Ζηλεύουν ως και τη διαδικτυακή αποδοχή

Κάθε μέρα, μια καινούργια αλλαγή. Κάθε μέρα κάτι προστίθεται και κάτι αφαιρείται απ’ τη ζωή μας. Άνθρωποι δίνουν καθημερινά μεγάλο κομμάτι απ’ τον εαυτό τους για να εφεύρουν κάτι νέο, κάτι που πιθανότατα θα μας δώσει άλλες προοπτικές. Κάνοντας μια αναδρομή απ’ το παρελθόν στο σήμερα, θα δούμε ότι οι ζωές μας, χάρη των προσπαθειών κάποιων, έχουν μεταβληθεί σε απίστευτα μεγάλο βαθμό. Μέρα με τη μέρα η εξέλιξη της τεχνολογίας μας λύνει τα χέρια, δίνοντάς μας τεράστιες αλλαγές.

Στη δεκαετία του ’80, άρχισε η τηλεόραση δειλά-δειλά να δίνει χώρο στους υπολογιστές. Πολλοί από εμάς βάζουμε στα σπίτι μας τους πρώτους. Έτσι, το ταξίδι με αυτή τη νέα τεχνολογία ξεκινάει. Λίγα χρόνια αργότερα, εισβάλουν στις ζωές μας τα κινητά. Αξέχαστες οι πρώτες συσκευές κινητής τηλεφωνίας όσον αφορά τη μορφή τους και το μέγεθός του, συγκρίνοντάς τις με τις συσκευές του σήμερα. Η εξέλιξη της τεχνολογίας γίνεται με ραγδαία ταχύτητα, φτάνοντας στο παρόν, που με το πάτημα ενός κουμπιού απ’ το κινητό μας κάνουμε αγορές, θέτουμε το πλυντήριό μας σε λειτουργία, βλέπουμε με κάμερες το σπίτι μας και πολλά, πάρα πολλά, αλλά.

Στην εκπνοή του 2018, η τεχνολογία είναι πια θέμα μέγιστης σημασίας στις ζωές μας, με αποκορύφωμα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Φτάνοντας σε σημείο που ακόμα κι οι γιαγιάδες κι οι παππούδες έχουν πλέον δημιουργήσει ή σωστότερα έχουν ζητήσει απ’ τα παιδιά τους ή τα εγγόνια τους να τους ανοίξουνε λογαριασμό στο Facebook. Τα social media έχουν γίνει καθημερινότητα όλων μας. Μικροί και μεγάλοι έχουμε παρασυρθεί στο βωμό της προβολής κι όλοι μας, ανάλογα με τις ανάγκες του καθενός, αφιερώνουμε χρόνο απ’ τη ζωή μας στην αλληλοεπίδραση και στην επικοινωνία που μας προσφέρουν τα μέσα αυτά.

Όπου υπάρξει ανθρώπινο άγγιγμα, αυτομάτως κάνουν την εμφάνισή τους και τα ανθρωπινά συναισθήματα. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι τα social media μας δίνουν απλόχερα τη δυνατότητα να έχουμε επικοινωνία τόσο με φίλους, γνωστούς απ’ το παρελθόν που είχαμε χαθεί, όσο και με αγνώστους που με την αποδοχή ενός αιτήματος εισβάλουν στις ζωές μας.

Είναι γνωστό ότι τα νομίσματα έχουν πάντα δυο όψεις, έτσι κι η τόση μεγάλη αποδοχή των social media έχει ως αποτέλεσμα την εύκολη επικοινωνία με τους συνανθρώπους μας αλλά και την έκθεσή μας. Εμβαθύνοντας, σίγουρα θα έρθουν στην επιφάνεια κι άλλες πολλές όψεις της χρήσεώς τους.

Μπαίνοντας μέσα στον κόσμο των social media, μεταφέρουμε κομμάτια από εμάς μέσα στα κομμάτια των υπολοίπων χρηστών. Μια κατ’ εξακολούθηση δοσοληψία επικοινωνίας και πληροφοριών έχει λάβει θέση στις ζωές μας. Το άφημά μας στον κόσμο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης μας κάνει να λειτουργούμε όπως στις διαπροσωπικές μας επαφές, μας κάνει να επιτρέπουμε, ακόμη και στους εγκάρδιους ξένους, να αγγίζουν τα συναισθήματά μας. Επομένως, βλέπουμε ανθρώπους που παίρνουν τη σπαλέτα των συναισθημάτων τους και την τοποθετούν μέσα σε αυτόν τον εικονικό κόσμο. Όπως είναι γνωστό, τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι πάμπολλα. Όλοι μας τα έχουμε μέσα στην ψυχή μας κι αναλόγως την περίσταση και την αντίληψή μας τα φουσκώνουμε ή τα αφήνουμε απλώς να κοιμούνται μέσα μας.

Η δύναμη των social media είναι κοινός αποδεκτό ότι είναι τεράστια, κάποιοι έχουν πιάσει τον παλμό τους, απολαμβάνοντας έτσι το στέμμα της φήμης που προσφέρει η έξυπνη και σωστά τοποθετημένη χρήση τους.

