Όσο περισσότερο ανοίγουμε τα κινητά και τους υπολογιστές, τόσο περισσότερο κλείνουμε τα βιβλία. Όσο περισσότερο κολλάμε πίσω από οθόνες και την κίνηση του αντίχειρα, τόσο περισσότερο απωθούμε την κριτική σκέψη και τη φαντασία μας.

Η ένταξη της τεχνολογίας στην καθημερινότητά μας, έχει κατά κόρον εξοστρακίσει άλλες, εποικοδομητικές δραστηριότητες, όπως η ανάγνωση και η δημιουργική σκέψη. Έχει γίνει πια εθισμός, πριν κοιμηθείς να σκρολάρεις στην αρχική σελίδα του Facebook, του Instagram, του Twitter και λοιπά, να πατήσεις μια ντουζίνα likes σε γνωστούς και αγνώστους και μετά καληνύχτα σας.

Είναι όμως κι εκείνοι που ακόμη διατηρούν την παράδοση ακέραια. Εκείνοι που θα διαβάσουν βιβλία πριν κοιμηθούν, που θα ονειρευτούν πριν καν κλείσουν τα μάτια τους.

Όσο κι αν αυτό σε εκπλήσσει, υπάρχουν άνθρωποι που επιδίδονται σε αυτό το πραγματικά πνευματικό άθλημα. Και δε σου μιλάω μόνο γι’ αυτούς που έχουν εκατοντάδες στοίβες από βιβλία, που τα σπίτια τους δεν είναι πάρα μικρές βιβλιοθήκες με λογοτεχνικούς θησαυρούς. Μιλάω για όλους αυτούς που αναζητούν το ρομαντικό, το μυστηριώδες, το απόκρυφο, το παράτολμο και το εξωπραγματικό μέσα σε κιτρινισμένες και μη σελίδες, κάτω από το τυπογραφικό μελάνι και τους σελιδοδείκτες.

Είναι η στιγμή της ημέρας που θα διαλογιστούν, θα σκεφτούν ουσιαστικά, θα απορροφηθούν πλήρως από τις ιστορίες που διαβάζουν, θα πάνε το μυαλό και την φαντασία τους ένα βήμα παραπέρα. Λίγο πριν ξεκινήσει η επόμενή τους ημέρα, επιλέγουν να τελειώσουν την προηγούμενη με μία δόση αναπόλησης και ταξιδιού σε μέρη απλησίαστα, με ήρωες που σαν αυτούς, δύσκολα θα βρεις να υπάρχουν ως αληθινές προσωπικότητες. Για λίγο γίνονται μέρος της ιστορίας, εμβαθύνουν ολοκληρωτικά σε ό,τι διαβάζουν. Είτε πρόκειται να κοιμηθούν μόνοι είτε με παρέα, όπως και να έχει, έχουν για συντροφιά τους όλα αυτά που αποκομίζουν από την ανάγνωσή τους.

Ψάχνοντας τη σελίδα, το κεφάλαιο, την παράγραφο, ψάχνουν και την ίδια τους τη σκέψη. Ό,τι είδους βιβλίο και να διαβάζουν, γουστάρουν που συνομιλούν έμμεσα με διαφορετικούς χαρακτήρες και γίνονται μέρος του μύθου που ξετυλίγεται σιγά-σιγά μπροστά στα μάτια τους. Οπλίζονται με δημιουργικότητα και θωρακίζονται με τις εμπειρίες και τα συναισθήματα που τους προσφέρουν οι κάθε λογής συγγραφείς.

Ίσως για τους ανθρώπους αυτούς, το να διαβάζουν, είναι μια προσωπική άμυνα στον κόσμο που χτίζεται γύρω τους. Γι’ αυτό και επιλέγουν, αντί να εμπλέκονται σε εσωτερικές μάχες, να ξεφεύγουν και να ονειρεύονται έναν κόσμο αλλιώτικο, επίπλαστο μεν, αλλά σίγουρα καλύτερο από τον πραγματικό.

Είναι εκείνοι που τις πιο ήρεμες νυχτερινές ώρες, επιλέγουν να τις κάνουν ακόμη πιο χαλαρές με το αγαπημένο τους βιβλίο. Ίσως τους πάρει ο ύπνος αγκαλιά με αυτό, σίγουρα όμως θα τους σκεπάσει  μια εσωτερική ευχαρίστηση που όμοιά της, την υπόλοιπη ημέρα, δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν.

Γι’ αυτό σου λέω, όποιος διαβάζει βιβλία δεν πέφτει ποτέ στο κρεβάτι μόνος. Και δεν είναι ανάγκη να είσαι ούτε διανοούμενος, ούτε απίστευτα ψαγμένος για να γίνεις ένας από αυτούς. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πάρεις το αγαπημένο σου βιβλίο και να το ξεφυλλίσεις πριν ξαπλώσεις. Και τότε θα δεις, μπορεί να ονειρευτείς κάτι πολύ πιο διαφορετικό από τα συνηθισμένα.

 

Επιμέλεια Κειμένου Έλλης Β. Ζάχου: Σοφία Καλπαζίδου

Συντάκτης: Έλλη Β. Ζάχου