Έχετε βρεθεί ποτέ σ’ εκείνη τη δυσάρεστη θέση όπου καθώς αράζετε με την παρέα σας και χαβαλεδιάζετε κάποια λέξη-κλειδί καταφέρνει και κάνει τους υπόλοιπους να κλάσουν στα γέλια ενώ εσείς νομίζετε πως σας έμεινε το μαρούλι στο δόντι και γελάνε με την πάρτη σας;
Συγχαρητήρια. Μόλις βιώσατε τη δύναμη που έχουν τα inside jokes και πόσο εύκολα μπορούν να σε κάνουν να νιώσεις σκατά. Όμως εκεί ακριβώς βρίσκεται και ο λόγος για τον οποίο γαμάνε.
Τα inside jokes, κατά κύριο λόγο, είναι αστείες καταστάσεις, ατάκες και περιστατικά τα οποία έζησαν κάποιοι άλλοι και αυτό θέσπισε μεταξύ τους έναν δεσμό. Εμείς, μην έχοντας ζήσει αυτές τις εμπειρίες, αρκούμαστε σε ένα άχαρο χαμόγελο τύπου «εξηγήστε μου και μένα να γελάσω, σας παρακαλώ» ή (και αυτό είναι προσωπικά το αγαπημένο μου) το «τι στον πέο τρέχει ρε μαλάκες, πάλι μαστουρωμένοι είστε;».
Για παράδειγμα.
Κάποτε στο Αμέρικα, πριν σκάσει μύτη ο Κολόμβος με τα πλοία του, κάτι Ινδιάνοι άραζαν τα βράδια και μετά από δύο-τρία μανιτάρια πετάχτηκε ο ένας και είπε:
«Μαλάκα μου, τι ωραία φάση αυτή εδώ. Διψάμε; Πάμε στο ποτάμι και πίνουμε νερό. Πεινάμε; Κόβουμε κάνα μήλο, πιάνουμε κάνα ψάρι. Θέλουμε να ζεσταθούμε; Ανάβουμε φωτίτσα και κάνουμε κους-κους. Τι γαμάτη ζωή. Φαντάζεσαι να χρειαζόταν να δουλεύουμε όλη μέρα κάτω απ’ τον ήλιο ή μες στο κρύο για να μπορούμε να έχουμε όσα η Γη μας δίνει απλόχερα;» Φουλ ντάγκλα αρχίζουν να γελάνε σκεπτόμενοι την πιθανότητα μιας τέτοιας ζωής και τα γέλια των άπλυτων πλην χαρούμενων Ινδιάνων γέμισαν τον έναστρο, αμερικάνικο ουρανό. Όταν έσκασαν μύτη λοιπόν οι Ισπανοί, και άρχισαν να λένε το πόσο αξιοκρατικό πολιτισμό έχουμε πίσω στας Ευρώπας, οι Ινδιάνοι που ήταν μπροστά στο τότε σκηνικό, ξεραίνονται στα γέλια, μην μπορώντας να πάρουν ανάσα. Βέβαια οι Ισπανοί το πήραν προσωπικά κι από τότε άρχισαν να τους σφάζουν.
Τόσο πολύ μπορεί να εξοργιστεί κάποιος εκτός ενός inside joke που διαδραματίζεται μπροστά του. Θα το αναλύσω πιο κάτω αυτό, κάντε υπομονή.
Αν όμως τύχει και βρίσκεσαι στην απέναντη όχθη, εκεί οπού γνωρίζεις το λόγο πίσω απ’ το αστείο της υπόθεσης, όλα αλλάζουν.
Ξαναζείς την κατάσταση μέσα στο κεφάλι σου και ξέρεις ότι ακριβώς το ίδιο κάνουν και τα άλλα ρεμάλια καθώς γελάτε. Θυμάσαι πως σκούζατε σαν τους γαϊδάρους και άλλες βλακείες που απλώς στολίζουν το γεγονός πως επιβεβαιώνεις το πόσο κάφρος είσαι εσύ και οι φίλοι σου.
Αλλά υπάρχουν κι άλλοι λόγοι που τα inside jokes της παρέας σου γίνονται ακόμα πιο διασκεδαστικά. Πρώτον, οι «εκτός» θα εκνευριστούν που δεν καταλαβαίνουν τι είναι τόσο αστείο και κάνετε σαν βλαμμένοι. Δεύτερον, θα ζητήσουν να μάθουν την ιστορία στην οποία δεν ήταν μπροστά. Και τρίτον, όταν τελικά θα μάθουν το τι έγινε δε θα μπορούν να νιώσουν το χιουμοριστικό της φάσης.
Το τριπλό αυτό χτύπημα και η ξενέρα που θα βιώσουν μπροστά στα μάτια σας στο τέλος επιβεβαιώνουν και πάλι το γεγονός ότι εσύ κι οι φίλοι σου είστε κάφροι. Αξία; Ανεκτίμητη.
Αν δεν μπορείς να θυμηθείς μερικά inside jokes τότε λυπάμαι αλλά συνέχισε να κλαις μόνος σου τα βράδια ή απλά βγες έξω και κάνε φίλους, ακοινώνητο nerdάκι μου.
Προσωπικά, μπορεί να έχω και 100 διαφορετικά αυτή τη στιγμή στο μυαλό μου, κυρίως γιατί πάντα συμβαίνει κάτι τραγελαφικό τις νύχτες, άξιο για να μείνει στα μνημονικά της παρέας.
Και έτσι αυτός ο δεσμός που αναφέρω πιο πάνω δυναμώνει κάθε φορά, όλο και πιο πολύ. Με τον καιρό δημιουργείτε μια ολόδικιά σας φούσκα, μια πραγματικότητα στην οποία δεν έχει τίποτα άλλο σημασία πέρα από το πόσο ταιριάζετε σαν άνθρωποι. Και στο ότι δε θα το αλλάζατε για τίποτα στον κόσμο.
Αφιερωμένο στους φίλους μου για όσα περάσαμε γελώντας. Βρείτε όσα περισσότερα inside jokes μες το κείμενο ρε. Κάφροι, ε κάφροι.
Συντάκτης: Γιάννης Κατάκης