Όπου υπάρχει επιβράβευση κι εύσημα, υπάρχει ζήλια και φθόνος. Δεν έχουν όλοι το κοκκαλάκι της νυχτερίδας κι όπως είναι αναμενόμενο, οι μη κατέχοντες τρώνε τα λυσσακά τους. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν μάθει να δαμάζουν τα συναισθήματά τους, λίγοι είναι αυτοί που έχουν δουλέψει με το μυαλό τους, ώστε να μπορούν να χαίρονται με την οποιαδήποτε επιτυχία των υπολοίπων.

Συναντάμε, επομένως ανθρώπους που τους πλημμυρίζει ζήλια, βλέποντας φίλους τους ή ακολούθους τους να απολαμβάνουν τα μεγαλεία των likes και των κοινοποιήσεων, της διαδικτυακής αποδοχής τους δηλαδή. Μια μικρογραφία, λοιπόν, του πραγματικού κόσμου τα social media.

Ένας κόσμος που ναι μεν μας δίνει τη δυνατότητα λόγω της αποχής του βλέμματος να είμαστε πιο πειστικοί, πιο ελεύθεροι στις επαφές μας, στην επικοινωνίας μας. Ένας κόσμος, όμως, που δεν είναι κουτός κι αποδέχεται στην κορυφή του μόνο ό,τι ξέρει να μπαίνει μέσα του με έναν τρόπο μαγικό, σαν αυτόν του χιονιού. Που ναι μεν πέφτει ακόμη και μέσα στις πιο βρόμικες πόλεις, αλλά μόνο οι κορυφές το δέχονται και το διατηρούν όπως του αξίζει.

Οι άνθρωποι λατρεύουν το χιόνι, όμως επειδή είναι κάτι που στη χώρα μας τουλάχιστον δεν είναι τόσο σύνηθες, όταν το βλέπουν το ποδοπατούν και το καταστρέφουν για να πάρουν λίγη απ’ τη λάμψη του και την ομορφιά του, ενώ αυτό που το αποδέχεται και το διατηρεί η κορυφή, δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να το αγγίξουν. Όταν κάτι δεν μπορούμε να το αγγίξουμε το θεοποιούμε και πολλές φορές αυτό μας κάνει να ζηλεύουμε που δεν έχουμε την ίδια τύχη, που δεν είμαστε κι εμείς στην κορυφή.

Μας ενοχλεί αφάνταστα που εμείς είμαστε το ποδοπατημένο χιόνι, όπου από κάτι όμορφο γίνεται μια κοινότυπη λάσπη στη συνέχειά του. Αυτό που διαφοροποιεί το ποιο μέρος θα μας αποδεχτεί είναι ο τρόπος. Πάντα ο τρόπος είναι το άλφα και το ωμέγα στη ζωή μας. Δηλαδή, εφόσον μιλάμε για κοινωνίες, πρέπει να γνωρίσουμε καλά ότι ωφελημένος πάντα είναι αυτός που ξέρει καλύτερα να πουλάει τον εαυτό του.

Όσοι ζηλεύουν και κακολογούν αυτούς που ξέρουν να πουλάνε τον εαυτό τους μέσω των media, προφανώς το κάνουν και στη ζωή, έξω απ’ τις οθόνες. Διότι δεν μπορούνε να καταλάβουν ότι αυτοί οι άνθρωποι για να βρίσκονται στις κορυφές, είχαν τον τρόπο να ξεφύγουν απ’ τις υπόλοιπες νιφάδες και να καταλήξουν στις αγκαλιές των βουνών.

Είναι άδικο να ζηλεύουμε κάτι που δε θυσιάσαμε ούτε λίγο απ’ το χρόνο μας για να έχουμε. Μην ξεχνάμε ότι τίποτα δε χαρίζεται. Αν θες αποδοχή και πολλά likes, βρες τον τρόπο να ξεφεύγεις απ’ την κοινή πορεία, αυτό όμως θέλει πολλή δουλειά. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα ‘σαι το κοινότυπο χιόνι που έχει μια προκαθορισμένη μοίρα. Τουλάχιστον απόλαυσε τις στιγμές που υπάρχεις και μην τα βάζεις με τους θεούς που κατοικούν στον Όλυμπο και θέλουν κοντά τους μόνο καθετί που ξέρει να ‘ναι ξεχωριστό.

Όλοι μας είμαστε δημιουργημένοι απ’ το ίδιο υλικό. Σημασία έχει ο τρόπος που θα το χρησιμοποιούμε ώστε να πλάσουμε μια έξυπνη κι όμορφη εικόνα. Ας φρενάρουμε τη ζήλια μας, αυτή τη ζήλια που κάνει αισθητή την εμφάνισή της ακόμα και μέσα στον εικονικό κόσμο των social. Η κάθε νιφάδα χιονιού, αν τη βάλουμε στο μικροσκόπιο, είναι διαφορετική. Ας δεχτούμε αυτή τη διαφορετικότητά μας κι αν δε μας αρέσει, τότε ας προσπαθήσουμε να μεταβάλλουμε το σχήμα μας, όχι όμως να καταστρέψουμε τον όμορφο σχηματισμό των υπολοίπων νιφάδων.