Μη βασίζεις την ευτυχία σου σε κάποιον που δεν ξέρεις καν. Που νομίζεις ότι είναι κάπως, όπως τον έχεις φτιάξει εσύ στο μυαλό σου να είναι. Μπορεί να μοιάζει με αυτό που σκέφτεσαι, μπορεί όμως να έχει καμιά σχέση. Ίσως σε κάνει ακόμα πιο δυστυχισμένο απ’ ό,τι ήσουν πριν τον γνωρίσεις.
Μυθοποιούμε ανθρώπους και καταστάσεις. Πλάθουμε στο μυαλό μας σενάρια που απ’ το πάθος μας να γίνουν πραγματικότητα, χάνουμε όλα εκείνα τα όμορφα που διαδραματίζονται μπροστά μας. Εθελοτυφλούμε και παγιδευόμαστε σε αυτή την πλασματική ανάγκη που πιστεύουμε πως έχουμε κάποιον.
Θεωρούμε πως ένα άτομο ξένο είναι ικανό να μας κάνει πιο ευτυχισμένους από ό,τι μπορούμε εμείς να κάνουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Τεράστιο λάθος! Αν η ευτυχία βρίσκεται στα μικρά πράγματα, εσύ χάνεις όλη την ουσία. Πιστεύεις πως κάποιος θα έρθει σαν από μηχανής θεός να σε κάνει, έτσι μαγικά, ευτυχισμένο. Ένας φίλος, ένας σύντροφος, νομίζεις πως μπορούν να σου προσφέρουν όλα εκείνα που δεν μπορείς εσύ να προσφέρεις στον εαυτό σου.
Όταν όλα εκείνα που σκεφτόσουν έρχονται εν τέλει διαφορετικά, απογοητεύεσαι και κατηγορείς τον εαυτό σου που δε φάνηκες αντάξιος των καταστάσεων. Έχεις τεράστιες προσδοκίες από ανθρώπους που ίσως πριν ένα μήνα να ήσασταν ξένοι. Αλήθεια, πόσο χαζό είναι αυτό; Να βασίζεις τη δική σου ευημερία σε ανθρώπους που πιθανότατα του χρόνου να μην είναι κοντά σου. Σε κάτι τόσο αβέβαιο κι απρόβλεπτο. Σε κάτι που εν ριπή οφθαλμού θα μπορούσε να αποτελέσει ζητούμενο.
Αν με ρωτήσεις ποια είναι η λύση, δε θα σου πω μονάχα να μάθεις να αγαπάς τον εαυτό σου. Θα προσπαθήσω να σου δείξω, κάπως, τον τρόπο. Αγαπά ό,τι κι αν κάνεις. Αν κάτι σε πληγώνει ή σε φυλακίζει, άσ’ το. Αν δεν μπορείς, κάνε υπομονή μέχρι να έρθει κάτι καλύτερο. Μην αφήνεις να περνάει ο χρόνος ανεκμετάλλευτος και μάθε να δράττεσαι την κάθε σου στιγμή. Μην περιμένεις κανένα άλλο και τίποτα άλλο να σου δώσουν ευτυχία. Βρες τη σε ό,τι κάνεις καθημερινά ή φτιάξε τη μέσα σου.
Έχε έναν κόσμο δικό σου να πηγαίνεις κάθε φορά που τα πράγματα δυσκολεύουν. Έχε ένα κουτάκι στην καρδιά σου με ευχάριστες σκέψεις και κάθε φορά που νομίζεις ότι πρέπει να έρθει κάποιος να στο ανοίξει, άνοιγέ το μόνος σου και βγάζε από μέσα όλα εκείνα που χρειάζεσαι κάθε φορά.
Γέλα. Λίγο παραπάνω, λίγο πιο έντονα και λιγότερο ενοχικά. Αφέσου και μην περιμένεις τίποτα να γίνει. Αν κάτι δεν έγινε ως τώρα, δεν ήταν για να γίνει. Μόλις το καταλάβεις και το εμπεδώσεις αυτό, δε θα χρειάζεσαι κανέναν να σου θυμίζει πώς να είσαι ευτυχισμένος. Άντε ευτύχισε!
Συντάκτης: Κωνσταντίνα Αποστολάκη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
