτε κακιά αξίζει σεβασμό κι ίσως κι υποχωρήσεις. Τώρα αν δεν μπορούν να της δοθούν ούτε αυτά, τότε μιλάμε για έναν κακό άνθρωπο γενικά που είτε σαν πεθερά είτε σαν οποιοσδήποτε άλλος ρόλος θα ήταν βλαβερός.
Γενικότερα ο όρος «πεθερά» είναι ταυτισμένος με αρνητικά χαρακτηριστικά. Σκεφτείτε μόνο ότι σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις την αποκαλείς έτσι. Ενώ μπορούμε να φωνάξουμε κάποιον «ξάδερφε», «κουμπάρε», «θείε», «μπατζανάκη», δύσκολα θα φωνάξουμε «πεθερά».
Ακόμη κι οι παροιμίες κι οι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε έχουν μια υποβόσκουσα αρνητικότητα. «Σαν γεννηθεί η νύφη, στην πεθερά θα μοιάσει», «Σαν κακιά πεθερά κάνεις», «Πεθερά δεν είχαμε, πεθερά αποκτήσαμε», «μην κάνεις μόνο τα πάνω-πάνω, κάνε κι αυτά που βλέπει η πεθερά». Όπως κι αν έχει είναι μια σχέση αναπόφευκτη που αν δουλευτεί με το σωστό τρόπο όλα θα πάνε καλά.
Η πεθερά δεν είναι μόνο πεθερά είναι και μάνα κι αυτό ίσως μπορεί να δικαιολογήσει κάποια θέματα. Οι μανούλες ανησυχούν. Πώς να το κάνουμε;
Συντάκτης: Σταυρούλα Φωτιάδου
