Ένας μεγάλος έρωτας και να'ναι καλοκαίρι

Να ζει κανείς μόνος το καλοκαίρι ή παρέα με το αμόρε -ιδού η απορία. Μεταξύ σοβαρού κι αστείου λοιπόν, σήμερα ανοίγουμε μια από τις πιο μελανές σελίδες του καλοκαιριού. Μόνος ή σε σχέση όταν το θερμόμετρο χτυπάει κόκκινο και τα κουνούπια αμείλικτα μας ρουφούν το αίμα; Κόντρα λοιπόν στις περισσότερες παρεΐστικες συζητήσεις που θέλουν το καλοκαίρι την καλύτερη εποχή για ξενύχτια, ποτά και γενικώς κάθε λογής ατασθαλίες “if you know what i mean” ερχόματσε εμείς με μια άποψη πέρα απ’ αυτές που έχουμε συνηθίσει να ακούμε και να διαβάζουμε. Άλλωστε για αυτό είναι τα στερεότυπα, για να καταργούνται όμορφα.

Κανείς δε θα μπορούσε να διαφωνήσει βέβαια, στο ότι το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου για να διασκεδάσεις, να χορέψεις, άντε να πιεις και ένα ποτάκι παραπάνω, καλά δύο και γενικότερα να ξεφύγεις λίγο από τη ρουτίνα και το άγχος της καθημερινότητας. Τα καλοκαίρια άλλωστε χτίζουμε τις πιο όμορφες αναμνήσεις, αναμνήσεις που έχουμε για να κάνουν το χειμώνα μας πιο ζεστό. Παρέα όμως με τις καλοκαιρινές αυτές ιστορίες που μυρίζουν θάλασσες και γιασεμιά δε θα’ταν καλύτερο να βρίσκεται κι ένα ζευγάρι χέρια που μας κρατά σφιχτά δίπλα στο καλοριφέρ και που πηγαινοφέρνουν το θερμόμετρο;

Έρωτας και καλοκαίρι, δύο λέξεις που ενώ αρχικά ακούγονται απόλυτα συμβατές, στην πορεία μας προβληματίζει το κατά πόσο θα’ναι εφικτό να συνδυαστούν αρμονικά, κοινώς θέλουμε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Πιο συγκεκριμένα, από τη μια να βγαίνουμε, να πίνουμε και λογαριασμό να μη δίνουμε κι από την άλλη να ζούμε τον έρωτά μας πλάι στο ηλιοβασίλεμα πίνοντας Mai-Tai. Προφανώς μ’ αυτό το σκεπτικό είναι αδύνατον να κάνεις σχέση το καλοκαίρι, αλλά μεταξύ μας τώρα κι οποιαδήποτε άλλη εποχή του χρόνου. Συμπέρασμα, δε φταίει η εποχή, αλλά το μυαλό μας.

Ο έρωτας, όπως ξέρουμε, δεν μπορεί να προγραμματιστεί, έρχεται εκεί που δεν το περιμένουμε και δεν κοιτάει αν φοράμε βερμούδα η μακρύ παντελόνι, αν τρώμε καρπούζι η κάστανα, αν γκρινιάζουμε για τη ζέστη η το κρύο. Κάνει πάντα μια θεαματική είσοδο που στο πέρασμά της διαλύει το παρελθόν, ομορφαίνει το παρόν και σε κάνει να ονειρεύεσαι με αισιοδοξία το μέλλον. Ένα μέλλον που θες να το μοιραστείς μαζί του. Δε σε ενδιαφέρει αν έξω έχει λιακάδα η συννεφιά, γιατί πολύ απλά όταν είσαι ερωτευμένος μία καιρική συνθήκη επικρατεί μέσα σου μονίμως, η αγαπημένη σου. Εγώ για παράδειγμα τον έρωτα τον παρομοιάζω με τα πρωτοβρόχια του φθινοπώρου. Δροσερά, απρόβλεπτα, αναπόφευκτα.

Δεν μπορώ να σκεφτώ πιο κατάλληλη εποχή από το καλοκαίρι για να ξεκινήσει ένας έρωτας. Πίνοντας μπύρες το βράδυ στο μπαλκόνι -να σου φέρνει και κανένα φιδάκι για τα κουνούπια, άμα λάχει-, ενώ παραπονιέστε ο ένας στον άλλον για τα ελάχιστα μπάνια στη θάλασσα που έχετε κάνει ενώ έχει ήδη μπει ο Ιούλιος σκεπάζοντάς σε το βράδυ με κανένα σεντονάκι μη του πάθεις ψύξη από το κλιματιστικό καλοκαιριάτικα. Αυτές οι μικρές στιγμές κρύβουν μέσα τους ολόκληρο το λόγο ύπαρξης του έρωτα. Αμοιβαίες προσφορές και παραχωρήσεις, όχι γιατί έτσι πρέπει, άλλα γιατί βγαίνει μέσα από την καρδιά σου. Δε χρειάζεται να πάτε διακοπές στα εξωτικά Φίτζι ή σε κοσμικές παραλίες για να ερωτευτείτε. Μια απλή βόλτα στην παραλία, κοιτώντας τα όμορφα μάτια του/της, είναι κάτι παραπάνω από αρκετό για μια καλή αρχή.

Αν είμαστε λοιπόν διατεθειμένοι να ερωτευτούμε, αλλά και να μας ερωτευτούν αυτό το καλοκαίρι, ας παραμερίσουμε για λίγο τα πολλά ξεφαντώματα και τις απρογραμμάτιστες εξόδους μέχρι πρωίας. Ας περάσουμε παραπάνω χρόνο μαζί μ’ αυτόν που μας κίνησε το ενδιαφέρον και μας έκανε να φύγουμε από το κλαμπ, πριν καν τελειώσουμε το ποτό μας, επειδή ήρθε νωρίτερα για να μας πάει μια βόλτα στο λιμάνι. Χωρίς αναστολές λοιπόν και χωρίς να αναμένουμε το χειμώνα για να χτίσουμε μια σχέση, ας αφεθούμε, ας εμπιστευτούμε.

Και στη τελική, αν δεν είμαστε έτοιμοι να διαταράξει κάποιος το εργένικο καλοκαίρι μας, ας μη του το επιτρέψουμε. Είναι απολύτως αποδεκτό και καθόλου κατακριτέο να θέλουμε την ησυχία και την ανεμελιά μας για φέτος. Το κατακριτέο είναι να ζαλίζουμε τον έρωτα -κυριολεκτικά και μεταφορικά- των υπολοίπων. Σε όποια κατηγορία από τις δύο κι αν ανήκεις, το πιο ορθό που μπορείς να κάνεις είναι να αποβάλλεις από μέσα σου μονοδιάστατες αντιλήψεις κι απόψεις, έτσι θα μπορείς να έχεις ανοιχτά τα μάτια σου και καθαρή την κρίση σου, είτε για να απορρίψεις, είτε για να υποδεχθείς τον έρωτα.