Είναι κι εκείνος ο άνθρωπος, που μέσα σε μια φράση, έκλεισε όλη την έννοια του έρωτα. «Συνειδητοποιείς ότι είσαι ερωτευμένος με κάποιον, όταν αυτό που σε ενδιαφέρει περισσότερο πάνω του, είναι το πρόσωπό του». Δεν είναι υπέροχος ορισμός για τον έρωτα; Μόνο ένας πρώην ερωτευμένος, ένας νυν και ένας εν δυνάμει ερωτευμένος μπορεί να την καταλάβει αυτή τη φράση, γιατί μέσα της περικλείει όλη την αλήθεια των ερωτευμένων.
Έχεις απέναντί σου τον άνθρωπο που κάνει την ανάσα σου να τρέμει και τη φωνή σου να σπάει από αγωνία και άγχος και το μόνο που κοιτάς συνέχεια, είναι το πρόσωπό του. Όλο το υπόλοιπο σώμα του σε αφήνει παγερά αδιάφορο. Όλα γύρω του είναι blur και άχρωμα.
Δε σε νοιάζει αν τα χέρια του είναι δυσανάλογα με το σώμα του, αν η μπλούζα που φοράει δε συνδυάζεται με το τζιν που φοράει, αν τα μαλλιά του είναι κοντά/μακριά/άσπρα/ροζ/κίτρινα και δε συμμαζεύεται. Δεν υπολογίζεις καν το γεγονός ότι ο σωματότυπός του διαφέρει αρκετά από το δικό σου, ούτε αν σας κοιτάνε περίεργα οι ξένοι και ζηλιάρηδες γιατί έχετε αρκετά χρόνια διαφορά. Εσένα σε νοιάζει το πρόσωπό του και τίποτε άλλο.
Σε νοιάζουν οι ρυτίδες που μαζεύονται γύρω από το στόμα του όταν τον κάνεις να χαμογελάει ή όταν τον κάνεις να κατουριέται από το γέλιο και σας κοιτάει όλο το μαγαζί. Σε νοιάζει η οδοντοστοιχία του, που σε συνδυασμό με το χαμόγελό του είναι η καλύτερη διαφήμιση οποιασδήποτε οδοντόπαστας. Σε νοιάζουν οι φακίδες που έχει στο πρόσωπό του, τις οποίες τις έχεις μετρήσεις όλες μία προς μία όση ώρα σου μιλάει κι εσύ θαυμάζεις την ομορφιά του.
Σε νοιάζουν τα φρύδια του που ταιριάζουν απόλυτα με τα μάτια του· ακόμη κι εκείνες οι πέντε τρίχες που είναι ξέμπαρκες και αναρωτιέσαι από πού ξεφύτρωσαν, αλλά δε σε ενοχλούν. Ίσα-ίσα τις βρίσκεις τόσο χαριτωμένες.
Επικεντρώνεσαι στις εκφράσεις που παίρνουν τα μάτια του όταν σου μιλάει για κάτι που τον εξιτάρει, για κάτι καθαρά δικό του προσωπικό ή για κάτι που έχει την ανάγκη να το μοιραστεί μόνο μαζί σου.
Χαζεύεις τη μύτη του και σκέφτεσαι πόσο πολύ θέλεις να της δώσεις ένα φιλί γιατί είναι η πιο υπέροχη μύτη που έχεις κοιτάξει, αφού ανήκει στον άνθρωπό σου. Σκέφτεσαι πόσο πολύ θέλεις να την δαγκώσεις και μετά εκείνος να την τρίψει γιατί καταλάθος τον πόνεσες· αυτά κάνει το πάθος όμως.
Ανυπομονείς να του ζουλήξεις τα μάγουλα και να τα τσιμπήσεις γιατί είναι αφράτα, κόκκινα-κόκκινα και σε μερικά σημεία γεμάτα μικρές ελιές.
Καταλήγεις να κοιτάς με επιμονή και ανυπομονησία τα χείλη του που θέλεις να σου χαρίσουν τα πιο παθιασμένα και αγαπησιάρικα φιλιά αν δεν είσαι από τους τυχερούς που τα έχουν ήδη.
Το πρόσωπό του είναι το πιο όμορφο σημείο πάνω του και δε χορταίνεις να το βλέπεις. Είναι εκείνο που θέλεις να κοιτάς πριν κλείσεις τα μάτια σου. Εκείνο που θέλεις να χαϊδεύεις για να σε πάρει ο ύπνος.
Κάποιοι λένε πως ο έρωτας περνάει από το στομάχι, από το κρεβάτι, από ένα ωραίο σώμα ή από μια σεξουαλική αύρα. Ο φουλ ερωτευμένος όμως, γνωρίζει ότι αυτό που έχει σημασία περισσότερο απ’ όλα για εκείνον, είναι το πρόσωπο του ανθρώπου του που δε μοιάζει με κανενός. Εκείνο που έχει σημασία για εκείνον, είναι ότι εκείνο το πρόσωπο είναι το πιο ερωτεύσιμο απ’ όλα γιατί για εσένα, δεν έχει καμία ατέλεια.
Επιμέλεια Κειμένου Λάμδα Βήτα: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Λάμδα Βήτα
