Ας μιλήσουμε για κρυφά μυστικά αυτή τη φορά. Γι’ αυτά τα λόγια που λέμε εμπιστευτικά σε κάποιον φίλο ή φίλη μας. Για κάποιες σκέψεις που δε θέλουμε να μοιραστούμε, κι έχουμε ανάγκη να τα βγάλουμε από μέσα μας, χωρίς να χρειαστεί να γίνει βούκινο, τύπου το ποστάρω στο φέιςμπουκ.
Αλλά σίγουρα έχετε ακούσει τη φράση, ο κόσμος το’ χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι. Κάπως έτσι συμβαίνει, όταν έχεις «φίλους» που με την πρώτη ευκαιρία ανοίγουν το στοματάκι τους και δε σταματάνε παρά μόνο, όταν τους κοπεί η ανάσα.
Πώς το καταλαβαίνεις βέβαια αυτό; Είτε όταν πλέον μαθαίνεις από τρίτο τρίτου το μυστικό σου που ξέρεις πως το έχεις πει μόνο στον τάδε και συγκεκριμένα στο φίλο σου είτε όταν γνωρίζεις εκείνο το άτομο που με το καλημέρα σας, θα σου πει τα μυστικά όλων των γύρω του.
Αυτό το άτομο λοιπόν, είναι σίγουρο πως αν του εμπιστευτείτε τα δικά σας μυστικά, το να το ποστάρει στο προφίλ του θα είναι το λιγότερο. Οι πιθανότητες να το δείτε σε γιγαντοαφίσα ή σε κάθε στάση λεωφορείου είναι μάλλον περισσότερες. Έτσι, για να πιάσουμε και το κοινό άνω κάποιας ηλικίας που δεν ασχολείται με τον κόσμο του ίντερνετ.
Πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί στη θέση ν’ ακούμε και να μην πιστεύουμε πως αυτά που ακούμε είναι πράγματα που μόνο εμείς τα έχουμε πει; Άρα, κάποιον λάκκο κρύβει η υπόθεση, σκεφτόμαστε. Κι ο λάκκος αυτός είναι ο φίλος σου, που δεν μπορεί να κρατήσει το στόμα του κλειστό και σε κάθε δυνατή ευκαιρία, αρχίζει να μιλάει χωρίς να σκέφτεται.
Χωρίς να συνειδητοποιεί πως όλα αυτά που του είπες εμπιστευτικά, και την τονίζω τη λέξη αυτή δεν είναι για να βγουν παραέξω. Σαν να μην κατάλαβε τη λέξη «εμπιστευτικά» ή τι είναι μυστικό τύπου «βούλωσε το μάνα μου, το λέω μόνο σε σένα». Μάλλον έτσι θα γινόταν πιο λιανό; Η γλώσσα του λιμανιού είναι πιο κατανοητή τελικά για κάποιους ανθρώπους;
Είναι τόσο δύσκολο δηλαδή για κάποιους να σκέφτονται πριν ανοίξουν το στόμα τους. Τόσο δύσκολο να καταλάβεις πως κάποια πράγματα δε λέγονται σε όλους. Πραγματικά πίστευα πως αυτό είναι τόσο δεδομένο, που πολλές φορές ακόμη κι όταν ξέρω τι γίνεται γύρω μου ή ξέρω κάποιους συγκεκριμένους, τέτοιους ανθρώπους, ακόμη σοκάρομαι. Κι είμαι σίγουρη, πως δεν είμαι η μόνη.
Όταν λοιπόν, εσείς που είστε απ’ τους τυχερούς ακόμη και δεν έχετε γνωρίσει ή δεν έχετε έναν τέτοιο τύπο ανθρώπου στη ζωή σας, συναντήσετε κάποιον τόσο εξωστρεφή και κούλ -γιατί έτσι δείχνει στην αρχή- υποψιαστείτε πριν αρχίσετε να γίνεστε ομιλητικοί μαζί του. Δεν εννοώ να μένετε μουγκοί ή να του γυρίσετε την πλάτη, πάντως σκεφτείτε πριν του μιλήσετε για κάτι που δε θέλετε να βγει παραέξω.
Δε λέω πως η εξωστρέφεια είναι προσόν του κουτσομπόλη, αλλά το να σκορπάς τα μυστικά των γύρω σου από ‘δώ κι από ‘κεί, κουτσομπολιό είναι. Και δε λέω για τον άνθρωπο που απλώς θ’ αρχίσει να μιλάει περι ανέμων κι υδάτων για να προχωρήσει η κουβέντα. Λέω για εκείνους, τους λίγους, ευτυχώς, ή έτσι θέλω να πιστεύω, που περιμένουν εκείνη τη λέξη, εκείνο το έναυσμα, για να λυθεί ο κόμπος στη γλώσσα τους, αν ποτέ είχαν, κι ο μίτος της Αριάδνης να ξετυλιχθεί.
Είναι ώρες, που γνωρίζοντας πλέον τέτοια άτομα, όταν είσαι μαζί τους, μετράς αντίστροφα το χρόνο για να δεις πόσο θα τους πάρει αυτήν τη φορά μέχρι να ξεκινήσουν να βγάζουν ό,τι έχουν μέσα τους. Ας ήταν βρε παιδί μου να μιλάνε για τη ζωή τους, να το καταλάβουμε, να πούμε εντάξει, είναι άνθρωποι που δε θέλουν να κρατούν τίποτα κρυφό. Άλλοι το αποφεύγουν, οι περισσότεροι δηλαδή, που δε θέλουν να γίνονται το κέντρο συζήτησης του οποιουδήποτε άσχετου, αλλά είναι κι αυτοί που δεν τους νοιάζει. Δικαιώμά τους και κανείς δεν τους κρίνει γι’ αυτό.
Είναι νόμος λοιπόν πως αν συναντήσετε ένα τέτοιο άτομο και του ξεφουρνίσετε τα εσώψυχά σας, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, τα εσώψυχα θα γίνουν εξώψυχα. Να είστε προσεκτικοί σε ποιον και τι λέτε. Πάρτε ένα ημερολόγιο καλύτερα, αν δεν έχετε κάποιον σίγουρο φίλο, που ξέρει να κρατάει μυστικά.
Μπορείτε βέβαια να το εκμεταλλευτείτε αυτό για να γελάσετε λίγο με την παρέα σας. Μια επιτηδευμένη βλακεία να σας ξεφύγει στο ξεκάρφωτο, απλώς για να δείτε πόσο σύντομα, σε ποιους και με τι εμπλουτισμένες λεπτομέρειες θα μαθευτεί στους γύρω σας.
Δε λέω φυσικά πως αυτό είναι σωστό και δεν παροτρύνω κανέναν, εγώ απλώς αναφέρω μία περίπτωση. Κάποιες φορές ένα μαθηματάκι, δε βλάπτει!
Επιμέλεια κειμένου Στέλλας Τσομόρα: Νάννου Αναστασία.
Συντάκτης: Στέλλα Τσομόρα
