Μηνύματα στους πρώην γράφουμε με τους κολλητούς

Βράδιασε πάλι. Η σκέψη πέρασε εκατοντάδες φορές απ’ το μυαλό σου πριν καταλήξει εδώ. Πέρασαν μήνες, βδομάδες και μέρες πολλές από τότε που αποφασίσατε να είστε χώρια. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι σήμερα, αυτή την ώρα που κάθεσαι και χαζεύεις το κενό, δεν έχει περάσει λεπτό που να μην ταλαιπωρεί το νου σου.

Τι έχεις να χάσεις, αλήθεια, αν σηκώσεις αυτή τη στιγμή το τηλέφωνο, καλέσεις εκείνο το πρόσωπο και του πεις να γυρίσει πίσω; Όχι, αποκλείεται. Πώς θα μπορούσες, εξάλλου, να του αναστατώσεις και πάλι τη ζωή μετά από τόσο καιρό. Και τι λόγια να ταιριάξεις για να μπορέσουν να του δώσουν να καταλάβει όλα εκείνα που θα ήθελες να πεις.

Κάπου εδώ φτάνει πάντα η ώρα για τη βοήθεια του κοινού. Όχι, όμως, οποιοδήποτε κοινό, αλλά εκείνο τον ένα, το πιο αγαπημένο σου. Εκείνο που τόσο καιρό ακούει τα κλάματα και τις γκρίνιες σου για αυτόν που δεν είναι πια εδώ. Εκείνο που πήρες τηλέφωνο τότε στις τρεις τα ξημερώματα που πάλι σου έλειπε και δεν ήσουν καλά. Αυτόν τον έναν κολλητό που σε δέχτηκε και σε ανέχτηκε στα χειρότερά σου. Μονάχα εκείνος είναι ικανός να σου δώσει την κατάλληλη λύση. Να μπορέσει να σου πει τι διάολο να στείλεις, εκείνη τη στιγμή που το μόνο που θες είναι να γυρίσει πίσω.

Αν κάτσεις να το γράψεις μόνος σου, σίγουρα θα το πας στην υπερβολή. Φοβάσαι πως δε θα βρεις τις κατάλληλες λέξεις, πως θα φανεί έντονη η ανάγκη σου και θα τον τρομάξεις. Άλλωστε, σε περίπτωση που η απάντηση δεν έρθει ποτέ, ποιος θα σε παρηγορήσει πάλι; Όχι, για κανέναν λόγο δεν το περνάς όλο αυτό μόνος σου. Γι’ αυτό υπάρχουν, άλλωστε, οι κολλητοί, να μας κάνουν εύκολα τα δύσκολα.

Θα σηκώσεις το τηλέφωνο, αλλά δε θα πάρεις εκείνο το πρόσωπο που σου λείπει. Θα καλέσεις το κολλητάρι σου. Θα έρθει και θα τα βάλετε όλα κάτω μέχρι να βγάλετε εις πέρας κι αυτήν την αποστολή. Ίσως να σου κουνήσει επιδεικτικά το χέρι και να σε μαλώσει που τολμάς να κάνεις αυτό το πισωγύρισμα. Η κατάσταση χρειάζεται ένα μπουκάλι κρασί, μπας και φέρει παρέα του και το θάρρος, που απαιτεί μια τέτοια κίνηση.

Θα προσπαθήσετε μαζί να συντάξετε το τέλειο μήνυμα. Θέλετε κάτι που να φαίνεται άνετο, ότι δεν το σκέφτηκες και πολύ και πως δεν έγινε και τόσο μεγάλη φασαρία. Θέλετε, επίσης, κάτι που να προκαλεί μια απάντηση, μη μείνετε έτσι, στα κρύα του λουτρού. Φυσικά, θα πρέπει να είναι σύντομο και περιεκτικό και να έχει μια δόση πλάκας και χιούμορ. Γιατί, όπως είπαμε, εννοείται πως δε σε νοιάζει. Να φανεί πως ήταν απόφαση της στιγμής. Τρομάρα σου!

Το κρασί αρχίζει να σας πιάνει και κάνει τα πράγματα να φαίνονται πιο απλά. Η μια κουβέντα φέρνει την άλλη κι εσείς αντί να σκεφτόσαστε λέξεις, θυμόσαστε σκηνές. Τότε που είχατε βγει και γυρίσατε ξημερώματα, τότε που σκάσατε στα γέλια με κάτι χαζό και τότε που κάνατε τη μια βλακεία πάνω στην άλλη.

Καθώς η βραδιά περνάει κι εσείς γελάτε και διασκεδάζετε, το μήνυμα δε συντάσσεται ποτέ. Όταν πια θα έχει τελειώσει το κρασί, θα ’χει τελειώσει κι η σκέψη του. Δίκιο είχε για ακόμη μια φορά το κολλητάρι σου, δε θα το κάνεις αυτό το πισωγύρισμα, δε σου αξίζει.

Το μήνυμα πληκτρολογήθηκε, αλλά δε στάλθηκε ποτέ. Αν ήταν, όμως, να στείλεις κάτι θα ήταν: «Καλά να περνάς, αλλά να είσαι μακριά μου. Ό,τι χρειάζομαι το έχω ακριβώς εδώ, κοντά μου».