Επιτέλους κάνε κάτι χωρίς να το πολυσκέφτεσαι

Τι σε κοιτάς; Ωραίος ο καθρέφτης, δε λέω, και το ίνδαλμά σου καλό είναι κι αυτό. Αλλού, όμως, πρέπει να κοιτάς. Μέσα σου, στο κολλημένο σου μυαλό.  Μην τον κοιτάς, δεν πρόκειται να σου δώσει αυτός τη λύση.

Πες μου εμένα, πόσες αναβολές έβαλες σήμερα; Πολλές, θα σκεφτείς, κι αύριο μέρα είναι, θα καθησυχαστείς. Η καθημερινότητά σου γεμάτη σκέψεις, αναλύσεις κι αναβολές. Από πράξεις; Τίποτα; Προγραμματίζεις τα πάντα με απόλυτη προσήλωση. Πιστεύεις πως αν σου ξεφύγει κάτι πάνω στον αυθορμητισμό σου, οι συνέπειες θα είναι ανεπανόρθωτες.

Έπιασες το κινητό. Μάλλον πάλι δε θα το στείλεις το μήνυμα. Δε βαριέσαι, λες, πού να μπλέκεις τώρα. Η ασφάλεια του μυαλού σου έχει γίνει πλέον τόση γοητευτική που αρνείσαι πεισματικά να την αποχωριστείς. Η πραγματικότητα μπορεί να ξεπεράσει τη φαντασία κι όλα όσα φαντάζουν ουτοπικά στο κεφάλι σου, δε βρέθηκε κανένας να σου το πει αυτό;

Φοβάσαι, όμως, κι αυτός ο φόβος σου δεν έγκειται μόνο σε ένα μήνυμα που δεν έστειλες ή σε ένα τηλέφωνο που δεν πήρες. Δεν περιορίζεται μόνο σε μικρά πράγματα, μα σε όλη σου την ύπαρξη. Τι είναι αυτό που πραγματικά περιμένεις  για να κάνεις το βήμα; Η ζωή που ζεις δεν έχει πρόβες και backstage, η πρεμιέρα είναι τώρα και φρόντισε να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό πριν πέσει η αυλαία.

Μην το σκέφτεσαι. Πήγαινε να της μιλήσεις. Τι την έχεις φάει με το βλέμμα σου; Όμορφη δεν είναι; Δεν αξίζει κάποιος να της το πει; Τι κι αν σε απορρίψει; Αν, όμως, όλα όσα έχεις φανταστεί να κάνετε μαζί, πάρουν ξαφνικά μορφή; Αλήθεια, δε θα λες πως άξιζε που ξεπέρασες την παροδική σου δειλία; Προτίμησε να πράξεις παρά να αναλύεις, για μία φορά.

Όσο και αν σου αρέσει η μοναξιά της σκέψης σου είναι πολύ ομορφότερο να έχεις κάποιο να τη μοιραστείς. Ίσως μετά από αυτό να σταματήσεις να αγχώνεσαι και να φοβάσαι. Να κολλήσουν τα κομμάτια σου και να γίνεις ευθύς, πιο δυνατός και θαρραλέος. Και για να επιτευχθούν όλα εκείνα να αρκεί απλά να κάνεις μια μικρή κίνηση. Μπροστά.

Θυμάσαι εκείνο το ταξίδι που είχες πει πως θα έκανες; Πάλι σκέφτηκες χίλιους λόγους για να το αναβάλλεις. Μη μου πεις πως δεν έχεις ελεύθερο χρόνο, δε χρειάζεσαι πολύ. Αρκεί λίγο για να γεμίσεις τις μπαταρίες σου και το άλμπουμ σου με αναμνήσεις. Μη μου πεις για το οικονομικό, γιατί εκείνα τα παπούτσια δεν τα χρειαζόσουν, αλήθεια, ούτε κι εκείνο το παλτό. Το ταξίδι, όμως, που συνεχώς αφήνεις ανεκπλήρωτο, το χρειάζεσαι. Για να ξεφύγεις απ’ την καθημερινότητά σου και τα συνηθισμένα, να γνωρίσεις πράγματα που δεν τα ήξερες ως τώρα. Θα νιώσεις πιο γεμάτος με αυτό τον τρόπο, εμπιστεύσου με. Θα πάρεις δύναμη για τη συνέχεια κι ίσως συνειδητοποιήσεις πόσα ακόμα μπορείς να γευτείς απ’ τον κόσμο που ζεις. Μην το σκέφτεσαι, λοιπόν, άλλο και κλείσε αμέσως τα εισιτήρια.

Μη νομίζεις πως σε μαλώνω, ούτε κι εγώ τα ξέρω όλα. Ακόμα προσπαθώ, όπως κι εσύ, να μάθω πώς να ζω. Δεν έρχονται αυτά με οδηγίες χρήσεως. Πονάνε οι πληγές στα γόνατα, το ξέρω, και στην ψυχή, κι αυτό το γνωρίζω. Έχεις περάσει πολλά και διστάζεις μπροστά σε οτιδήποτε που μπορεί να σε βγάλει απ’ την ασφάλειά σου. Τι θα έχεις, όμως, να διηγηθείς στα γεράματα σου; Κι όταν η ζωή εκείνη την ύστατη στιγμή περάσει μπροστά απ’ τα μάτια σου, πόσους λόγους θα έχεις να χαμογελάσεις; Σου εύχομαι πολλούς! Τόσους όσο κι η τρέλα που θα τους συμπληρώνει.

Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει επιτέλους να τολμήσεις να κάνεις κάτι χωρίς να το πολυσκεφτείς. Κάνε λάθη και μάθε. Πέσε, σήκω κι αν χρειαστεί ξαναπέσε. Τσαλακώσου κι αφέσου, πιάσε πάτο και πήγαινε ξανά στην κορυφή. Μονάχα έτσι θα μπορέσεις να πεις πως έζησες τη ζωή σου μέχρι το μεδούλι.