Γίνε ό,τι δεν είχα ποτέ

Μη φεύγεις πάλι. Μην είσαι από ‘κείνους τους αποχωρισμούς. Κάνε τη διαφορά που χρειάζομαι, που χρειάζονται όλοι. Γίνε αυτό που φαντάστηκα πως θα είσαι απ’ όταν σε πρωτογνώρισα. Μείνε.

Μείνε να κάνουμε μαζί όσα έχουμε ονειρευτεί και ακόμα παραπάνω. Μείνε να πάρει αξία το «μαζί». Το «χωρίς» να γίνει μια ανάμνηση. Μη φεύγεις πάλι. Μη μ’ αφήνεις να ζήσω όπως ζούσα πριν έρθεις εσύ. Γίνε ό,τι δεν είχα πριν. Γίνε ό,τι δεν είχα ποτέ.  Πάλι ελεύθερος θα είσαι. Πάλι ό,τι θέλεις θα κάνεις. Ο καθένας αυτούσιος, όμως κι οι δύο θα κάνουμε ένα ολόκληρο όπως δεν έχει ξαναγίνει.

Μονάχα να μείνεις. Όχι για μια βραδιά. Μείνε για όσο πάει. Για όσο κρατήσει. Για όσο αντέξουμε. Μόνο μη βρεις το θάρρος να φύγεις. Μην επισκιάσουν τα «πρέπει» τα «θέλω» σου. Σε κάθε επιθυμία σου να σκέφτεσαι εμένα. Σε κάθε αμφιβολία σου να σκέφτεσαι τα όμορφα.

Υπάρχει μια αγκαλιά εδώ που έκλεισε για σένα όλα τα «σε θέλω εδώ» του κόσμου. Και όσο κι αν σου φαίνονται ρομαντικά όλα αυτά, είναι αλήθειες που ουρλιάζουν σε κάθε σου σκέψη. Όπου και να πας εδώ θα γυρίζεις και το ξέρεις. Ό,τι και να ψάξεις σαν εδώ δε θα βρεις. Δεν είναι λόγια του αέρα. Είναι μια απολυτότητα που δύσκολα μπορείς να τη φανταστείς. Σε τρομάζει και σε σκαλώνει. Όμως, τι να άλλο να σου πω πέρα από αυτό; «Σαν εσένα δε θα ξαναψάξω και σαν εμένα δε θα ξαναβρείς».

Δηλώσεις που δεν ανήκουν στη λογική και στα τετριμμένα, αλλά σε εκείνα τα άνευ όρων που αφήνεσαι. Ψυχή και σώματι. Κι αν για κάτι λυπάμαι για τους ανθρώπους σήμερα είναι που δεν έμαθαν ακόμη πόσο δύσκολο είναι να βρεις το αμοιβαίο. Κι αν το βλέπεις κι έρχεται πώς στέκεσαι έτσι απαθής μπροστά του και πώς τολμάς να το αφήνεις να φεύγει, τελικά;

Μείνε και θα σου δείξω το καλύτερο κομμάτι του εαυτού μου. Να μου δείξεις κι εσύ το χειρότερό σου κι έτσι αγκαλιά με τα σκοτάδια και τις φωτιές μας να πάμε ένα βήμα παρακάτω. Μικρά βήματα μέχρι το τέρμα. Κάνε τη διαφορά που δεν έκαναν οι άλλοι. Δες όλα εκείνα που δεν τόλμησαν άλλοι να δουν και ρίσκαρε να κολυμπήσεις στα βαθιά. Σωσίβια δεν έχει κι η σωτηρία βρίσκεται μονάχα στο χέρι του καθενός μας.

Ξεκάθαρα και σταράτα, θέλω εσένα και σε θέλω εδώ, όλα τα υπόλοιπα είναι φτηνές δικαιολογίες. Όλα τα εμπόδια γιγαντώνονται μονάχα απ’ τις δικές μας, ανασφάλειες, σκέψεις και πράξεις. Μη γελιέσαι, λοιπόν, δεύτερη ευκαιρία για κάτι τέτοιο δεν έχει. Επιστροφές δε γίνονται δεκτές μετά την απομάκρυνση. Κι αν αντέξεις να μετανιώσεις για οτιδήποτε άλλο, στη θύμηση αυτού οι τύψεις θα ‘ναι ανυπόφορες.

Έλα εδώ και μείνε.  Θα δεις πως τότε θα είναι όλα πραγματικά καλύτερα κι αυτό είναι μια υπόσχεση που μπορώ να κρατήσω.