Ποιος είπε ότι το να συνάπτεις ερωτική σχέση έχει διαφορετικά στάδια γνωριμίας από το να συνάπτεις μία φιλική;
Ο φίλος για να γίνει φίλος, χρειάζεται να έχει περάσει πολλά μαζί σου. Χρειάζεται να σε έχει ζήσει στα χειρότερά σου και στα καλύτερά σου και για να γίνει αυτό χρειάζονται χρόνια.
Βάζεις τεστ αντοχής. Βάζεις όρια. Βάζεις απόσταση. Βγάζεις εσώψυχα. Βγάζεις μάσκες. Βγάζεις αναστολές και ανασφάλειες.
Ξεκινάει να μπαίνει ένα καινούριο πρόσωπο στη ζωή σου. Το φύλο δεν έχει καμία σχέση. Άντρας-γυναίκα, για εσένα είναι ένας άνθρωπος. Παρατηρείς τις κινήσεις του, τον τρόπο που μιλάει, πώς αντιδράει σε καταστάσεις και σιγά-σιγά αρχίζεις να τον μαθαίνεις. Όσο γίνεται καθημερινή η τριβή, άλλο τόσο μπορείς να καταλάβεις πόσο θέλεις να είναι κοντά σου και πόσο μακριά σου αυτός ο «καινούριος».
Δεν έχει σημασία αν τον έφερε στην παρέα κάποιο άτομο που εμπιστεύεσαι πολύ, αν τον γνώρισες στη δουλειά ή έξω σε κάποιο άκυρο μέρος που δεν έχεις ξαναπάει, αλλά ένιωσες το «κλικ». Σημασία έχει ότι εκείνη την στιγμή, εσύ «σκανάρεις». Μέσα στο μυαλό σου, γίνεται ένα σενάριο και φτάνεις στo τέρμα πριν την εκκίνηση. Κι αυτό γιατί έχεις καεί από γαμάτα τυπάκια που σε κάνουν να γελάς, να περνάς ωραία και να είσαι ο εαυτός σου φουλ.
Είσαι πιο προσεκτικός καθώς ως παιδί, έχεις βάλει το χέρι σου στην πρίζα, αλλά κάποια στιγμή, την έπαθες την ηλεκτροπληξία. Έτσι είναι και οι ανθρώπινες σχέσεις. Έχεις «τζιζ» αποθηκευμένα στον εγκέφαλό σου και όταν κάποιος άνθρωπος εμφανιστεί και σου ενεργοποιήσει ένα, ανασκουμπώνεσαι και βουλώνεις στοματάκι. Σηκώνεις χέρια, υψώνεις ανάστημα και φοράς πανοπλία όπως ο Λεωνίδας στου τριακόσιους.
Το να σε ονομάσει κάποιος φίλο, έχει βάρος. Έχει ευθύνες. Θέλει αντοχή και πείσμα. Αυτός ο τίτλος είναι τιμή και μόνο όσοι τον αξίζουν χρειάζεται να τον παίρνουν. Το να σε ονομάσει δε κολλητό, σημαίνει ότι σου έχει αφήσει ένα μεγάλο κομμάτι όσων τον βαραίνουν, για να ξεκουραστεί από τις ανηφόρες του.
Χρειάζεται να σ’ έχει αφήσει να πέσεις, να σηκωθείς, να ξαναπέσεις και να ξανασηκωθείς. Και μερικές φορές, χρειάζεται να το κάνετε και μαζί, έτσι για να δείτε πόσο καλά είναι στον πάτο, όταν έχετε παρέα ο ένας τον άλλον.
Δε γνωρίζεις κάποιον και αρχίζεις να του μιλάς για όσα δε λέγονται. Του «δανείζεις» ένα δικό σου κομμάτι και βλέπεις πώς το χειρίζεται. Δοκιμάζεις το στόμα του. Την αντοχή του. Αν ξεπεράσει αυτά, έχει την δυνατότητα να φτάσει παραπέρα.
Έτσι ξεκινάς να του δείχνεις όλα σου τα ελαττώματα και όλα τα στραβά σου για να κατανοήσεις αν έχετε τα ίδια χνότα. Εμπιστεύεσαι σε αυτόν κάτι που το ξέρουν και οι φίλες τις μάνας σου, έτσι για να ξεκινήσεις να χτίζεις σχέση κι αν το κρατήσει για τον εαυτό του, του εμπιστεύεσαι και κάτι που το ξέρει μόνο η αδερφή σου. Έτσι αν κάποια στιγμή το ακούσεις κι από κανέναν τρίτο, έχεις μάθει πια πως δεν είναι για τα πολλά σου αυτός ο «καινούριος» αλλά για τα λίγα σου. Για τα επιφανειακά ρε παιδάκι μου, που τα λες και στον καφέ με έναν συνάδελφο από την δουλειά.
Ωστόσο, αν κερδίσει τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη σου και έχει ξεπεράσει όλα τα στραβά που κουβαλάς, ήρθε η ώρα να δει και τα ίσια σου. Αυτά που λίγοι τα γνωρίζουν. Αυτά που με λίγους μιλάς.
Μπορείς να κλάψεις μπροστά του. Μπορείς να μεθύσεις μπροστά του και να ξέρεις ότι αύριο δε θα μάθει μέχρι και η θεία Μαρίκα από το διπλανό χωριό, ότι εχθές χόρευες γυμνή στο δάσος και φώναζες δυνατά στον πρώην σου ότι είναι μαλάκας και αποτυχημένος.
Κι αν καταφέρει να γίνει και το κολλητάρι σου, δε θα χρειάζεται να του μιλάς πια. Θα μοιράζεστε την σιωπή. Θα σε καταλαβαίνει με το που θα σε διαβάζει στο messenger. Διότι πλέον, γνωρίζει ακόμη και για πιο λόγο βάζεις πολλές τελείες όταν του απαντάς, γιατί χρησιμοποιείς τόσα θαυμαστικά και γιατί το «χαχαχαχα» είναι «χαχα» κάποιες μέρες.
Θέλει κόπο όμως. Θέλει υπομονή και χρόνο. Θέλει βράδια γεμάτα ένταση και πρωινό καφέ σερβιρισμένο σε βάζο. Θέλει τσακωμούς και αποστάσεις. Θέλει χώρο όποτε στον ζητά και κοντινές αναπνοές όταν επιβάλλεται. Θέλει το εχθές, το σήμερα και το αύριο.
Ποιος είπε ότι μια φιλική σχέση, δεν έχει όλα τα στοιχεία που έχει και μια ερωτική, χωρίς το σεξ;
Επιμέλεια Κειμένου Λάμδα Βήτα: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Λάμδα Βήτα
