Βρισκόμαστε στο 2016 και θα ‘λεγε κανείς πως η γενιά μας είναι αρκετά προχωρημένη. Όταν λέμε προχωρημένη, εννοούμε σε πολλούς τομείς. Από το πόσο ελεύθεροι σεξουαλικά είμαστε, μέχρι το να ρίχνουμε βόμβες μολότοφ και να τη σκαπουλάρουμε εύκολα. Προς θεού βέβαια, μην το πάρετε θετικά το τελευταίο, δεν το αναφέρω για να ξεκινήσετε όλοι να τρέχετε να ρίχνετε μικρές βομβούλες έτσι για πλάκα.
Θέλω να καταλήξω στ’ ότι ενώ βρισκόμαστε σε μια εποχή, όπου ο καθένας μπορεί να λέει εύκολα τη γνώμη του και να υπερασπίζεται τα δικαιώματά του, υπάρχουν ακόμα γυναίκες που δέχονται σεξουαλικές παρενοχλήσεις και δεν κάνουν τίποτα γι’ αυτό. Δεν εννοούμε φυσικά να φωνάξουν και να πουν, όχι, σταμάτα, δε θέλω, άσε με. Αυτό εννοείται, γιατί σαφώς αν δε γίνει αυτό, δε θεωρείται σεξουαλική παρενόχληση. Το αντίθετο μάλιστα και σας ευχόμαστε να περάσετε πολύ καλά.
Η σεξουαλική παρενόχληση, δυστυχώς, είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο κι αυτό γιατί οι γυναίκες φοβούνται ν’ αντιδράσουν. Κακώς, πολύ κακώς. Θα πρέπει να καταλάβουν, πως δε φταίνε αυτές γι’ αυτό που συμβαίνει. Και μην ακούτε που λένε πολλοί πως φταίνε οι ίδιες που προκαλούνε. Αυτά είναι προσβλητικές χαζομάρες κι είναι καιρός να το καταλάβουμε. Δε νοούνται ενήλικες να ‘χουν τέτοιες απόψεις.
Είναι δικαίωμα κάθε γυναίκας να προσέχει τον εαυτό της και να ντύνεται όπως εκείνη επιθυμεί. Αν επιθυμεί να βάλει κοντή φούστα ή μπλούζα με ντεκολτέ, με γεια της με χαρά της, που λένε. Άλλωστε, όλοι ξέρουμε το ρητό, δεν υπάρχουν πονηρές λέξεις μόνο πονηρά μυαλά. Αυτό ισχύει και για τα ρούχα. Ποιος σου ‘πε εσένα, ρε φίλε, ότι επειδή έβαλε αυτά τα ρούχα, τα ‘βαλε για να σε προσελκύσει και να της την πέσεις με την άνεσή σου; Και στην τελική, αν σου αρέσει τόσο, δεκτό να της κάνεις το κομπλιμέντο σου. Όμως, νομίζω θα καταλάβεις αν θα το δεχτεί και θα θέλει να το συνεχίσεις ή με τον τρόπο της θα σου πει, στρίβε.
Και καλά αυτό να συμβεί σ’ ένα καφέ, μπορείς να το θεωρήσεις ως φλερτ, κοινώς, καμάκι. Όταν αυτό όμως συμβαίνει στο χώρο εργασίας είναι πραγματικά απαράδεκτο. Και τολμώ να πω απαράδεκτο, γιατί εκεί η γυναίκα δυσκολεύεται να σηκώσει το χέρι της και να πει το άντε και γαμήσου.
Ως σεξουαλική παρενόχληση, βέβαια, για να ‘μαστε ακριβείς, δεν εννοούμε ένα μικρό κομπλιμέντο του τύπου «δεσποινίς είστε πολύ όμορφη σήμερα» και τέλος, αλλά χειρονομίες κι άλλου τύπου εκφράσεις που φέρνουν τις γυναίκες σε δύσκολη θέση.
Έτσι, λοιπόν, καλό θα ήταν μια γυναίκα που της συμβαίνει κάτι τέτοιο ν’ απαντήσει και να βάλει τον άλλον στη θέση του. Πρώτον, για να δώσει στον άλλον να καταλάβει πως δεν βρίσκεται εκεί για ερωτικές περιπετειούλες, αλλά για να δουλέψει ή αν βρίσκεται σε κάποια έξοδο, για να περάσει καλά με την παρέα της και δεν την ενδιαφέρει τίποτα παραπάνω. Ακόμη δηλαδή κι αν βρίσκεται μέσα σ’ ένα λεωφορείο, που φυσικά όλοι μας έχουμε δει τέτοια περιστατικά, όπου ο κάθε ξαναμμένος κολλάει σε μια γυναίκα για να αισθανθεί καλύτερα, για να μην το προχωρήσω κι άλλο. Ποιος τους είπε ότι ενώ γυρνάμε απ’ τη δουλειά μας ή απ’ τη σχολή κουρασμένες, έχουμε όρεξη ο καθένας να μας κολλάει μ’ αυτόν τον τρόπο;
Και δεύτερον, για να μη μακρηγορούμε, πολλές φορές ο θύτης δε δέχεται την αρνητική απάντηση, ακόμα κι αν εσύ φίλη μου έκανες ό,τι μπορούσες για να του δώσεις να καταλάβει. Τότε, ποιος ξέρει πόσο μπορεί να το προχωρήσει και πού να το φτάσει. Απ’ το ν’ απολυθείς χωρίς να φταις, αν γίνεται στο χώρο εργασίας σου, μέχρι το έσχατο κι αποτρόπαιο σημείο, το βιασμό.
Ξέρω πώς ακούγεται ο βιασμός. Μακάβριος και φυσικά μακρινός για την κάθε γυναίκα. Πιστέψτε με όμως, όλες έτσι νομίζουμε μέχρι να μας συμβεί και χρησιμοποιώ α’ πληθυντικό, γιατί κι εγώ ως γυναίκα οφείλω να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και να μη τον βγάζω εκτός.
Να υπερασπίζεστε λοιπόν, τον εαυτό σας. Μη φοβάστε κι αν έχετε κάποια φίλη που της έχει συμβεί αυτό, να την παροτρύνετε να μιλήσει, ν’ αντισταθεί στη σιωπή, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Αν αρχίσουν επιτέλους όλες οι γυναίκες να καταλαβαίνουν πως έχουν το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση ν’ αμύνονται, να μη δέχονται τα πάντα, τότε ποιος ξέρει, ίσως κάποια στιγμή αυτό το συχνό φαινόμενο να μην είναι τόσο συχνό.
Και κάτι τελευταίο. Δε χρειάζεται να ντρέπεστε αν σας συμβεί κάτι τέτοιο. Να ξέρετε πως δε φταίγατε εσείς. Δεν είναι ντροπή να φροντίζεις τον εαυτό σου, να θες να νιώθεις όμορφη και, γιατί όχι, σέξι. Ντροπή θα πρέπει να νιώθει ο άλλος που το παρατραβάει και σας κάνει να νιώθετε άσχημα γι’ αυτό και που σας κάνει να αισθάνεστε αντικείμενο στις ορέξεις του. Να θυμάστε, λοιπόν, πως έχετε υποχρέωση ν’ αντιστέκεστε και μη φοβάστε, μιλήστε επιτέλους ανοιχτά!
Επιμέλεια Κειμένου Στέλλας Τσομόρα: Ιωάννα Κακούρη
Συντάκτης: Στέλλα Τσομόρα
