Με τι με ξεπερνάς απόψε;

Έχω ένα φίλο, σεναριογράφο και θεατρικό συγγραφέα, τον Νικόλα, ένας πολύ καλός κι ευγενικός άνθρωπος. Λένε πως έχει ένα φοβερό ελάττωμα. Φυσικά, εγώ δε συμφωνώ μαζί τους. Σε καμία περίπτωση δεν αποδέχομαι ως ελάττωμα το γεγονός ότι ένας άνθρωπος είναι λάτρης της αληθείας. Τότε, υπό αυτή την έννοια, κι εγώ στην κατηγόρια των ελαττωματικών συμπεριλαμβάνομαι.

Που λέτε, ο Νικόλας εξαιτίας αυτής του της αδυναμίας –να λατρεύει την αλήθεια– σε όλα του τα έργα δίνει ένα τέλος. Όχι όμως το τέλος σαν τέλος. Όταν μιλάμε για τέλος, εννοούμε ουσιαστικό τέλος. Δεν έχει αφήσει κανέναν βασικό του ηρώα εν ζωή ως την τελευταία σκηνή των σεναρίων του.

Προσπαθώ χρόνια να τον ψυχολογήσω και το μόνο που έχω καταφέρει να καταλάβω είναι ότι έχοντας ως δεδομένο πως όλα έχουν αρχή και τέλος και πιστεύοντας ακράδαντα ότι αυτή είναι μια τεράστια αλήθεια, θέλει με αυτόν τον τρόπο να προσθέτει έμφαση, δίνοντας πάντα μια αλήθεια στον βασικό του ήρωα.

Τι με έπιασε τώρα με τον Νικόλα; Εισχώρησε για τα καλά στη σκέψη μου. Πιθανότατα γιατί, εδώ κι αρκετές ημέρες, με βασανίζει κι εμένα ένα τέλος. Κι όταν υπάρχει κάτι που τελειώνει, αυτό συνήθως επηρεάζει αρκετούς. Στην προκειμένη, επηρεάζει εμένα και τη μέχρι πριν λίγο καιρό σχέση μου.

Ομολογώ πως σαν επήλθε ο χωρισμός μας, εγώ έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά κι έτσι γυρίζω αργά στο σπίτι, συνήθως πτώμα απ’ την κούραση, ώστε να μην έχω πολύ χρόνο στη διάθεσή μου να οργώνω τις σκέψεις μου. Αρχή και τέλος, όπως ανέφερα παραπάνω. Όλα μα όλα έχουν μία αρχή κι ένα τέλος, εκτός απ’ το σύμπαν.

Μπορεί να ‘χω φροντίσει να προστατεύω τον εαυτό μου από αυτό το τέλος, με το να του αφιερώνω ελάχιστο χρόνο για να αναπολεί και να κάνει απολογισμό της φρεσκοτετελεσμένης σχέση του. Μπορεί να ‘χω επιλέξει αυτό να το επεξεργάζομαι και να το αναλύω με τη βοήθεια του ψυχαναλυτή μου, όμως αυτό δε σημαίνει πως όλοι οι άνθρωποι λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Σαφέστατα ο καθένας έχεις διαφορετικές δικλίδες και διαφορετικούς τρόπους να πενθεί και να τοποθετεί μια κατάσταση στα ράφια της αποθήκης του μυαλού του.

Γράφοντας, για σκέψεις, σχέσεις, αρχή και τέλος. Εσένα κι εμένα. Άρχισα να αναρωτιέμαι. Εσύ, με τι αλκοόλ και με ποιον φίλο, με ποια δικλίδα με ξεπερνάς απόψε; Εσύ που μέχρι πρότινος ήμουνα η ζωή σου, πού βρήκες ζωή για να μπορείς να υπάρχεις απόψε; Εσύ που έλεγες και ξανάλεγες πως είμαι μεγάλο κομμάτι σου, πώς έτσι ασύμμετρα μπορείς να υπάρχεις στον κόσμο; Κι αφού αντέχεις, με ποιον τρόπο παλεύεις να αντέχεις; Τι ουσίες ρίχνεις στο μυαλό σου, ώστε να μην αιματώνεται σωστά, ώστε να παίρνει λάθος οξυγόνο και να μπορείς να ξεπερνάς ένα τέτοιο τέλος;

Μιας και με βρήκαν σε ευάλωτη κατάσταση οι λογισμοί μου, ήθελα να ήξερα με ποιον φίλο, με ποιο γνωστό ή άγνωστο παρηγορείς το φινάλε της ιστορίας μας απόψε.  Γνωρίζω καλά πώς είναι βάζεις τελεία σε κάτι, προσπαθώ όμως να κάνω τα συναισθήματά μου να μην τρέμουν για να μπορέσω κάποια στιγμή να προσθέσω και την παύλα. Εσύ, τελεία και παύλα κατάφερες να βάλεις ή έχεις τα ίδια ρίχτερ μέσα σου κι όλα συνεχώς μεταβάλλονται;

Δεν ξέρω τι ψάχνω και, να λεμέ και την αλήθεια, έχω μια απέχθεια να ψάχνω μέσα στα συντρίμμια. Πόσα και πόσα μπορεί να βρει κάνεις μέσα στα χάλασμα. Κι αναρωτιέμαι πώς τέτοιες ώρες, τέτοιες ημέρες, μπορεί ένας τραυματισμένος διαβάτης που είναι καθηλωμένος σε ένα τέλος να ‘χει το κουράγιο να αναμοχλεύει τα σωριασμένα του κομμάτια.

Ο φίλος μου ο Νικόλας έχει μαζέψει πολλά κομμάτια, έχει ψάξει ώρες ατελείωτες στα συντρίμμια για να ‘χει φτάσει στο σημείο να χαρίζει, απλόχερα, το τέλος στους ήρωές του, φαίνεται τους αγαπάει τόσο πολύ και δε θέλει να τους αφήνει να πονάνε. Αν, όμως, αγκαλιάζαμε με τόση ευκολία όλοι το τέλος, αν όλοι μας ήμασταν τόσο επιρρεπείς στην ευκολία που μας δίνει κάτι τετελεσμένο, θα βρισκόμασταν εδώ τώρα; Εγώ να γράφω κι εσείς να διαβάζετε; Εγώ να αναρωτιέμαι κι εσύ να προσπαθείς να κάνεις μια καινούργια αρχή;

Σαφώς και συναισθάνομαι ότι όλα έχουν ένα ξεκίνημα κι ένα τελείωμα, όμως μες στα σοκάκια των ανθρώπινων μυαλών φυσάει πάντα μια ελπίδα, ότι κάθε τέλος φέρνει μια πιθανότατα πολλά υποσχόμενη αρχή.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!