Οι λέξεις από μόνες τους έχουν δύναμη. Αν μπουν σε μια συγκεκριμένη κι ιδιαίτερη σειρά, ανοίγουν τις πόρτες των συναισθημάτων κι ο εγκέφαλος φαντασιώνεται όσα ακούει, λες και του συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Αν μάλιστα ο συνομιλητής είναι ικανός, έμπειρος και δημιουργικός στην τέχνη του λόγου, μπορεί να ξεχυθεί η κόλαση που κρύβεις μέσα σου.
Τι γίνεται, όμως, όταν οι λέξεις έχουν ερωτικό χαρακτήρα; Ναι, καλά κατάλαβες. Μιλάω για τα προστυχόλογα, που βάζουν φωτιά στο μυαλό και ξυπνούν πρωτόγονα ένστικτα πάθους και λαγνείας, που νομίζουμε όλοι πως ελέγχουμε.
Διάβασε τις παρακάτω γραμμές και πες μου, αν νιώθεις μέσα σου κάτι να ξυπνάει.
«Θέλω να χαϊδέψω το κορμί σου, σε σημεία που σπάνια επιτρέπεις. Σε μέρη που δε φαντάστηκες πως θα ένιωθες τέτοια ανατριχίλα. Εκεί που πρέπει να σʾ αγγίξουν για να νιώσεις γυναίκα».
Δοκίμασε τώρα μια δεύτερη ανάγνωση, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Σταμάτα σε κάθε τελεία. Απόλαυσε την παύση της και πάρε το χρόνο σου. Όταν φτάσεις στη τελευταία πρόταση, χαμήλωσε τη φωνή σου και δώσε της βάθος.
Η απόλαυση ξεκινάει στον εγκέφαλο, όταν μετατρέπεις τις σκέψεις σε λέξεις κι εκφράζεις τις ερωτικές σου φαντασιώσεις. Τότε η εμπειρία που μοιράζεσαι με τον σύντροφό σου μπορεί να πλησιάσει επικίνδυνα το πραγματικό άγγιγμα.
Εδώ που τα λέμε, τα προστυχόλογα μπορούν να γίνουν πολύ πιο ερεθιστικά από ένα στεγνό χούφτωμα. Θυμήσου τους εραστές σου που ήξεραν πότε και τι να πουν. Σε ικανοποιούσαν περισσότερο εκείνες οι βραδιές. Ένιωθες διπλά ικανοποιημένη όταν η απόλαυση της στιγμής γέμιζε σώμα και ψυχή.
Όμως αυτό δεν είναι το μόνο όφελος μιας ερωτικής κουβέντας. Όταν ψιθυρίζει στʾ αυτί σου τις γεμάτες επιθυμία λέξεις, δημιουργείται μεταξύ σας μια σεξουαλική ένταση. Η ένταση με τη σειρά της φέρνει σωματική κι αισθησιακή απόλαυση. Δημιουργεί αυτοπεποίθηση και δίνει παραπάνω βάθος στη σχέση σαςˑ οικειότητα κι άνεση, που κάνουν πιο ουσιαστική την επαφή.
Γιατί, λοιπόν, οι περισσότεροι κολλάμε να εκφράσουμε στο έτερόν μας ήμισυ όσα μας προστάζει η φύση; Τι είναι αυτό που μας κρατάει; Κάθε σύμβουλος σχέσης θα σου πει πως το μεγαλύτερο πρόβλημα σʾ ένα ζευγάρι είναι η έλλειψη επικοινωνίας. Εξαιτίας της ζούμε με τον φόβο της προσβολής ή ακόμη και της απόρριψης απʾ τον σύντροφό μας.
Για να ξεπεράσεις όμως το φόβο, υπάρχει μόνο ένας τρόπος: Παραδώσου και πέσε με τα μούτρα στη φωτιά.
