Φοβήθηκες να νιώσεις

Τι μάθαμε τελικά απ’ τις ιστορίες της ζωής μας; Αυτές που ήταν εμπειρίες, και καλά, που ήρθαν για να μας δώσουν μαθήματα, δήθεν μου τάχα. Εσύ πόσες φορές έβαλες στοίχημα με τον εαυτό σου; Αυτή τη φορά, είπες, δε θα νιώσω τίποτα. Δε θ’ αντέξω εγώ να πληγωθώ πάλι. Ο θάνατός σου είναι η δύναμή μου.

Τι με νοιάζει εμένα αν πληγωθείς εσύ; Το θέμα είναι εγώ να διαφυλάξω την καρδούλα μου. Μπορεί κάποια στιγμή να την χρειαστώ. Μετά θάνατον, ας πούμε. Ας πονέσεις εσύ καλύτερα. Σιγά μη στενοχωρηθώ κιόλας, χαζομάρες δεν κάνω. Στο βάζω το στοίχημα, εδώ και τώρα. Δεν πρόκειται να νιώσω για σένα τίποτα.

«Θα δεις! Τελεία, παύλα και υπογραφή μαζί. Σιγά μην πέσω στα πατώματα για μια σχέση. Για ένα κούτελο ζούμε σ’ αυτήν την κοινωνία κι έχουμε κι ένα εγωισμό να διαφυλάξουμε. Υπέρμετρο! Δεν πρόκειται να με δεις να λυγίζω. Κι αν νομίζεις πως θα σ’ αφήσω να πάρεις ένα κομμάτι μου και να φύγεις κάνεις λάθος. Τίποτα δε θα σου δώσω, δε ρισκάρω εγώ το στοίχημά μου.

Μισές αγκαλιές, μισά φιλιά, λίγα να είναι, με το σταγονόμετρο. Δεν έχουμε αποθέματα. Δεν έχουμε καιρό και χρόνο για δράματα. Ας μην κοιμηθούμε μαζί, θα δεθούμε. Ας μην κρατηθούμε χέρι-χέρι, θα δεθούμε. Μη μιλάμε τακτικά δεν πρέπει. Κι αν εσύ νιώσεις κάτι στην πορεία, πρόβλημά σου. Εγώ σου εξηγήθηκα απ’ την αρχή! Έχω βάλει στοίχημα κι εγώ τα στοιχήματα με τον εαυτό μου δεν τα χάνω. Γι’ αυτό να είσαι σίγουρος.

Καλύτερα να μη σε βλέπω κάθε μέρα. Τι κι αν θέλω, δεν πρέπει. Μη με παρασύρεις στα μονοπάτια σου και μη με βγάζεις απ’ το πρόγραμμά μου. Δε δέχομαι παρεμβολές. Φοβάμαι πως, αν αφεθώ, θα με βρεις ευάλωτη θέση και θα με χτυπήσεις εκεί που πονάω. Ας μη σε κοιτάζω στα μάτια, σκαλώνω και δεν πρέπει. Μη μου χαμογελάς πολύ δε θέλω, έχεις και γαμώ τα χαμόγελα ανάθεμά σε. Αλλά όχι. Το στοίχημα είναι στοίχημα.

Δεν έχω χάσει παιχνίδι για παιχνίδι, ματς για ματς. Δε θα με κάνεις εσύ ό,τι θες, εγώ θα σε κάνω. Δε θα διακινδυνεύσω να χάσω τον εαυτό μου για έναν έρωτα. Άσχετα αν ήδη έχεις αρχίσει να τρυπώνεις στο μυαλό και στη ζωή μου».

Σε κάτι τέτοιους εγωισμούς στήριξες τον έρωτα. Δεν είναι πως σε λυπάμαι που στηρίζεις συναισθήματα κι ανθρώπους σε στοιχήματα. Δικαίωμά σου. Είναι πως το δικό μου στοίχημα είναι πως κάποια στιγμή θα μετανιώσεις για όλα εκείνα, που φώναζαν συναίσθημα και τα στήριξες στη λογική. Μα μάθε πως όλα τα προγνωστικά μπροστά στο πάθος βγαίνουν εκτός. Κι αν τύχει και πιάσεις το στοίχημα, που υποστηρίζεις με τόσο μένος, τα χαμένα απ’ αυτήν την υπόθεση θα είναι πάντα περισσότερα απ’ τα κερδισμένα.

Εσύ το ονόμασες το παιχνίδι σου «επιβίωση». Γιγάντια προσπάθεια να διαφυλάξεις τον εαυτό σου μαζί με τον εγωισμό σου. Εγώ το παιχνίδι σου το ονομάζω «δειλία». Κι αν τώρα με σκέφτεσαι και σε σκέφτομαι, δεν πειράζει. Τουλάχιστον κέρδισες το στοίχημα. Ελπίζω κάποια στιγμή να είσαι τόσο πλούσιος από στοιχήματα, ώστε να καταλάβεις επιτέλους πως άλλα έχουν σημασία.

Πόσο φτωχός θα νιώθεις τότε, άραγε;