Τα προστυχόλογα είναι τέχνη και μπορούν να γίνουν σημαντικό κομμάτι της επιτυχίας, αν μάθεις πώς και πότε να τα χρησιμοποιείς. Οπότε, ξεκίνα να μιλάς γι’ αυτό. Δεν είναι δύσκολο.
Πριν αρχίσεις τα εντελώς hardcore εξερεύνησε τα όρια του συντρόφου σου μέχρι πού νιώθει άνετα και κατά πόσο του αρέσει να τα τραβήξεις. Καλό θα ήταν να σκεφτείς και τα δικά σου.
Αν η ντροπή σε κυριεύει, μπορείς γιʾ αρχή να το δοκιμάσεις μόνος σου στον καθρέφτη. Στείλε της μηνύματα στο κινητό και ζήτα να μάθεις, ποιες εικόνες την ανάβουν. Μη φοβάσαι να ζητήσεις (όχι νʾ απαιτήσεις) κάτι καινούργιο που σκέφτεσαι.
Να είσαι ο εαυτός σου. Δεν έχει πραγματική ουσία να μουγκρίζεις σαν πορνοστάρ, αν δε γουστάρεις αληθινά όσα σου λέει. Μην ξεχνάς ότι το δήθεν και το προσποιητό φαίνονται από χιλιόμετρα (συγγνώμη αν σας το χαλάω, κυρίες μου).
Η καλύτερη ώρα για ερωτικές κουβέντες είναι ακριβώς μετά το σεξ, όταν ο εγκέφαλος στάζει ποτάμια ολόκληρα απʾ οξυτοκίνη, την ορμόνη του δεσίματος και της σύνδεσης, που φροντίζει να είστε άνετα ο ένας στην αγκαλιά του άλλου. Κι εκεί μπορείς να μιλήσεις γι’ όσα σʾ άρεσαν, όσα όχι, καθώς και για εκείνα που θα ήθελες να δοκιμάσετε στον επόμενο γύρο.
Το σημαντικότερο είναι να μην ξεχνάς να περνάς καλά. Οι προστυχιές μπορούν να προσφέρουν μια απίστευτα απελευθερωτική και ικανοποιητική εμπειρία. Όπως όλες οι στενές επαφές, πρέπει να προσεγγίζεται με σεβασμό κι ειλικρίνεια, για να δουλέψουν.
Μη φοβάσαι να γελάσεις με κάτι που ακούστηκε άβολο ή περίεργο, ακόμα κι αν δημιουργήσει κάποια μικροπαρεξήγηση. Το σεξ και τα προστυχόλογα είναι για να διασκεδάσεις και μόνο. Αλλιώς ποιος ο λόγος να υπάρχουν; Όταν βάλεις τέλος στη σιωπή του πάθους, τότε θα ζήσεις το μέγιστο και των δυο σας…
Για φινάλε σού κράτησα κάτι για να ζεσταθούμε παρέα:
«Θέλω να σ’ αρπάξω απ’ τα μαλλιά τόσο δυνατά, όσο άρπαξες τις σκέψεις μου. Να τραβήξω κοντά τα χείλη σου κι η γλώσσα μου πάνω στη δική σου, να θυμίζει κάθε υγρή μας νύχτα.
Με λίγη βία αποδεκτή νʾ ακούσω τον αναστεναγμό σου, που δίνει το δικαίωμα να σε γυρίσω μπρος μου.
Να πιέσω τους γοφούς σου πάνω στους δικούς μου, καθώς οι καμπύλες σου ξυπνούν το ζώο που έχω κρυμμένο.
Τα χέρια να μην ξέρουν πού να πρωτοχαϊδέψουν, να μη χορταίνουν.
Κι όταν αφήσω για λίγο εκείνο το τρέμουλο απʾ την κάβλα να σε κάψει ολόκληρη, θα δώσω ένα τέλος στο μαρτύριο με μια λέξη:
Γδύσου.»
Τώρα που το ξανασκέφτομαι, το μαρτύριό μας μόλις ξεκίνησε.
Συντάκτης: Γιάννης Κατάκης
